Iöb 34 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

XXXIV.

1Yna yr attebodd Elihw a dywedodd,

2Gwrandêwch, o ddoethion, fy ymadroddion,

Ac, o rai deallus, clustymwrandêwch arnaf fi;

3 gelwydd?

Anaele (yw) ’r Yn rhodio ynghymdeithas gweithredwŷr anwiredd,

Ac yn myned gyda dynion annuwiol,

9 Canys dywedodd “Nid oes leshâd i wr

Yn ymhyfrydu o hono mewn cyfeillach gyda Duw;”

10Gan hynny, chwi ddynion deallus, gwrandêwch arnaf!

Pell oddi wrth Dduw fydded camwedd,

Ac oddi wrth yr Hollalluog anwiredd!

11Yn hytrach, gweithred daearolyn a dâl Efe iddo,

Ac yn ol ffordd dyn y gwna Efe iddo gael;

12Ac yn ddïau, Duw ni wna gamwedd,

A’r Hollalluog ni ŵyra ’r iawn achos.

13 Pwy a ymddiriedodd iddo Ef am y ddaear,

A phwy a roddes y byd i gyd (arno Ef i’w reoli)?

14 Pe gosodai Efe Ei galon arno Ei hun,

(Ac) Ei yspryd ac Ei anadl a gasglai Efe atto,

15Fe drengai pob cnawd ynghŷd,

A dyn i’r pridd a ddychwelai.

16 Od (oes ynot) ddeall, gwrando hyn,

Clust-ymwrando â llais fy ymadroddion.

17 Ai yr hwn sy’n cashâu barn a lywodraetha?

Ac ai ’r Cyfiawn, y Galluog, a ferni di yn anghyfiawn?

18(Ef), yr Hwn a ddywaid wrth frenhin “Diles,”

Ac “Anghyfiawn” wrth bendefigion,

19Yr Hwn ni dderbyn wynebau tywysogion,

Ac nid adnebydd y goludog o flaen y tlawd,

Canys gwaith Ei ddwylaw Ef (ydynt) hwy oll;

20Mewn amrant y trengant hwy,

Ac ar hanner nos y gorsiglir y bobl ac y mudant;

A dygir ymaith y cadarn, nid trwy law (dyn);

21Canys Ei lygaid Ef (sydd) ar ffyrdd dyn,

Ac ei holl gamrau ef a wel Efe:

22Nid (oes) dywyllwch, ac nid (oes) gysgod angeuaidd,

Fel yr ymguddio yno wneuthurwŷr annuwioldeb.

23 Nid dyn a ystyria Efe yn hir,

Fel y delo at Dduw mewn barn;

24Efe a ddryllia ’r cedyrn heb holiad,

Ac a esyd i fynu eraill yn eu lle hwynt,

25Am wybod o Hono eu gweithredoedd hwy;

Ac Efe a’u dadymchwel y nos, a hwy a ddryllir,

26Am mai annuwiol (ydynt) Efe a’u tery

Ym mangre edrychwỳr,

27Am gilio o honynt oddi ar Ei ol Ef,

A’i holl ffyrdd Ef nad ystyrient hwy,

28Er mwyn dwyn atto Ef waedd y tlawd,

A gwaedd y cystuddiol iddo Ef ei chlywed:

29Pan fo Efe yn llonydd, pwy a’i barn Ef yn anghyfiawn?

A phan guddio Efe Ei wyneb, pwy gaiff Ei weled,

— Cystal yn erbyn cenedl ac yn erbyn dynion i gyd —

30Rhag teyrnasu o ddyn annuwiol,

O’r rhai sy’n maglu ’r bobl?

31Canys a ddywaid efe wrth Dduw

“Derbyniais (gospedigaeth), ni lygraf (fy ffyrdd mwy);

32Yr hyn na welwyf dysg Dydi fi,

Os drygioni a wnaethum, ni chwanegaf?”

33Ai yn ol dy feddwl di yr attâl Efe hynny,

Am i ti wrthod, am i dydi ddewis, ac nid Myfi?

Ond yr hyn a wyddost ti, llefara di (ef).

34Y dynion deallus sy’n dywedyd wrthyf,

A’r gwr doeth ag sy’n fy ngwrando,

35“Iöb a lefarodd â diffyg gwybodaeth,

A’i eiriau nid (oeddynt) mewn dyspwyll.”

36O na phrofer Iöb hyd y diwedd

Am yr attebion ymhlith dynion annuwiol,

37Canys chwanegodd at ei bechod gamwedd,

Yn ein plith ni y gwatworodd efe,

Ac yr amlhäodd efe ei eiriau yn erbyn Duw.