II. Corinthiaid 8 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Ac hyspysu yr wyf i chwi, frodyr, ras Duw, yr hwn a roddwyd yn eglwysi Macedonia;

2mai mewn llawer o brofiad gorthrymder, mawr helaethrwydd eu llawenydd a’u tlodi dwfn a fawr-ymhelaethasant i gyfoeth eu haeledd; canys yn ol eu gallu,

3tystiaf, a thu hwnt i’w gallu, o’u hewyllys eu hunain,

4gyda llawer o ymbil yn deisyfu arnom o ran y gras a’r cymmundeb yng ngweini i’r saint, y rhoddasant,

5ac nid fel y gobeithiasom, eithr hwynt eu hunain a roddasant hwy yn gyntaf i’r Arglwydd, ac i ni trwy ewyllys Duw:

6fel yr erfynasom ar Titus, fel y dechreuasai o’r blaen, felly y gorphenai ynoch y gras hwn hefyd.

7Eithr fel ymhob peth yr ydych yn orlawn, mewn ffydd, a gair, a gwybodaeth, a phob astudrwydd, ac yn eich cariad tuag attom ni, edrychwch ar fod o honoch yn y gras hwn yn orlawn.

8Nid trwy orchymyn yr wyf yn dywedyd, eithr gan brofi, trwy astudrwydd eraill, wirionedd eich cariad chwi:

9canys adwaenoch ras ein Harglwydd Iesu Grist, mai er eich mwyn chwi yr aeth yn dlawd, ac Yntau yn oludog, fel y byddai i chwi, trwy Ei dlodi Ef, fyned yn oludog.

10Ac fy marn yn hyn a roddaf, canys hyn sydd er eich lles chwi, y rhai oeddych y cyntaf nid yn unig i wneuthur, eithr i ewyllysio hefyd, er y llynedd.

11Ond yn awr gorphenwch y gwneuthur hefyd, er mwyn fel yr oedd y parodrwydd i ewyllysio, y bo hefyd y gorphen, o’r gallu;

12canys os y parodrwydd sydd, yn ol pa beth bynnag sydd gan ddyn y mae yn gymmeradwy, ac nid yn ol yr hyn nad yw ganddo:

13canys nid fel y bo i eraill ysgafnder,

14ac i chwi orthrymder; eithr o gyfartalrwydd. Y pryd hwn bydded eich helaethrwydd chwi yn diwallu eu diffyg hwy, fel y bo eu helaethrwydd hwythau yn diwallu eich diffyg chwi,

15fel y bo cyfartalrwydd; fel yr ysgrifenwyd, “Yr hwn a gasglodd lawer, nid oedd ganddo dros ben; a’r hwn a gasglodd ychydig, nid oedd arno eisiau.”

16Ond diolch i Dduw, yr Hwn sy’n rhoddi yr un astudrwydd trosoch yng nghalon Titus:

17canys ein hannogaeth a dderbyniodd efe; a chan fod yn fwy astud, o’i wirfodd ei hun yr aeth allan attoch.

18A danfonasom gydag ef y brawd yr hwn y mae ei glod yn yr efengyl trwy’r holl eglwysi;

19ac nid hyny yn unig, eithr wedi ei ddewis hefyd gan yr eglwysi i gydymdaith â ni yn y gras hwn, yr hwn a wasanaethir genym er gogoniant yr Arglwydd, ac i amlygu ein parodrwydd;

20gan ochelyd hyn, na fyddai i neb feio arnom yn yr haelioni hwn a wasanaethir genym;

21canys rhag-ddarparu yr ydym bethau ardderchog, nid yn unig yngolwg yr Arglwydd, eithr yngolwg dynion hefyd.

22A danfonasom gyda hwynt ein brawd yr hwn a brofasom mewn llawer o bethau, lawer gwaith, ei fod yn astud, ac yn awr yn llawer mwy astud, am yr ymddiried mawr sydd ganddo ynoch.

23Os am Titus y gofynir, cyd-gyfranogwr yw â mi, a thuag attoch chwi fy nghyd-weithiwr; neu os am ein brodyr, cenhadau yr eglwysi ydynt, a gogoniant Crist.

24Y prawf, gan hyny, o’ch cariad ac o’n hymffrost ni am danoch, dangoswch iddynt hwy yngwyneb yr eglwysi.