S. Matthew 23 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Yna yr Iesu a lefarodd wrth y torfeydd a’i ddisgyblion,

2gan ddywedyd, Ynghadair Mosheh yr eistedd yr ysgrifenyddion a’r Pharisheaid:

3yr oll, gan hyny, cymmaint ag a ddywedant wrthych, gwnewch a chadwch; ond yn ol eu gweithredoedd na wnewch, canys dywedant ac ni wnant.

4A rhwymant feichiau trymion ac anhawdd eu dwyn, a rhoddant hwynt ar ysgwyddau dynion; a hwy eu hunain, â’u bys nid ewyllysiant eu syflyd hwy.

5A’u holl weithredoedd a wnant er mwyn eu gweled gan ddynion, canys lledanant eu phylacterau,

6ac helaethant eu godreon, a charant y lle uchaf mewn gwleddoedd, a’r prif-gadeiriau yn y sunagogau,

7a’r cyfarchiadau yn y marchnadau, a’u galw gan ddynion Rabbi.

8Ond chwychwi, na’ch galwer Rabbi, canys un yw eich Athraw chwi; a’r oll o honoch chwi, brodyr ydych.

9Ac yn dad i chwi na elwch neb ar y ddaear, canys un yw eich Tad, yr Hwn sydd yn y nefoedd.

10Ac na’ch galwer yn feistriaid, canys un yw eich Meistr, sef Crist;

11a’r mwyaf o honoch fydd eich gweinidog;

12a’r hwn a ddyrchafo ei hun, a ostyngir; ac yr hwn a ostyngo ei hun, a ddyrchefir.

13A gwae chwi, ysgrifenyddion a Pharisheaid, ragrithwyr, canys cau teyrnas nefoedd yr ydych o flaen dynion; canys chwychwi nid ydych yn myned i mewn, a’r rhai y sydd yn myned i mewn, ni adewch iddynt fyned i mewn.

15Gwae chwi, ysgrifenyddion a Pharisheaid, ragrithwyr, canys myned o amgylch y môr a’r tir yr ydych i wneuthur un proselyt; ac wedi ei wneuthur, ei wneud ef yr ydych yn fab Gehenna ddwy waith fwy na chwi eich hunain.

16Gwae chwi, dywysogion deillion, y rhai sy’n dywedyd, Pwy bynnag a dyngo myn y deml, nid yw ddim; ond pwy bynnag a dyngo myn aur y deml, dyledwr yw.

17Ynfydion a deillion; canys pa un sydd fwyaf, yr aur neu’r deml a sancteiddiodd yr aur?

18Ac pwy bynnag a dyngo myn yr allor, nid yw ddim; ond pwy bynnag a dyngo myn y rhodd y sydd arni, dyledwr yw.

19Deillion, canys pa un fwyaf, y rhodd neu’r allor y sy’n sancteiddio’r rhodd?

20Yr hwn, gan hyny, a dyngodd myn yr allor, tyngu y mae myn hi a myn yr oll y sydd arni;

21ac yr hwn a dyngodd myn y deml, tyngu y mae myn hi a myn yr Hwn sy’n preswylio ynddi;

22a’r hwn a dyngodd myn y nef, tyngu y mae myn gorseddfaingc Duw a myn yr Hwn sy’n eistedd arni.

23Gwae chwi, ysgrifenyddion a Pharisheaid, ragrithwyr, canys degymmwch y mintys a’r anis a’r cwmin, a gadawsoch heibio y pethau trymmach o’r Gyfraith, barn a thrugaredd a ffydd: y rhai hyn yr oedd rhaid eu gwneuthur, a pheidio a gadael heibio y rhai hyny.

24Tywysogion deillion, y rhai sy’n hidlo’r gwybedyn, a’r camel a lyngcwch.

25Gwae chwi, ysgrifenyddion a Pharisheaid, ragrithwyr, canys glanhau yr ydych y tu allan i’r cwppan a’r ddysgl, ac o’r tu mewn llawn ydynt o reibusrwydd ac anghymmedroldeb.

26Pharishead dall, glanha yn gyntaf yr hyn sydd oddifewn i’r cwppan ac i’r ddysgl, fel yr elo y tu allan hefyd o hono yn lân.

27Gwae chwi, ysgrifenyddion a Pharisheaid, ragrithwyr, canys tebyg ydych i feddau wedi eu gwynnu, y rhai oddiallan yn wir a edrychant yn dêg; ond oddimewn, llawn ydynt o esgyrn y meirw a phob aflendid.

28Felly chwithau hefyd oddiallan, yn wir, a edrychwch i ddynion yn gyfiawnion; ond oddimewn, gorlawn ydych o ragrith ac anghyfraith.

29Gwae chwi, ysgrifenyddion a Pharisheaid, ragrithwyr, canys adeiledwch feddau’r prophwydi, ac addurnwch feddgorau’r cyfiawnion,

30a dywedwch, Pe buasem yn nyddiau ein tadau, ni fuasem gyfranogion â hwynt yngwaed y prophwydi.

31Felly y tystiolaethwch i’ch hunain, mai meibion ydych i’r rhai a laddasant y prophwydi.

32A bydded i chwi gyflawni mesur eich tadau.

33Seirph, hiliogaeth gwiberod, pa fodd y diengech rhag barn Gehenna.

34Am hyn, wele, Myfi wyf yn danfon attoch brophwydi a doethion ac ysgrifenyddion: rhai o honynt a leddwch ac a groeshoeliwch; a rhai o honynt a ffrewyllwch yn eich sunagogau,

35ac a erlidiwch o ddinas i ddinas, fel y delo arnoch yr holl waed cyfiawn a dywalltwyd ar y ddaear, o waed Abel gyfiawn hyd waed Zacharias fab Barachias, yr hwn a laddasoch rhwng y cyssegr a’r allor.

36Yn wir y dywedaf wrthych, Daw y pethau hyn oll ar y genhedlaeth hon.

37Ierwshalem, Ierwshalem, yr hon wyt yn lladd y prophwydi,

Ac yn llabyddio y rhai a ddanfonwyd attat,

Pa sawl gwaith y mynnais gasglu ynghyd dy blant,

Yn y modd y cyd-gasgl giar ei chywion dan ei hadenydd, ac ni fynnech!

Wele, gadewir i chwi eich tŷ yn anghyfannedd, canys dywedaf wrthych,

Myfi ni welwch ddim o hyn allan, nes dweyd o honoch,

Bendigedig yw’r Hwn sy’n dyfod yn enw’r Arglwydd.