1O Dduw’r dïalau, Iehofah,
O Dduw’r dïalau, ymddisgleiria!
2Ymddyrcha, Farnwr y ddaear,
Dychwel (eu) gwaith ar y beilchion!
3Hyd ba hyd y caiff yr annuwiolion, O Iehofah,
Hyd ba hyd y caiff yr annuwiolion orfoleddu,
4Y bwrlymant, y llefarant yn eon,
Yr ymfawryga holl weithredwyr anwiredd?
5Dy bobl, O Iehofah, a fathrant hwy,
A’th etifeddiaeth a gystuddiant,
6Y weddw a’r dïeithr a laddant,
A’r amddifaid a ddïeneidiant,
7A dywedant, “Ni wêl Iah,
Ac nid ystyria Duw Iacob (hyn).”
8Ystyriwch, O annoethion ym mysg y bobloedd!
Ac ynfydion, pa bryd y byddwch bwyllog?
9Plannwr y glust,—oni chlyw Efe?
Lluniwr y llygad,—onid edrych Efe?
10Ceryddwr y cenhedloedd,—oni chosp Efe?
—Yr Hwn sy’n dysgu i ddyn wybodaeth!
11Iehofah a ŵyr feddyliau dyn,
Eu bod hwy yn darth!
12Gwyn fyd y gwr a geryddi, O Iah,
Ac, o’th gyfraith, a ddysgi,
13I beri llonydd iddo ef oddi wrth ddyddiau drygfyd,
Hyd oni chloddier i’r annuwiol ffos!
14Canys ni wrthyd Iehofah Ei bobl,
A’i etifeddiaeth ni ad Efe;
15Eithr at gyfiawnder y dychwel barn,
Ac ar Ei ol Ef (yr â)’r holl rai uniawn o galon!
16Pwy a saif o’m plaid yn erbyn y drygionus rai,
Pwy a orsaif o’m plaid yn erbyn gweithredwyr anwiredd?
17Oni (buasai) Iehofah yn gymmorth i mi,
Buan yn preswylio distawrwydd y buasai f’enaid.
18Pan ddywedwyf, “Gogwyddo y mae fy nhroed,”
Dy drugaredd, O Iehofah, a’m cynhal;
19Yn amlder fy meddyliau dirdynawl o’m mewn
Dy gysuron a lawenhânt fy enaid!
20A ymgystlyn â Thi orseddfaingc anfadrwydd,
Yr hon a lunia anwiredd yn erbyn y gyfraith?
21 Ymfinteiant yn erbyn enaid y cyfiawn,
A gwaed gwirion a farnant yn euog;
22Ond bydd Iehofah i mi yn uchelfa,
A’m Duw (fydd) graig fy noddfa;
23Ac fe ddychwel Efe arnynt eu hannuwioldeb,
Ac yn eu drygioni y difa Efe hwynt;
Eu difa hwynt a wna Iehofah ein Duw!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
