S. Luc 22 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1A nesaodd gwyl y bara croew, yr hon a elwir y Pasg,

2a cheisiai yr archoffeiriaid a’r ysgrifenyddion pa fodd y difethent Ef, canys ofnent y bobl.

3Ac aeth Satan i mewn i Iwdas yr hwn a elwir Ishcariot, ac ef o rifedi’r deuddeg.

4Ac wedi myned ymaith, ymddiddanodd â’r archoffeiriaid a’r capteniaid pa fodd y traddodai Ef iddynt.

5A llawen oedd ganddynt, a chyttunasant ar roddi iddo arian;

6a chydsyniodd efe, a cheisiai gyfleusdra i’w draddodi Ef iddynt yn absen y dyrfa.

7A daeth dydd y bara croyw, ar yr hwn yr oedd rhaid lladd y Pasg;

8a danfonodd Efe Petr ac Ioan, gan ddywedyd, Ewch a pharotowch i ni y Pasg fel y bwyttaom.

9A hwy a ddywedasant Wrtho, Pa le yr ewyllysi barottoi o honom?

10Ac Efe a ddywedodd wrthynt, Wele, wedi myned o honoch i mewn i’r ddinas, cyferfydd â chwi ddyn yn dwyn ysten o ddwfr; canlynwch ef i’r tŷ i’r hwn yr aiff i mewn;

11a dywedwch wrth ŵr y tŷ, Dywedyd wrthyt y mae’r Athraw, Pa le y mae’r westfa, lle y bwyttawyf y Pasg ynghyda’m disgyblion?

12ac efe a ddengys i chwi oruwch-ystafell fawr wedi ei thanu; yno parottowch.

13Ac wedi myned ymaith cawsant fel y dywedasai wrthynt, a pharottoisant y Pasg.

14A phan ddaeth yr awr, lled-orweddodd, ac yr apostolion gydag Ef.

15A dywedodd wrthynt, Mawr-chwennychais fwytta’r Pasg hwn gyda chwi cyn i Mi ddioddef,

16canys dywedaf wrthych na fwyttaf mo hono, hyd oni chyflawner yn nheyrnas Dduw.

17Ac wedi cymmeryd y cwppan, a rhoddi diolch, dywedodd, Cymmerwch hwn, a rhennwch yn eich plith,

18canys dywedaf wrthych nad yfaf o hyn allan o ffrwyth y winwydden nes i deyrnas Dduw ddyfod.

19Ac wedi cymmeryd bara a rhoddi diolch, torrodd a rhoddes iddynt, gan ddywedyd, Hwn yw Fy nghorph yr hwn sydd eroch chwi yn cael ei roddi;

Hyn gwnewch er cof am Danaf;

20ac y cwppan yr un ffunud, ar ol swpperu, gan ddywedyd, Y cwppan hwn yw’r cyfammod newydd yn Fy ngwaed, yr hwn sydd eroch chwi yn cael ei dywallt allan.

21Eithr wele, llaw yr hwn sydd yn Fy nhraddodi, gyda Mi y mae ar y bwrdd;

22canys Mab y Dyn yn wir, yn ol yr hyn a benderfynwyd y mae yn myned; eithr gwae’r dyn hwnw trwy’r hwn y mae Efe yn cael Ei draddodi.

23A hwy a ddechreuasant ymholi â’u gilydd, Pwy ysgatfydd o honynt oedd yr hwn ar fedr gwneud hyn.

24A bu ymryson yn eu plith, Pwy o honynt a dybygid ei fod yn fwyaf.

25Ac Efe a ddywedodd wrthynt, Brenhinoedd y cenhedloedd a arglwyddiaethant arnynt; a’r rhai sydd mewn awdurdod arnynt, cymmwynaswyr y’u gelwir.

26Ond chwychwi, nid felly y byddwch; eithr y mwyaf yn eich plith, bydded fel yr ieuangaf; a’r pennaf, fel yr hwn sy’n gweini.

27Canys pa un fwyaf, ai’r hwn sy’n lled-orwedd wrth y bwrdd, neu’r hwn sy’n gweini? Onid yr hwn yn ei led-orwedd? Ond Myfi, yn eich mysg yr wyf fel yr hwn sy’n gweini.

28A chwychwi yw y rhai a arhoswch gyda Mi yn Fy mhrofedigaethau;

29ac Myfi wyf yn pennodi i chwi, fel y pennododd Fy Nhad i Mi,

30deyrnas, fel y bwyttaoch ac yr yfoch wrth Fy mwrdd yn Fy nheyrnas; ac eisteddwch ar orsedd-feinciau yn barnu deuddeg llwyth Israel.

31Shimon, Shimon, wele, Satan a’ch gofynodd, er mwyn eich nithio fel gwenith;

32ond Myfi a ddeisyfiais drosot na ddiffygiai dy ffydd; a thydi, wedi dy droi ysgatfydd, cadarnha dy frodyr.

33Ac efe a ddywedodd Wrtho, Arglwydd, ynghyda Thi, parod wyf i fyned i garchar, ac i angau hefyd.

34Ac Efe a ddywedodd, Dywedaf wrthyt, Petr, ni chân heddyw geiliog nes tair gwaith wadu o honot nad adweini Fi.

35A dywedodd wrthynt, Pan ddanfonais chwi heb bwrs a chod ac esgidiau, a oedd rhyw beth yn ol i chwi? A hwy a ddywedasant, Nac oedd ddim.

36Ac Efe a ddywedodd wrthynt, Eithr yn awr, yr hwn sydd a chanddo bwrs, cymmered; yr un ffunud hefyd, god; a’r hwn nad oes ganddo, gwerthed ei gochl, a phryned gleddyf;

37canys dywedaf wrthych, Y peth hwn a ysgrifenwyd, y mae rhaid ei gyflawni Ynof, sef,

“A chyda throseddwyr y cyfrifwyd,”

canys yr hyn a ’sgrifenwyd am Danaf sydd ag iddo ddiben.

38A hwy a ddywedasant, Arglwydd, wele ddau gleddyf yma; ac efe a ddywedodd wrthynt, Digon yw.

39Ac wedi myned allan, yr aeth, yn ol Ei arfer, i fynydd yr Olewydd; ac yn Ei ganlyn Ef yr oedd y disgyblion.

40A phan yr oedd yn y fan, dywedodd wrthynt, Gweddïwch nad eloch i brofedigaeth.

41Ac Efe a dynwyd oddiwrthynt tuag ergyd carreg, ac wedi dodi Ei liniau ar lawr,

42gweddïodd, gan ddywedyd, O Dad, os mynni, dwg heibio y cwppan hwn oddi Wrthyf; er hyny, nid Fy ewyllys I, eithr yr eiddot Ti, a wneler.

43Ac ymddangosodd Iddo angel o’r nef, yn Ei nerthu Ef.

44A chan fod mewn ing, yn ddyfalach y gweddïodd; ac aeth Ei chwys fel defnynau mawrion o waed, yn disgyn ar y ddaear.

45Ac wedi codi o’i weddi, ac wedi myned at y disgyblion, cafodd hwynt yn cysgu gan dristwch,

46a dywedodd wrthynt, Paham y cysgwch? Codwch a gweddïwch nad eloch i brofedigaeth.

Ac Efe etto yn llefaru, wele dyrfa, ac yr hwn a elwir Iwdas,

47un o’r deuddeg, a ddaeth Atto, a nesaodd at yr Iesu i’w gusanu Ef.

48A’r Iesu a ddywedodd wrtho, Iwdas, ai â chusan Mab y Dyn a draddodi? A chan weled o’r rhai o’i amgylch yr hyn oedd ar ddigwydd,

49dywedasant, Arglwydd, a darawn ni â chleddyf?

50A tharawodd rhyw un o honynt was yr archoffeiriad, a thorrodd ymaith ei glust ddehau ef. A chan atteb, yr Iesu a ddywedodd,

51Gadewch hyd yn hyn: ac wedi cyffwrdd â’r glust, iachaodd ef. A dywedodd yr Iesu wrth y rhai oedd yno yn Ei erbyn,

52yn archoffeiriaid a chapteniaid y deml ac henuriaid, Fel yn erbyn lleidr y daethoch allan â chleddyfau a ffyn.

53Pan beunydd yr oeddwn gyda chwi yn y deml, nid estynasoch eich dwylaw i’m herbyn: eithr hon yw eich awr chwi ac awdurdod y tywyllwch.

54Ac wedi Ei ddal Ef, dygasant ac aethant ag Ef i dŷ yr archoffeiriad; a Petr a ganlynai o hirbell.

55Ac wedi cynneu tân ynghanol y llys a chyd-eistedd o honynt, eisteddodd Petr yn eu canol.

56A phan welodd rhyw langces ef yn eistedd wrth y tân, a dal sylw arno, dywedodd, A hwn hefyd, gydag Ef yr oedd.

57Ac efe a wadodd, gan dywedyd, Nid adwaen i Ef, O wraig.

58Ac ar ol ychydig, un arall, gan ei weled ef, a ddywedodd, A thydi, o honynt yr wyt.

59A Petr a ddywedodd, O ddyn, nid wyf. Ac wedi yspaid o oddeutu awr, rhyw un arall a daerodd, gan ddywedyd, Mewn gwirionedd, hwn hefyd oedd gydag Ef, canys Galilead hefyd yw.

60A dywedodd Petr, Y dyn, nis gwn pa beth a ddywedi. Ac allan o law, tra etto y llefarai efe, canodd ceiliog!

61Ac wedi troi, yr Arglwydd a edrychodd ar Petr; a chofiodd Petr ymadrodd yr Iesu fel y dywedodd wrtho, “Cyn i geiliog ganu heddyw, gwedi Fi dair gwaith;”

62ac wedi myned i’r tu allan, gwylodd yn chwerw.

63A’r dynion oedd yn Ei ddal a’i gwatwarent, gan Ei darawo;

64ac wedi rhoi gorchudd am Dano, gofynent Iddo, gan ddywedyd, Prophwyda: Pwy yw’r hwn a’th darawodd?

65A phethau eraill lawer, dan gablu, a ddywedasant yn Ei erbyn.

66A phan aeth hi yn ddydd, ymgynhullodd henaduriaeth y bobl, yn gystal archoffeiriaid ac ysgrifenyddion, a dygasant Ef ymaith at eu Cynghor,

67gan ddywedyd, Os Tydi wyt y Crist, dywaid wrthym. A dywedodd wrthynt, Os wrthych y dywedaf,

68ni chredwch ddim; ac os gofynaf, nid attebwch ddim.

69Ond ar ol hyn bydd Mab y dyn yn eistedd ar ddeheulaw gallu Duw.

70A dywedasant oll, Tydi, gan hyny, wyt Mab Duw? Ac Efe a ddywedodd wrthynt, Chwychwi a ddywedwch mai Myfi ydwyf.

71A hwy a ddywedasant, Pa raid sydd genym mwyach wrth dystiolaeth, canys ni ein hunain a glywsom o’i enau Ef?

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help