Psalmau 102 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Gweddi un cystuddiedig pan lesmeirio, ac y tywallto efe allan ei gŵyn o flaen Iehofah.

2O Iehofah, clyw fy ngweddi;

A’m llefain,—attat Ti y delo!

3Na chudd Dy wyneb oddi wrthyf yn y dydd (y mae) cyfyngder arnaf,

Gogwydda attaf Dy glust,

Yn y dydd y galwyf brysia i’m gwrando!

4Canys darfod mewn mŵg a wnaeth fy nyddiau,

A’m hesgyrn, fel pentewyn, a losgwyd;

5Tarawyd, fel llysieuyn, a gwywodd fy nghalon,

Fel yr anghofiais fwytta fy mara;

6Gan lais fy nhuchan y glynodd fy esgyrn wrth fy nghnawd;

7Tebyg wyf i belican yr anialwch,

Aethum fel dylluan yr anghyfanneddfëydd;

8Digwsg wyf, ac aethum

Fel aderyn unig ar ben to;

9Beunydd y’m gwaradwydda fy ngelynion,

Y rhai cynddeiriog yn f’erbyn,— wrthyf y tyngant:

10 Canys lludw, fel bara, a fwyttëais,

A’m dïod, âg wylofain y’i cymmysgais,

11O flaen Dy lid a’th ddigofaint,

Canys estynedig,

A myfi, fel llysieuyn y gwywais,

13Ond Tydi, O Iehofah, yn dragywydd yr wyt orseddawg,

A’th goffadwriaeth (sydd) yn oes oesoedd:

14Tydi a gyfodi (ac) a drugarhêi wrth Tsïon,

Canys amser (yw) i drugarhau wrthi,

Ië, daeth yr amser nodedig;

15 Canys hoffa Dy weision ei meini,

Ac wrth ei lludw y tosturiant;

16Ac fe ofna ’r cenhedloedd enw Iehofah,

A holl frenhinoedd y ddaear Dy ogoniant,

17O herwydd adeiladu o Iehofah Tsïon,

Ymddangos o Hono yn Ei ogoniant,

18Troi o Hono at weddi’r llwyr amddifad,

Ac na ddirmygodd eu gweddi:

19Ysgrifenir hyn i genhedlaeth i ddyfod,

A phobl a greïr a foliannant Iah,

20O herwydd edrych o Hono o’i uchelder sanctaidd,

Ac i Iehofah o’r nefoedd olygu ’r ddaear,

21Er mwyn gwrando ar uchenaid y carcharor,

Er mwyn rhyddhau plant angau;

22Fel yr adroddo dyn yn Tsïon enw Iehofah,

A’i foliant yn Ierwshalem,

23Pan ymgasglo ’r bobloedd ynghŷd,

A theyrnasoedd, i wasanaethu Iehofah.

24Gostyngodd Efe fy nerth ar y ffordd,

Byrhâodd fy nyddiau;

25Dywedyd yr wyf, “Na chymmer fi ymaith ynghanol fy nyddiau,

Yn oes oesoedd (y mae) Dy flynyddoedd Di;

26Er ys talm y ddaear a seiliaist,

A gwaith Dy ddwylaw (yw)’r nefoedd,

27Hwynt-hwy a ddifethir, eithr Tydi a barhêi,

A hwy oll, fel dilledyn, a heneiddiant,

Fel gwisg y newidi hwynt, a newidir hwy;

28Eithr Tydi yr un (ydwyt),

A’th flynyddoedd ni ddarfyddant:

29—Meibion Dy weision a breswyliant (eu gwlad)

A’u hâd, ger Dy fron Di y’i sicrhêir!”