Diarhebion 6 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Fy mab, os bu i ti fechnïo i ’th gymmydog,

Darawo dy law âg un nid o ’th dŷ,

2Dy faglu dy hun â geiriau dy enau,

(A) chael dy ddàl â geiriau dy enau;

3Gwna hyn yn awr, fy mab, ac achub dy hun,

—Canys wedi myned yr wyt i law dy gymmydog—

Dos, ymorchreinia, a thaer-attolwg i ’th gymmydog,

4Na ddyro gwsg i ’th lygaid,

Na hûn i ’th amrantau,

5Achub dy hun, fel iyrches o ’r fagl,

Ac fel aderyn o law yr adarwr.

6Dos at y morgrugyn, O swrth,

Edrych ar ei ffyrdd ef, a bydd ddoeth;

7Yn hwn nid (oes) ganddo dywysog,

Arolygydd, na llywodraethwr;

8(Etto) efe a barottöa, yn yr haf, ei fwyd,

Ac a gasgl, yn y cynhauaf, ei ymborth.

9Pa hyd, O swrth, y gorweddi di,

Pa bryd y cyfodi o ’th gwsg?

10“Ychydig gysgu—ychydig hepian—

Ychydig blethu dwylaw i huno,”

11Ac, fel ymdeithydd, y daw dy dlodi,

A ’th angen fel gwr â tharian.

12Y dihiryn, y dyn anwir,

Yn rhodio â gŵyrgamedd genau,

13Yn amneidio â ’i lygad,

Yn llefaru â ’i draed,

Yn rhoddi hyspysiad â ’i fysedd,

14Gyda gwrthgasedd yn ei galon,

Yn llunio drwg bob amser,

A haua gynhennau:

15Am hynny, yn disymmwth y daw ei ddinystr,

Mewn amrant y chwilfriwir ef, ac ni bydd meddyginiaeth.

16Y chwech hyn sydd gas gan Iehofah;

Ië, y saith (sydd) ffieidd-dra gan Ei enaid Ef;

17(Sef) llygaid beilchion,—tafod gau,—

A dwylaw yn tywallt gwaed gwirion,—

18Calon yn llunio meddyliau anwir,—

Traed yn prysuro i redeg i ddrygioni,—

19Celwydd-anadlwr o dyst gau,—

A hauwr cynhennau rhwng brodyr.

20Cadw, fy mab, orchymynion dy dad,

Ac na ollwng ymaith addysg dy fam;

21Rhwym hwynt ar dy galon beunydd,

Cwlwm hwynt am dy wddf;

22Pan rodiech, y tywysa efe di,

Pan orweddych, y gwylia drosot,

A phan ddeffröych y cydymddiddan â thi;

23Canys canwyll (yw) ’r gorchymyn, ac addysg (sydd) oleuni,

A ffordd bywyd (yw) argyhoeddiadau athrawiaeth,

24I ’th gadw rhag y fenyw ddrwg,

Rhag gweniaith tafod y wraig nid yr eiddot;

25Na chwennych ei cheinder hi yn dy galon,

Ac na ad iddi dy ddàl â ’i hamrantau,

26Canys gyda benyw butteiniog hyd at dorth o fara:

Ond gwraig gwr (arall)—

Enaid gwerthfawr y mae hi y n ei hela:

27A gymmer gŵr dân yn ei fynwes,

A ’i ddillad nid ysir?

28A rodia gŵr hŷd y marwor,

A ’i draed ni losgir?

29Felly yr hwn a êl at wraig ei gymmydog,

Nid digosp fydd y neb a gyffyrddo â hi.

30Ni ddïystyra (dynion) leidr, er iddo ladratta

Er mwyn diwallu ei enaid, am fod newyn arno,

31Ond os delir ef, efe a dâl yn saith ddyblyg,

Holl eiddo ei dŷ a gaiff efe ei roddi;

32Ond a odinebo â gwraig (sy) ddiffygiol o synwyr,

Gan ddifetha ei enaid ei hun y gwna hwn hyn;

33Tarawiad a gwarth a gaiff efe,

A ’i waradwydd ni ddilêir,

34Canys eiddigedd (sydd) ffyrnigawl-beth i ’r gwr,

Ac nid erbyd efe yn nydd dïal,

35Ni rydd efe fri ar unrhyw iawn,

Ac ni foddlonir ef er amlhâu o honot rodd.