Eshaiah 7 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

VII.

1A bu yn nyddiau Ahaz mab Iotham mab Wzzïah brenhin Iwdah esgyn o Retsin Brenhin Syria, a Phecah mab Remalïah, Brenhin Israel, i Ierwshalem i ryfela yn ei herbyn; ond ni allodd ei gorchfygu.

2A mynegwyd i dŷ Ddafydd, gan ddywedyd, Gorphwysodd Syria ar Ephraim. A chyffrôdd ei galon ef, a chalon ei bobl, megis y cyffrôir preniau y coed o flaen y gwỳnt.

3A dywedodd Iehofah wrth Eshaiah, Dos allan yn awr i gyfarfod Ahaz, ti a Shear-Iashwb dy fab, wrth ben awell y llyn uchaf wrth sarn maes y pannwr,

4A dywed wrtho :—

Gwylia, a bydd lonydd; nac ofna, a’th galon na feddalhâed,

Rhag dwy gloren y pentewynion myglyd hyn,

Rhag angerdd llid Retsin, a Syria, a mab Remalïah.

5Canys dyfeisiodd 2Syria 3ddrwg,『1yn dy erbyn,』

(Ac) Ephraim a mab Remalïah, gan ddywedyd,

6Esgynwn yn erbyn Iwdah a blinwn hi,

A thorrwn hi i ni ein hunain,

A gosodwn frenhin yn ei chanol hi

(Sef) mab Tabeal.

7Fel hyn y dywed yr Arglwydd Iehofah,

Ni saif (eu cynghor), ac ni bydd.

8Er mai pen Syria (yw) Damascus,

A phen Damascus Retsin;

Etto o fewn tri ugain a phump o flynyddoedd

Y torrir Ephraim rhag bod yn bobl,

9Er mai pen Ephraim (yw) Samaria,

A phen Samaria mab Remalïah.

Oni sicr-gredwch, dïau, ni ’ch sicrhêir.

10A’chwanegodd Iehofah lefaru wrth Ahaz gan ddywedyd; —

11Gofyn it’ arwydd gan Iehofah dy Dduw,

Dos yn ddwfn hyd uffern neu i’r uchelder uchod.

12A dywedodd Ahaz, Ni ofynaf, ac ni themtiaf Iehofah,

13A dywedodd yntau;

Gwrandêwch yn awr, tŷ Ddafydd!

Ai bychan gennych flino dynion,

Fel y blinech hefyd fy Nuw?

14Am hynny y dyry fy Arglwydd Ei hun i chwi arwydd.

Wele y Forwyn a feichiogodd, ac yn esgor ar fab,

Ac a eilw ei enw ef Immanwel:

15 Ymenyn a mel a fwytty efe

Pan ŵyr i ymwrthod â’r drwg ac ethol y da;

16Canys cyn gwybod o’r bachgen

I ymwrthod â’r drwg ac ethol y da

Anghyfanneddir y wlad (honno),

Yr hon y’th dorrir di ganddi

Ger bron ei dau frenhin.

17Fe ddwg Iehofah arnat ti,

Ac ar dy bobl, ac ar dŷ dy dad,

Ddyddiau y rhai ni ddaethant

Er y dydd yr ymadawodd Ephraim oddi wrth Iwdah,

(Sef) Brenhin Assyria.

18A bydd yn y dydd hwnnw,

Y chwibana Iehofah am y gwybedyn

Yr hwn (sydd) yn eithaf afonydd yr Aipht,

Ac am y wenhynen yr hon (sydd) yn nhir Assyria.

19A hwy a ddeuant ac a orphwysant oll

Yn y dyffrynoedd anghyfanneddol, ac yn agennau ’r creigiau,

Ac yn yr holl ddraen-llwyni, ac yn yr holl ogofau.

20Yn y dydd hwnnw yr eillia ’r Arglwydd âg ellyn cyflogedig,

(Sef) â’r rhai tu hwnt i’r afon, â Brenhin Assyria,

Y pen a blew’r traed;

A’r farf hefyd a ddifethir.

21A bydd yn y dydd hwnnw,

Os maga dyn anner-fuwch a dwy ddafad,

22Y bydd, o amlder rhodd y llaeth y bwytty efe ymenyn;

Ië, ymenyn a mel a fwytty

Pawb a adewir ynghanol y tir.

23A bydd yn y dydd hwnnw,

Pob lle, yr hwn y bu ynddo fil o winwŷdd

(Gwerth) mil o (ddarnau) arian,

Yn fieri ac yn ddrain y bydd efe.

24Â saethau ac â’r bwa y daw (dyn) yno,

Canys yn fieri ac yn ddrain yr aiff yr holl wlad.

25A’r holl fynyddoedd, y rhai â cheibiau a geibir,

Ni ddaw yno ofn mieri a drain,

Ond bydd yn hebryngfa ’r ŷch ac yn sathrfa’r ddafad,

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help