Eshaiah 5 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

V.

1Canaf yr awr hon i’m hanwylyd

Ganiad fy anwylyd am ei winllan.

Gwinllanoedd i’m hanwylyd

Ar fynydd tra ffrwythlawn;

2Ac efe a’i cloddiodd hi ac a’i digarregodd,

Ac a’i plannodd o winwŷdden Sorek,

Ac a adeiladodd dŵr yn ei chanol,

A gwinwrŷf a drychodd efe ynddi,

Ac efe a ddisgwyliodd (iddi) ddwyn grawnwin,

Ond hi a ddug rawn gwylltion.

3Ac yr awr hon preswylwŷr Ierwshalem a gwŷr Iwdah,

Bernwch, attolwg, rhyngof fi a’m gwinllan.

4Beth (oedd) i’w wneuthur ychwaneg i’m gwinllan

Nag a wneuthum iddi?

Pa ham, pan ddisgwyliais (iddi) ddwyn grawnwin,

Y dug hi rawn gwylltion?

5Ond yn awr mi a hyspysaf ynte i chwi

Yr hyn yr wyf fi am wneuthur i’m gwinllan,

(Sef) tynnu ymaith ei chae fel y byddo i’w phori,

Torri ei magwyr fel y byddo yn sarthrfa.

6A gosodaf hi yn ddifrod,

Nid ysgythrir hi, ac ni chloddir hi,

Ond fe gyfyd mieri a drain:

Ac i’r cymmylau y gorchymynaf

Na wlawiont arni wlaw.

7Dïau, gwinllan Iehofah y lluoedd (yw) tŷ Israel,

A gwŷr Iwdah (yw) planhigyn Ei hyfrydwch Ef;

Ac Efe a ddisgwyliodd am farn, ac wele drais,

Am gyfiawnder, ac wele gri.

8Gwae y rhai (sy) ’n cysylltu tŷ at dŷ;

Maes wrth faes a gydiant hwy

Hyd nad oes lle, ac y trigoch

Ar eich pen eich hun ynghanol y tir.

9(Mae hyn) yn Fy nglustiau (medd) Iehofah y lluoedd;

Yn ddïau, tai lawer yn anghyfannedd fydd,

Y mawrion a’r teg heb drigiannydd;

10Ië, deg cyfair o winllan a ddygant 2un 1bath,

A 2homer o 1hâd a ddwg ephah.

11Gwae y rhai gan gyfodi yn fore a ddilynant ddiod gadarn,

A hwy yn arhos hyd yr hwyr, y gwin a’ u hennyna;

12A’r delyn, a’r nabl, y dympan, a’r bibell,

A gwin yw eu gwleddoedd hwynt,

Ond ar waith Iehofah nid edrychant,

A gweithred Ei ddwylaw Ef nid ystyriant.

13Am hynny y caeth-gludwyd Fy mhobl am nad oes wybodaeth,

A’u gwŷr anrhydeddus (sydd) feirw o newyn,

A’u gwerin a wywodd gan syched.

14Am hynny yr ehangodd Uffern ei chwant,

Ac yr agorodd ei safn heb fesur,

Ac (yno) y disgyn eu pendefigion, a’u gwerin,

Eu rhai trystfawr, a’r hwn a lawenycha ynddi.

15A gostyngir y gwreng, ac iselir y bonheddig,

A llygaid y rhai uchel a iselir.

16A dyrchefir Iehofah y lluoedd mewn barn,

A’r Duw Sanctaidd a sancteiddir mewn cyfiawnder.

17Ac fe bawr yr ŵyn yn ol eu harfer,

A diffaethfaoedd y breision, y mynnod a’u bwyttânt.

18Gwae ’r rhai a estynant anwiredd megis rheffynnau hirion,

Ac megis rhaffau men, (eu) pechod:

19Y rhai a ddywedant, Brysied, prysured Ei orchwyl fel y gwelom,

A nesâed a deued cynghor Sanct yr Israel fel y gwypom.

20Gwae y rhai a ddywedant am y drwg “Da,” ac am y da, “Drwg,”

Gan osod tywyllwch am oleuni, a goleuni am dywyllwch,

Gan osod chwerw am felus, a melus am chwerw.

21Gwae ’r rhai sydd ddoethion yn eu llygaid eu hun,

Ac yn eu golwg eu hun yn ddeallgar.

22Gwae ’r rhai cryfion i yfed gwin,

A’r dynion o nerth i gymmysgu diod gadarn,

23Y rhai sy ’n cyfiawnhâu ’r anwir er gwobr,

A chyfiawnder y cyfiawn a gymmerant oddi arnynt.

24Am hynny megis ag yr ysa 2tafod 3tân y 1sofl,

Ac y 3difa 2fflam y 1mân-us,

Eu gwreiddyn hwynt fel nychdod a fydd,

A’u blodeuyn fel llwch a gyfyd i fynu,

O herwydd diystyrasant gyfraith Iehofah y lluoedd,

A gair Sanct yr Israel a ddirmygasant.

25Am hynny yr ennynodd llid Iehofah yn erbyn Ei bobl.

Ac yr estynodd Efe Ei law arnynt,

Ac y tarawodd hwynt; a chrynodd y mynyddoedd;

A bu eu celanedd hwynt fel tom ynghanol yr heolydd.

Er hyn oll ni ddychwelodd Ei lid Ef,

Ond etto (y mae) Ei law Ef yn estynedig.

26Ac efe a gyfyd lumman i’r cenhedloedd o bell,

Ac a chwibana arnynt hwy o eithaf y ddaear,

Ac wele, ar frys yn fuan y deuant;

27Ni (bydd un) blin na thramgwyddedig yn eu plith,

Ni huna’r un ac ni chwsg,

Ac ni ddattodir gwregys ei lwynau,

Ac ni ddryllir carrai ei esgidiau;

28Yr hwn (sydd) â’i saethau yn llymion,

A’i holl fwäau yn annelog,

Carnau ei feirch ef fel callestr a gyfrifir,

A’i olwynion fel corwŷnt;

29Ei ruad (fydd) fel llew,

Efe a rua fel cenawon llew,

Ac efe a chwŷrna, ac a ymeifl yn yr ysglyfaeth,

Ac efe a ddiangc, ac ni (bydd) achubydd.

30Ac efe a rua arno y dydd hwnnw, fel rhuad y môr;

A hwy a edrychant ar y nefoedd uchod ac ar y ddaear isod,

Ac wele! dywyllwch, cyfyngder!

A’r goleuni a dywyllwyd gan gymmylau duon.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help