1Yna, gan hyny, y cymmerodd Pilat yr Iesu, a fflangellodd Ef.
2A’r milwyr, wedi plethu coron o ddrain, a’i gosodasant ar Ei ben Ef; a chochl burpur a roisant am Dano;
3a daethant Atto, a dywedasant, Henffych well, Brenhin yr Iwddewon; a rhoisant Iddo gernodiau.
4A myned allan trachefn a wnaeth Pilat, a dywedodd wrthynt, Wele, Ei ddwyn Ef allan attoch yr wyf, fel y gwypoch nad wyf yn cael Ynddo ddim bai.
5Aeth yr Iesu, gan hyny, allan, yn gwisgo y goron ddrain a’r gochl burpur. A dywedodd Pilat wrthynt, Wele y dyn.
6Gan hyny, pan welodd yr archoffeiriaid a’r gweinidogion Ef, bloeddiasant, gan ddywedyd, Croes-hoelia; croes-hoelia Ef. Dywedyd wrthynt a wnaeth Pilat, Cymmerwch chwi Ef, a chroes-hoeliwch; canys nid wyf fi yn cael Ynddo fai.
7Atteb iddo a wnaeth yr Iwddewon, Nyni sydd a Chyfraith genym; ac yn ol y Gyfraith dylai farw, am mai Mab Duw y gwnaeth Efe Ef Ei hun.
8Gan hyny, pan glywodd Pilat yr ymadrodd hwn, mwy yr ofnodd;
9ac aeth i mewn i’r llys drachefn, a dywedodd wrth yr Iesu, O ba le yr wyt Ti?
10A’r Iesu ni roddes atteb iddo. Dywedyd, gan hyny, Wrtho a wnaeth Pilat, Ai wrthyf fi na leferi? Oni wyddost fod genyf awdurdod i’th ollwng yn rhydd, a bod genyf awdurdod i’th groes-hoelio?
11Atteb iddo a wnaeth yr Iesu, Ni fuasai genyt ddim awdurdod yn Fy erbyn, oni bai ei rhoddi i ti oddi uchod: o achos hyn, yr hwn a’m traddodes i ti sydd â phechod mwy arno.
12O hyny allan, ceisiodd Pilat Ei ollwng Ef yn rhydd; ond yr Iwddewon a waeddasant, gan ddywedyd, Os Hwn a ollyngi yn rhydd, nid wyt gyfaill i Cesar. Pob un y sy’n gwneuthur ei hun yn frenhin, dywedyd yn erbyn Cesar y mae.
13Pilat, gan hyny, wedi clywed y geiriau hyn, a ddug allan yr Iesu, ac eisteddodd ar y frawd-faingc yn y lle a elwir y Palmant, ac yn Hebraeg, Gabbatha.
14A Pharottoad y Pasg oedd hi; ac ynghylch y chweched awr; a dywedodd efe wrth yr Iwddewon, Wele eich Brenhin.
15Gan hyny y bloeddiasant hwy, Ymaith ag Ef; ymaith ag Ef; croes-hoelia Ef. Wrthynt y dywedodd Pilat, Ai eich Brenhin a groes-hoeliaf? Attebodd yr archoffeiriaid, Nid oes genym frenhin oddieithr Cesar.
16Yna, gan hyny, y traddododd Ef iddynt i’w groes-hoelio.
17Gan hyny y cymmerasant yr Iesu. A chan ddwyn y groes Iddo Ei hun, yr aeth Efe allan i’r lle a elwir Lle’r benglog,
18yr hyn a elwir yn Hebraeg, Golgotha; lle y croes-hoeliasant Ef, ac ynghydag Ef ddau eraill, un o bob tu, a’r Iesu yn y canol.
19Ac ysgrifenodd Pilat ditl, a dododd ef ar y groes: ac yr oedd yn ysgrifenedig,
Iesu y Natsaread, Brenhin yr Iwddewon.
20Y titl hwn, gan hyny, llawer o’r Iwddewon a ddarllenasant, canys agos i’r ddinas oedd y lle y croes-hoeliwyd yr Iesu; ac yr oedd yn ysgrifenedig yn Hebraeg, yn Lladin, ac yn Groeg.
21Gan hyny, wrth Pilat y dywedodd archoffeiriaid yr Iwddewon, Nac ysgrifena Brenhin yr Iwddewon, eithr mai Efe a ddywedasai, Brenhin yr Iwddewon ydwyf.
22Attebodd Pilat, Yr hyn a ’sgrifenais a ’sgrifenais.
23Y milwyr, gan hyny, pan groeshoeliasant yr Iesu, a gymmerasant Ei ddillad, a gwnaethant bedair rhan, i bob milwr ran, ac Ei bais: ac yr oedd y bais yn ddiwnïad, wedi ei gwau o’r cwr uchaf trwyddi oll.
24Dywedasant, gan hyny, wrth eu gilydd, Na rwygwn hi, eithr bwriwn goel-brennau am dani, eiddo pwy fydd hi, fel y byddai i’r ysgrythyr ei chyflawni, yr hon a ddywaid,
“Rhannu fy nillad y maent yn eu mysg,
Ac ar fy ngwisg yn bwrw coelbren.”
25Y milwyr, gan hyny, a wnaethant y pethau hyn. A safai wrth groes yr Iesu, Ei fam, a chwaer Ei fam, Mair gwraig Cleophas, a Mair Magdalen.
26Yr Iesu, gan hyny, gan weled Ei fam, a’r disgybl a garai Efe, yn sefyll gerllaw, a ddywedodd wrth Ei fam, O wraig, wele dy fab.
27Gwedi’n y dywedodd wrth y disgybl, Wele, dy fam; ac o’r awr honno allan y cymmerodd y disgybl hi i’w gartref.
28Gwedi’r pethau hyn, yr Iesu yn gwybod fod pob peth weithian wedi ei orphen, fel y cyflawnid yr Ysgrythyr, a ddywedodd, Sychedaf.
29Llestr oedd yn gorwedd yno, llawn o finegr; wedi rhoddi ysbwng llawn o’r finegr, ynghylch isop, dodasant ef wrth Ei enau.
30Gan hyny, pan gafodd yr Iesu y finegr, dywedodd, Gorphenwyd; a chan ogwyddo Ei ben, rhoddes i fynu yr yspryd.
31Yr Iwddewon, gan hyny, gan mai’r Parottoad ydoedd, fel nad arhosai y cyrph ar y groes ar y Sabbath, (canys mawr oedd dydd y Sabbath hwnw), a ofynasant i Pilat am gael torri eu hesgeiriau hwynt, a’u tynnu i lawr.
32Gan hyny, daeth y milwyr, ac esgeiriau y cyntaf a dorrasant,
33ac eiddo’r llall a groes-hoeliasid gydag Ef; ac wedi dyfod at yr Iesu, pan welsant Ef wedi marw eisoes, ni thorrasant Ei esgeiriau Ef;
34eithr un o’r milwyr, â gwayw-ffon, a wanodd Ei ystlys Ef, a daeth allan, yn uniawn, waed a dwfr.
35A’r hwn a welodd a dystiolaethodd; a gwir yw ei dystiolaeth ef; ac efe a ŵyr mai gwir a ddywaid efe, fel y bo i chwithau hefyd gredu;
36canys digwyddodd y pethau hyn fel y byddai i’r ysgrythyr ei chyflawni,
“Asgwrn o Hono ni thorir:”
37ac etto ysgrythyr arall a ddywaid,
“Edrychant ar yr Hwn a wanasant.”
38Ac ar ol y pethau hyn, Ioseph o Arimathea, ac yntau yn ddisgybl i’r Iesu, ond yn guddiedig rhag ofn yr Iwddewon, a ofynodd i Pilat am gael dwyn ymaith gorph yr Iesu; a chaniattaodd Pilat. Daeth efe, gan hyny, a dug ymaith Ei gorph Ef.
39A daeth Nicodemus hefyd, yr hwn a ddaethai Atto liw nos yn gyntaf, gan ddwyn cymmysg o fyrr ac aloes, ynghylch can pwys.
40Cymmerasant, gan hyny, gorph yr Iesu, a rhwymasant ef â llieiniau ynghyda’r aroglau, fel y mae arfer yr Iwddewon ar gladdu.
41Ac yr oedd yn y fan lle y croes-hoeliwyd Ef ardd; ac yn yr ardd fedd newydd, yn yr hwn ni ddodasid neb etto.
42Yno, gan hyny, o achos Parottoad yr Iwddewon, gan mai agos oedd y bedd, y rhoddasant yr Iesu.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
