1I’r blaengeiniad, (sef) i chwi i gyd,
Fel (ped fai) yn fagwyr ogwyddedig,
Yn bared a wthiwyd i lawr?
5Yn unig i’w wthio ef i lawr o’i ucheldra yr ymgynghorasant hwy,
Hoffant gelwydd,
A’u geneuau y bendithiant, ond o’u mewn y melldithiant: Selah.
6Yn unig wrth Dduw (y mae) distaw ddisgwyliad fy enaid,
Canys oddi wrtho Ef (y mae) fy ngobaith;
7Yn unig Efe (yw) fy nghraig a’m hiachawdwriaeth,
Fy uchelfa: ni’m hysgogir!
8Ar Dduw (yr ymddibyna) fy nghymmorth a’m gogoniant,
Fy nghraig gadarn, fy noddfa (sydd) yn Nuw.
9Ymddiriedwch ynddo Ef bob amser, O bobl,
Tywelltwch, ger Ei fron Ef, eich calonnau,
Duw (sydd) noddfa i ni. Selah.
10Tarth yn unig (yw) meibion dynion, geudeb (yw) meibion gwŷr,
Yn y clorian yr esgynant,
Hwynt-hwy (ŷnt ysgafnach) na tharth, i gyd.
11Nac ymddiriedwch mewn trais,
Ac mewn anrhaith na wag-obeithiwch,
Ar gyfoeth, os cynnydda, na ddodwch (eich) calon!
12Un waith y dywedodd Duw,
Dwywaith hyn a glywais i,
“Fod y cadernid gan Dduw:”
13A chennyt Ti, O Dduw, (y mae) rhadlondeb,
Canys Tydi wyt yn talu i ddyn yn ol ei weithred.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
