Psalmau 17 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Gweddi o eiddo Dafydd.

Clyw, Iehofah, yr iawn achos,

Gwrando fy llefain,

Dyro glust i ’m gweddi,

—Nid yngwefusau twyllodrus (y mae),—

2Oddi ger Dy fron fy marn a ddaw allan,

Dy lygaid a welant yr hyn sydd uniawn;

3Profaist fy nghalon, gofwyaist (hi) y nos,

Chwiliaist fi heb ddarganfod drwg fwriadau ynof

Nac fy ngenau yn troseddu:

4Am weithredoedd dynion—trwy air Dy wefusau Di,

Myfi a ymochelais rhag llwybrau ’r treisig,

5Daliodd fy ngherddediad at Dy ffyrdd Di

Heb ddim siglo o ’m camrau.

6Myfi wyf yn galw Arnat, canys gwrandewi arnaf, O Dduw;

Gogwydda Dy glust attaf fi, clyw fy ymadrodd!

7Dangos Dy ryfedd drugareddau, O Gynhorthwywr yr ymnoddwyr (Ynot).

Rhag yr ymgodwyr yn erbyn Dy ddeheulaw!

8Cadw fi fel dynyn mablygad,

Dan gysgod Dy adennydd cudd fi,

9Rhag yr annuwiolion a’r sy’n ymosod arnaf,

Y gelynion marwol a’r sy’n fy amgylchu;

10Eu calon fras a gauasant hwy,

A’u genau y llefarant mewn balchder;

11Am ein camrau ni,—yn awr hwy a’m cylchynasant,

Eu llygaid a osodasant hwy i wyro yn y tir;

12 Ei ddull (sydd) fel llew a chwennych rwygo,

Ac fel llew ieuangc yn eistedd yn y dirgel.

13Cyfod, O Iehofah,

Achub ei flaen ef, dymchwel ef,

Gwared fy enaid rhag yr annuwiol â ’th gleddyf,

14Rhag dynion,—trwy Dy law Di, O Iehofah,

Rhag dynion y byd, a ’r sydd â ’u rhan yn y bywyd (hwn);

(Y rhai) â ’th drysorau y llenwaist eu bòliau,

Gorddigonir hwy â meibion,

A gadawant eu gweddill i ’w plant:

15Myfi—mewn cyfiawnder yr edrychaf ar Dy wyneb,

Gorddigonir fi, pan ddihunwyf, â ’th ddelw Di.