S. Marc 5 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1A daethant i’r tu hwnt i’r môr i wlad y Geraseniaid.

2Ac wedi myned o Hono allan o’r cwch, yn uniawn y cyfarfu ag Ef,

3o’r beddau, ddyn ag yspryd aflan ynddo, yr hwn oedd a’i drigfan yn y beddau; ac nid â chadwyn, ddim mwy,

4y gallai neb ei rwymo ef, gan y bu iddo yn fynych ei rwymo â llyffetheiriau a chadwynau, ac y rhwygwyd y cadwynau ganddo, a’r llyffetheiriau a ddrylliwyd, ac nid oedd neb yn gallu ei ddofi ef;

5ac o’r hyd, nos a dydd, yn y beddau ac ar y mynyddoedd yr oedd efe yn gwaeddi ac yn ei dorri ei hun â cherrig.

6Ac wedi gweled yr Iesu o hirbell,

7rhedodd ac ymochreiniodd Iddo, a chan waeddi â llef fawr, dywedodd, Pa beth sydd i mi a wnelwyf â Thi, Iesu, Fab y Duw Goruchaf? Tynghedaf Di, trwy Dduw, na phoenech mo honof fi;

8canys dywedasai wrtho, Tyred allan, yr yspryd aflan, o’r dyn.

9A gofynodd iddo, Pa beth yw dy enw di? A dywedodd yntau Wrtho, Lleng yw fy enw, canys llawer ydym.

10Ac ymbiliodd ag Ef yn ddirfawr, na yrrai mo honynt allan o’r wlad.

11Ac yr oedd yno ar y mynydd genfaint fawr o foch, yn pori.

12Ac ymbiliasant ag Ef, gan ddywedyd, Danfon ni i’r moch, fel yr elom i mewn iddynt.

13A chaniattaodd Efe iddynt. Ac wedi dyfod allan, yr ysprydion aflan a aethant i mewn i’r moch, a rhuthrodd y genfaint i lawr y dibyn, i’r môr, ynghylch dwy fil o honynt, a thagwyd hwy yn y môr.

14A’r rhai a’u porthent a ffoisant ac a fynegasant y peth yn y ddinas ac yn y wlad; a daethant hwy i weled pa beth oedd yr hyn a ddigwyddasai.

15A daethant at yr Iesu, a gwelsant y cythreulig yn ei eistedd, wedi ei ddilladu, ac yn ei iawn bwyll, yr hwn a fuasai â’r lleng ynddo; ac ofnasant.

16Ac wrthynt y mynegodd y rhai a welsent, pa fodd y digwyddasai i’r cythreulig, ac am y moch.

17A dechreuasant ymbil ag Ef i fyned ymaith o’u goror hwynt.

18Ac wrth fyned o Hono i’r cwch, ymbiliodd y gynt-gythreulig ag Ef am iddo fod gydag Ef;

19ond ni adawodd Efe iddo, eithr dywedodd wrtho, Dos i’th dŷ, at dy berthynasau, a mynega iddynt pa faint o bethau y bu i’r Arglwydd eu gwneuthur erot ti, a thrugarhau o Hono wrthyt.

20Ac aeth efe ymaith, a dechreuodd gyhoeddi yn Decapolis pa faint o bethau a wnaeth yr Iesu iddo; a phawb a ryfeddent.

21Ac wedi myned trosodd o’r Iesu yn y cwch, yn Ei ol, i’r lan arall, ymgasglodd tyrfa fawr Atto: ac yr oedd Efe wrth y môr.

22A daeth un o bennaethiaid y sunagog, a’i enw Iaïr, a phan welodd Ef, syrthiodd wrth Ei draed,

23ac ymbiliodd ag Ef lawer, gan ddywedyd, Fy merch fechan sydd ar drangc: attolwg i Ti ddyfod a dodi dy ddwylaw arni, fel yr iachaer hi a byw.

24Ac aeth Efe ymaith gydag ef; a chanlynai tyrfa fawr Ef, a gwasgent Ef.

25A gwraig, yr hon a fuasai mewn diferlif gwaed ddeuddeng mlynedd,

26ac a ddioddefasai lawer gan lawer o feddygon, ac a dreuliasai yr oll oedd ar ei helw, ac heb ei llesau ddim, eithr yn waeth-waeth yr elsai,

27ac wedi clywed y pethau am yr Iesu, ac wedi myned yn y dyrfa o’r tu ol Iddo,

28cyffyrddodd a’i gochl Ef, canys dywedasai, Os cyffyrddaf ond â’i ddillad, iach fyddaf.

29Ac yn uniawn y sychodd ffynhonell ei gwaed, a gwybu hi yn ei chorph yr iachawyd hi o’r tarawiad.

30Ac yn uniawn yr Iesu wedi canfod Ynddo Ei Hun y gallu yn myned allan o Hono, wedi troi yn y dyrfa, a ddywedodd, pwy a gyffyrddodd â’m dillad I?

31A dywedodd ei ddisgyblion Wrtho, Gweli y dyrfa yn Dy wasgu Di, ac a ddywedi Di, Pwy a gyffyrddodd â Myfi?

32Ac edrychodd o amgylch i weled yr hon a wnaethai hyn;

33ac y wraig, gan ofni a chrynu, yn gwybod yr hyn a ddigwyddasai iddi, a ddaeth ac a syrthiodd ger Ei fron Ef, ac a ddywedodd Wrtho yr holl wirionedd.

34Ac Efe a ddywedodd wrthi, Ha ferch, dy ffydd a’th iachaodd di; dos mewn heddwch, a bydd iach o’th darawiad.

35Ac Efe etto yn llefaru, daeth o dŷ yr arch-sunagogydd rai yn dywedyd, Y mae dy ferch wedi marw; paham yr aflonyddi yr Athraw mwy?

36A’r Iesu, gan esgeuluso gwrando y gair a ddywedasid, a ddywedodd wrth yr arch-sunagogydd, Nac ofna, yn unig cred;

37ac ni adawodd i neb ganlyn ynghydag Ef oddieithr Petr, ac Iago, ac Ioan brawd Iago.

38A daethant i dŷ yr arch-sunagogydd, a gwelodd Efe gynnwrf, a rhai yn gwylo ac yn ochain lawer.

39Ac wedi myned i mewn, dywedodd wrthynt, Paham y gwnewch gynnwrf, ac y gwylwch. Y plentyn ni fu farw, eithr cysgu y mae.

40A chwarddasant am Ei ben Ef. Ond Efe, gwedi bwrw pawb allan, a gymmerth gydag Ef dad y plentyn, ac ei mam, a’r rhai oedd gydag Ef, ac aeth i mewn lle’r oedd y plentyn;

41ac wedi ymaflyd yn llaw y plentyn, dywedodd wrthi, Talitha, cwmi, yr hwn yw, o’i gyfieithu, Yr eneth (wrthyt y dywedaf) cyfod.

42Ac yn uniawn, safodd yr eneth i fynu, a rhodiodd; canys yr oedd hi yn ddeuddeng mlwydd oed. A synnasant yn uniawn â syndod mawr;

43a gorchymynodd Efe lawer na fyddai i neb wybod hyn; a rhoes air y rhoddid iddi beth i’w fwytta.