Diarhebion 8 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Onid yw Doethineb yn galw,

A Deall yn rhoddi allan ei llais?

2Ym mhen lleoedd uchel, ger llaw ’r ffordd,

Ynghanol y llwybrau, y mae hi ’n gorsafu;

3Ger llaw ’r pyrth, wrth enau ’r ddinas,

Wrth dryddedau’r dorau, y mae hi’n llefain, (sef)

4“Arnoch chwi, wŷr, yr wyf fi ’n galw,

A ’m llais (sydd) at feibion dynion;

5Deallwch, o syml rai, gallineb,

A chwi ynfydion, perwch i’(ch) calon ddeall;

6Gwrandêwch, canys pethau ardderchog a draethaf,

Ac agoriad fy ngwefusau (a adrodd) bethau uniawn;

7Gwirionedd a fyfyria taflod fy ngenau,

A ffieidd-dra gan fy ngwefusau (yw) drygioni;

8Mewn cyfiawnder (y mae) holl eiriau fy ngenau,

Nid (oes) ynddynt ŵyrni a thrawsedd,

9Hwynt oll (ydynt) amlwg i ’r deallgar,

Ac yn uniawn i ’rhai sy ’n ceisio gwybodaeth;

10Cymmerwch fy athrawiaeth, ac nid arian,

A gwybodaeth yn hytrach nag aur profedig,

11Canys gwell doethineb na pherlau,

A ’r holl bethau dymunawl nid ŷnt gystal â hi;

12Myfi Doethineb wyf breswylydd callineb,

A gwybodaeth dyspwyll yr wyf yn ei chael allan.

13Ofn Iehofah (yw) cashâu drygioni;

Balchder, ac uchder, a ffordd ddrygionus,

A genau gŵyr-dröad, yr wyf yn eu cashâu:

14I mi (y perthyn) cynghor a synwyr,

Myfi (wyf) ddeall, i myfi (y perthyn) nerth;

15Trwof fi y mae brenhinoedd yn frenhinoedd,

A phennaethiaid a ddeddfant uniondeb;

16Trwof fi y mae tywysogion yn dywysogion,

A phendefigion (yw) holl farnwyr uniondeb;

17Myfi—fy ngharwyr yr wyf yn eu caru,

A ’r sawl a ’m diwyd-geisiant a ’m cânt:

18Golud ac anrhydedd (sydd) gyda mi,

Cyfoeth hir-hoedlog, a chyfiawnder;

19Gwell fy ffrwyth i nag aur, ïe, nag aur pur,

A ’m cynnyrch nag arian detholedig:

20Yn ffordd cyfiawnder yr wyf yn rhodio,

Ac ynghanol llwybrau uniondeb,

21Er mwyn peri o honof i ’m carwyr etifeddu eiddo,

A llenwi o honof eu trysorau:

22Iehofah a’m crëodd i, dechreuad Ei waith,

O flaen Ei weithredoedd yn hir;

23Er tragywyddoldeb yr eneinniwyd fi,

Er y dechreuad, cyn cyntefigiad y ddaear;

24Pryd nad (oedd) y dyfnderau y ’m ganwyd i,

Pryd nad (oedd) y ffynhonnau llwythog o ddwfr;

25Cyn i ’r mynyddoedd gael eu suddo,

O flaen y bryniau, y ’m ganwyd i,

26Pryd na wnaethai Efe ’r tir, a ’r anial leoedd,

A dechreuad llwch y byd:

27Pan sefydlodd Efe ’r nefoedd, yno (yr oeddwn) i,

Pan ddeddfodd gylch ar wyneb y gorddyfnderau:

28Pan gadarnhâodd Efe ’r cymmylau oddi uchod,

Pan y nerthwyd ffynhonnau ’r gorddyfnderau,

29Pan roddes Efe i ’r môr Ei ddeddf,

Ac i ’r dyfroedd, na throseddent Ei air Ef,

Pan ddeddfodd Efe sylfeini ’r ddaear,

30Yna yr oeddwn i wrth Ei ymyl Ef, yn feithyn,

Ac yr oeddwn yn hyfrydwch Iddo ddydd (ar ol) dydd,

31Yn ymddifyru yn nhir Ei ddaear Ef,

A ’m hyfrydwch (oedd) gyda meibion dynion;

32Yr awr hon gan hynny, feibion, gwrandêwch arnaf fi,

A gwỳn eu byd a gadwont fy ffyrdd,

33Gwrandêwch athrawiaeth a byddwch ddoethion,

Ac nac ymwrthodwch â hi;

34Gwỳn ei fyd a wrandawo arnaf fi,

Gan wylio wrth fy nrysau ddydd (ar ol) dydd,

Gan warchad wrth byst fy mhyrth i,

35Canys y neb a ’m caffo a gaiff fywyd,

Ac a dderbyn ffafr gan Iehofah;

36Ond a becho i ’m herbyn, sy ’n treisio ei enaid,

A phawb a ’m cashâont sy ’n caru angau.”