Eshaiah 66 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

LXVI.

1Fel hyn y dywed Iehofah,

Y nefoedd (yw) Fy ngorseddfaingc,

A’r ddaear lleithig Fy nhraed.

Pa le (y mae) ’r 2tŷ 1hwn a adeiledwch i Mi?

A pha le y 2fan 1hon fy ngorphwysfa?

2Canys yr holl (bethau) hyn, Fy llaw a’u gwnaeth,

Ac (i Mi) y perthyn yr holl rai hyn, medd Iehofah,

Ond ar hwn yr edrychaf (sef) ar yr addfwyn,

A’r drylliedig o yspryd, a’r hwn sydd yn ofni fy ngair.

3 Lladdwr yr ŷch (sy) ’n darawydd dyn,

Aberthwr yr oen yn dorfynyglwr ci,

Offrymmwr offrwm (yn fwyttâwr) gwaed môch,

Moliannydd â thus yn fendigwr eulun:

Ië, hwy eu hunain a ddewisasant eu ffyrdd,

Ac yn eu ffieidd-derau eu henaid a ymhyfryda.

4 2Minnau 1hefyd a ddewisaf eu poenau hwynt,

A’r hyn y maent yn ofni, Mi a’i dygaf arnynt,

O herwydd i Mi alw ac nad (oedd) a attebai,

I Mi lefaru ac na wrandawsant,

Ond gwnaethant yr hyn (oedd) ddrwg yn Fy ngolwg,

A’r hyn nid ymhyfrydais ymddo hwy a ddewisasant.

5Gwrandêwch air Iehofah, y rhai sy’n ofni Ei air Ef,

Dywedwch wrth eich brodyr ag sy’n eich casâu

Ac yn eich bwrw allan er mwyn Fy enw,

“Gogonneddir Iehofah a gwelir Ef.”

I’ch llawenydd chwi (y bydd hyn), ond hwynt hwy a gywilyddir.

6 Llef terfysg o’r ddinas! Llef o’r deml!

Llef Iehofah yn attalu i’w elynion!

7Cyn iddi glafychu yr esgorodd hi,

Cyn dyfod gwewyr arni hi a ollyngodd allan wrryw.

8Pwy a glybu ’r fath â hyn?

A phwy a welodd y fath â’r rhai hyn?

A esgorir ar wlad mewn 2un 1dydd?

A enir cenedl ar unwaith?

Canys clafychodd ac esgorodd Tsïon ar ei meibion.

9Ai Myfi a ddygaf i’r enedigaeth ac ni pharaf esgor, medd Iehofah?

Ai Myfi gan beri esgor a luddiaf, medd dy Dduw?

10Llawenhêwch gydag Ierwshalem, a gorfoleddwch o’i hachos hi, y rhai sy’n ei charu,

Llonwch gyda hi â lloniant, y rhai sy’n galaru o’i phlegid hi;

11Fel y sugnoch ac y’ch diwaller o fronnau ei chysuron hi,

Fel y godroch ac yr ymhyfrydoch gan ddisglaerdeb ei gogoniant hi.

12Canys fel hyn y dywed Iehofah,

Wele Fi yn estyn arni hi heddwch fel yr afon,

A fel y ffrwd llifeiriol ogoniant y cenhedloedd;

A chwi a sugnwch,

Ar yr ystlys y’ch dygir chwi,

Ac ar y gliniau y’ch maldodir chwi.

13Fel un yr hwn y diddana ei fam ef,

Felly Myfi a’ch diddanaf chwi,

Ac yn Ierwshalem y’ch diddenir.

14A chewch weled, a llawenycha eich calon,

A’ch esgyrn, fel llysieuyn, a flodeuant,

Ac fe adweinir llaw Iehofah tuag at Ei weision,

Ac Efe a lidia wrth Ei elynion.

15Canys wele Iehofah, fel tân, sy’n dyfod,

Ac fel trowỳnt (y mae) Ei gerbyd,

I dalu 『2Ei ddigter』 『1mewn angerdd llid,』

A’i gerydd mewn fflammau tân.

16Canys â thân y gwna Iehofah farn,

Ac â’i gleddyf, yn erbyn pob cnawd;

Ac aml fydd lladdedigion Iehofah.

17Y rhai a ymsancteiddiant ac a ymlanhânt

Yn y gerddi yn ol (defodau) Achad

Ym mysg y rhai sy’n bwytta cig môch,

A’r peth ffiaidd, a’r llygoden,

Ynghŷd yr ysgubir hwynt ymaith, medd Iehofah.

18Canys Myfi a adwaen eu gweithredoedd hwynt, a’u meddyliau,

Ac yr wyf yn dyfod i gasglu’r holl genhedloedd a’r ieithoedd,

A hwy a ddeuant ac a welant Fy ngogoniant.

19A gosodaf yn eu mysg arwydd,

Ac anfonaf o honynt ddiangcedigion at y cenhedloedd,

I Tarshish, Pwl, a Lwd, y rhai sy’n tynnu mewn bwa,

I Twbal ac Iafan, y gwledydd tramor pell,

Y rhai ni chlywsant Fy enw,

Ac ni welsant Fy ngogoniant,

A hwy a fynegant Fy ngogoniant ym mysg y cenhedloedd.

20A hwy a ddygant eich holl frodyr,

O blith yr holl genhedloedd, yn offrwm i Iehofah,

Ar feirch, ac mewn cerbyd a march-gewyll diddos,

Ac ar fulod ac ar ddromedariaid,

I fynydd Fy sancteiddrwydd, Ierwshalem, medd Iehofah,

Megis y dug meibion Israel yr offrwm

Mewn llestri glân (i) dŷ Iehofah.

21Ac hefyd o honynt hwy y cymmeraf

Yn offeiriaid ac yn Lefiaid, medd Iehofah.

22Canys megis y nefoedd newydd

A’r ddaear newydd, y rhai yr wyf Fi yn eu gwneuthur,

(Fyddant) yn sefyll ger Fy mron,

Felly y saif eich hâd chwi, a’ch enw chwi.

23A bydd, o newydd-loer i newydd-loer,

Ac o Sabboth i Sabboth

Y daw pob cnawd i addoli ger Fy mron, medd Iehofah.

24A hwy a ânt allan ac a welant

Gelanedd y dynion a wrthryfelasant i ’m herbyn,

Canys eu pryf ni bydd marw,

A’u tân ni ddiffydd,

A byddant yn ffieidd-dra gan bob cnawd.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help