Iöb 20 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Yna yr attebodd Tsophar y Naamathiad, a dywedodd,

2Am hyn fy meddyliau sy’n rhoddi atteb i mi,

Ac o herwydd (hyn y mae) fy mrys ynof;

3 ddrygioni ef;

11Ei esgyrn oeddynt lawn o (nerth) ei ieuengctid,

Ond gydag ef yn y pridd y gorwedd (hynny);

12Er mai melus yn ei enau oedd drygioni,

Iddo ei guddio tàn ei dafod,

13Iddo ei arbed ac heb ei ado,

Eithr ei attal o fewn taflod ei enau,

14Ei fwyd yn ei ymysgaroedd a newidiwyd,

Bustl aspiaid (sydd) o’i fewn ef;

15Cyfoeth a lyngcodd efe — ac a’i chwyda,

Allan o’i fòl y rhwyga Duw ef;

16Gwenwyn aspiaid a sugnodd efe,

Ei ladd ef y mae tafod gwiber;

17 Ni chaiff weled cornentydd,

Afonydd ffrydiawl o fêl ac ymenyn:

18Gan roddi adref (ffrwyth ei) lafur ni chaiff ei lyngcu,

Yn ol y cyfoeth (y mae) ei atdaliad, ac ni orfoledda (ynddo);

19Am iddo ddryllio, iddo adaw ’r gweiniaid,

Iddo anrheithio tŷ, — ond ni chaiff ei adeiladu;

20 Am na wybu efe am lonyddwch yn ei fòl,

Gyda ’i ddymuniad ni chaiff ddïangc;

21Nid oedd a weddilliwyd gan ei ysiad ef,

Gan hynny ni pharhâ ei wynfyd;

22Ynghyflawnder ei helaethrwydd cyfyng fydd arno,

Pob llaw ’r truenus arno a ddaw;

23A bydd, er mwyn llenwi ei fòl,

(Duw) a ddenfyn arno angerdd Ei lid,

Ac a wlawia arnynt â’u hymborth;

24 Ffoi a wna efe rhag yr arfau haiarn,

Ei drywanu ef a wna ’r bwa pres,

25Fe dỳn efe ’(r saeth) allan — allan o’i gorph y daw hi,

Y gloyw-arf allan o’i fustl a aiff;

Arno echrysau (sydd)!

26Pob tywyllwch a ddirgel-gadwyd i’w (drysorau) cuddiedig,

Ei fwytta ef a wna tân, nid chwythedig,

(Ac) ysu y neb a weddillir yn ei babell ef;

27 Fe ddatguddia ’r nefoedd ei anwiredd ef,

A’r ddaear sy’n ymgodi yn ei erbyn;

28Fe ymfuda cynnydd ei dŷ,

Ei grafedig (olud), yn nydd Ei ddigofaint Ef:

29 Hon (yw) rhan dyn annuwiol gan yr Arglwydd,

A’r etifeddiaeth a ordeiniwyd iddo gan Dduw.