Eshaiah 49 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

XLIX.

1 Gwrandêwch, diroedd tramor, arnaf,

Ac ystyriwch, bobloedd o bell;

Iehofah, o’r groth, a’m galwodd,

O ymysgaroedd fy mam y gwnaeth Efe goffa am fy enw,

2A gwnaeth fy ngenau fel cleddyf llym,

Ynghysgod Ei law y’m cuddiodd;

A gwnaeth fi yn saeth loyw,

Yn Ei gawell saethau y’m celodd:

3A dywedodd wrthyf Fy ngwas I tydi (ydwyt),

Israel, yr hwn ynot yr ymogoneddaf.

4A minnau a ddywedais, Yn ofer y llafuriais,

Am ddiddym a gwagedd fy nerth a ddyhyspyddais;

Er hynny (y mae) fy marn gydag Iehofah,

A’m llafur gyda ’m Duw.

5Ac yn awr medd Iehofah,

Yr Hwn a’m lluniodd o’r groth yn was Iddo,

I ddychwelyd Iacob atto Ef,

Ac er i Israel atto Ef ymgasglu,

Gan hynny gogoneddwyd fi yn ngolwg Iehofah,

A’m Duw yw fy nerth:

6Fel hyn medd Efe,

Ai gwaelach wyt nag y byddit i Mi yn was

I gyfodi llwythau Iacob,

A changennau Israel i’w dychwelyd (hwynt),

Ond Mi a ’th roddaf yn oleuni i’r cenhedloedd,

I fod, i Mi, yn Iachawdwriaeth hyd eithaf y ddaear.

7Fel hyn y dywed Iehofah,

Adbrynwr Israel, ei Sanct ef,

Wrth yr hwn sy’n dirmygu ei enaid, wrth yr hwn sydd ffiaidd gan y genedl,

Wrth was y llywodraethwŷr;

Brenhinoedd a’i gwelant (ef) ac a gyfodant,

Tywysogion (hefyd), ac a ymgrymmant,

Er mwyn Iehofah, yr Hwn sydd ffyddlawn,

Sanct Israel, canys Efe a’th ddewisodd di.

8Fel hyn y dywed Iehofah,

Yn amser cymmeradwyaeth y ’th wrandewais,

Ac yn nydd iachawdwriaeth y ’th gynnorthwyais;

A Mi a’th gadwaf, ac y ’th roddaf yn gyfammod y bobl,

I adferu ’r ddaear, i beri etifeddu yr etifeddiaethau anghyfanneddol,

9I ddywedyd wrth y rhai mewn rhwymau, Ewch allan,

Ac wrth y rhai mewn tywyllwch, Ymddangoswch.

Wrth ymyl y ffordd y porant hwy,

Ac ar yr holl uchelfannau (y bydd) eu porfa hwynt.

10Ni chânt newynu na sychedu,

Ac nis tery hwynt wres a haul,

O herwydd yr Hwn sy’n tosturio wrthynt a’u tywys,

Ac at fwrlymiaid dyfroedd yr arwain hwynt.

11A Mi a wnaf Fy holl fynyddoedd yn ffordd,

A’m sarnau a gyfodir yn uchel.

12Wele, y rhai hyn o bell a ddeuant,

Ac wele, y rhai hyn o’r gogledd ac o’r gorllewin,

A’r rhai hyn o wlad Sinim.

13Llawen-genwch, nefoedd; a gorfoledda, ddaear;

Bloeddiwch, fynyddoedd, â llawen-gân;

Canys cysurodd Iehofah Ei bobl,

Ac wrth Ei drueiniaid Efe a drugarhâ.

14Ond fe ddywed Tsïon, Gadawodd 2

Iehofah 1fi,

A’m Harglwydd a’m hanghofiodd!

15A anghofia gwraig ei phlentyn sugno

Fel na thosturio wrth fab ei chroth?

Hyd y nod hwy a anghofiant;

Ond Myfi, nid anghofiaf di.

16Wele, ar gledr (Fy) nwylaw y’th argrephais,

Dy furiau (sy) ger Fy mron beunydd.

17Prysuro i’th adeiladu a wna ’r rhai a ’th ddinystriasant,

A’r rhai a’th ddistrywiasant a fyddant dy eppil.

18Dyrcha 『2dy lygaid』 『1oddi amgylch,』 a gwêl;

Hwy oll a ymgasglwyd, maent yn dyfod attat.

Byw Fi, medd Iehofah,

Dïau, hwy oll, fel harddwisg, a wisgi,

Ac y rhwymi hwynt (am danat), fel priodferch ei thlysau.

19Canys dy anialoedd a’th anghyfanneddleoedd,

A’th dir dinystriedig,

Yn ddïau, yn awr a fydd yn gyfyng i’r preswylwŷr,

Ac ym mhell y bydd y rhai oedd yn dy ddifetha.

20Etto yn dy 2glustiau fe 1ddywed plant dy ddieppiledd,

Cyfyng i mi y lle (hwn); dod le i mi fel y preswliwyf;

21A thi a ddywedi yn dy galon, Pwy a genhedlodd i mi y rhai hyn?

Canys myfi, dieppil (oeddwn), ac yn unig,

Yn gaeth, ac ar grwydr; gan hynny, y rhai hyn, pwy a’u magodd?

Wele, myfi, gadawedig oeddwn, ar fy mhen fy hun; gan hynny, y rhai hyn, pa le (y magwyd) hwy?

22Fel hyn y dywed yr Arglwydd Iehofah,

Wele, cyfodaf at y cenhedloedd Fy llaw,

Ac at y bobloedd y dyrchafaf Fy llumman,

A hwy a ddygant dy feibion yn (eu) mynwes,

A’th ferched ar ysgwyddau a ddygir;

23A bydd brenhinoedd yn dadmaethod i ti,

A’u brenhinesau yn fammaethod i ti;

Â’u gwynebau hyd at y llawr yr ymgrymmant i ti,

A llwch dy draed a lyfant hwy;

A chei wybod mai Myfi (yw) Iehofah,

Yr Hwn, ni chywilyddir y rhai a ddisgwyliant wrtho.

24A ddygir 『2yr ysglyfaeth』 『1oddi ar y cadarn?』

A chaethfab yr ofnadwy, a ddiangc efe?

25Ië, fel hyn y dywed Iehofah,

Hyd y nod caethfab y cadarn a ddygir (oddi arno),

Ac ysglyfaeth yr ofnadwy a ddiangc;

Canys â’th ymrysonydd Myfi a ymrysonaf,

Ac i ’th feibion Myfi a fyddaf Iachawdwr.

26A bwydaf dy orthrymmwŷr â’u cnawd eu hun;

Ac fel ar win newydd, ar eu gwaed eu hun y meddwant,

A gwybydd pob cnawd

Mai Myfi Iehofah (yw) dy Iachawdwr,

A’th Adbrynwr, Cadarn Iacob.