Eshaiah 48 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

XLVIII.

1Gwrandêwch hyn, tŷ Iacob,

Y rhai a elwir ar enw Israel,

Ac o ddyfroedd Iwdah a ddaethant allan;

Y rhai (sy) ’n tyngu i enw Iehofah;

Ac am Dduw Israel a wnant goffhâd,

(Ond) nid mewn gwirionedd, nac mewn cyfiawnder.

2Canys ar (enw) ’r ddinas Sanctaidd y galwyd hwynt,

A chan Dduw Israel y cynnaliwyd hwynt;

Iehofah y lluoedd (yw) Ei enw.

3Y pethau cyn hyn er cynt a fynegais,

Ac o’m genau y daethant, a Mi a’u hyspysais,

Yn ddisymmwth y gwnaethum, a hwy a ddaethant.

4O herwydd im ’wybod mai caled (oeddit) ti,

A gïeuyn haiarn dy warr di,

A’th dalcen yn bres,

5Am hynny mynegais (hwynt) i ti er cynt,

Cyn iddo ddyfod gwnaethum it’ ei glywed,

Rhag dywedyd o honot, Fy nelw a’u gwnaeth,

A’m cerf-ddelw, a’m tawdd-ddelw a’u gorchymmynodd.

6Ti a glywaist, gwêl hyn oll;

A chwithau, oni fynegwch chwi (ef)?

Yr wyf yn peri i ti glywed pethau newyddion o’r pryd hyn,

A phethau cuddiedig, ac ni wybuost hwynt.

7Y pryd hyn y crewyd hwynt, ac nid er cynt,

A chyn y dydd (hwn) ni chlywaist sôn am danynt,

Rhag dywedyd o honot, Wele, gwyddwn hwynt;

8Ië nis clywaist, ië nis gwybuost,

Ië er cynt nid agorwyd dy glust,

Canys gwyddwn gan fod yn anffyddlon y byddit anffyddlon,

A “Throseddwr” o’r groth y’th alwyd di.

9Er mwyn Fy enw yr oedaf Fy llid,

Ac (er mwyn) Fy mawl y ffrwynaf (ef) oddi wrthyt

Rhag dy ddifetha.

10Wele, purais di ond nid fel arian,

Profais di mewn pair cystudd.

11Er mwyn Fy hun y gwnaf hyn, canys pa fodd yr haloger (Fy enw)?

A’m gogoniant i arall nis rhoddaf.

12Gwrando arnaf Fi, Iacob,

Ac Israel, yr hwn a elwais;

Myfi (yw) Efe,

Myfi (yw) ’r Cyntaf, a Myfi y Diweddaf.

13Ië, Fy llaw I a seiliodd y ddaear,

A’m deheulaw a rychwantodd y nefoedd;

A 2Myfi yn 1galw arnynt, hwy a safasant ynghŷd.

14Ymgesglwch chwi oll, gwrandêwch;

Pwy yn eich plith a fynegodd y pethau hyn?

Yr hwn y bu i Iehofah ei hoffi, efe a wna

Ei ewyllys Ef ar Babilon, (ac a fydd) yn fraich Iddo ar y Caldeaid.

15Myfi, Myfi a leferais, ië gelwais ef,

Perais iddo ddyfod, a llwyddo a wna ei ffordd ef.

16Nesêwch attaf, a gwrandêwch hyn;

『2O’r dechreuad』 1nid yn y dirgel y lleferais,

Cyn yr amser y digwydd (hynny), 2Myfi (sydd) 1yno;

Ac yn awr yr Arglwydd Iehofah a’m hanfonodd, a’i yspryd Ef.

17Fel hyn y dywed Iehofah,

Dy Adbrynwr, Sanct Israel,

Myfi (yw) Iehofah dy Dduw,

Yr Hwn sy’n dy ddysgu di yr hyn a leshâ,

Yr Hwn sy’n dy hyfforddi yn y ffordd a rodiech.

18O na wrandawsit ar Fy ngorchymynion!

Yna 『2fel yr afon』 『1y buasai』 dy heddwch,

A’th gyfiawnder fel tonnau ’r môr,

19Ac 『2fel y tywod』 y 1buasai dy hâd,

Ac eppil dy berfedd di fel ei berfedd yntau;

Ni thorrasid, ac ni ddinystriasid dy enw oddi ger Fy mron.

20Deuwch allan o Babilon, ffowch o (wlad) y Caldeaid â llef gorfoledd,

Mynegwch, hyspyswch hyn, perwch iddo fyned allan hyd eithafoedd y ddaear,

Dywedwch, Adbrynodd Iehofah Ei was Iacob.

21Ac ni sychedasant yn yr anialdiroedd y gwnaeth Efe iddynt fyned (drwyddynt),

Dyfroedd o’r graig a wnaeth Efe i darddu iddynt,

Ac Efe a holltodd y graig, a dylifodd dyfroedd.

22Nid oes heddwch, medd Iehofah, i’r rhai annuwiol.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help