Psalmau 35 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

XXXV.

1(Psalm) o eiddo Dafydd.

Ymddadleu, O Iehofah, yn erbyn fy ymddadlwyr,

Rhyfela yn erbyn y rhai a ryfelant â mi!

2Ymafael yn y darian a’r aes bigog,

A chyfod i’m cymmorth!

3Tŷn aflan y waywffon, ac argaea yn erbyn fy erlidwŷr,

Dywed wrth fy enaid “Dy waredigaeth Myfi (yw)!”

4Cywilyddier a gwaradwydder y rhai a geisiant fy enaid,

Ymchweler yn (eu) hol, a gwrided y rhai a fwriedant ddrwg i mi!

5Byddont fel us o flaen y gwỳnt,

Ac angel Iehofah yn (eu) gyrru ymlaen!

6Bydded eu ffordd yn dywyllwch, ac yn llithrigfeydd,

Ac angel Iehofah yn eu herlid!

7Canys yn ddïachos y cuddiasant i mi bydew eu rhwyd,

Yn ddïachos y cloddiasant i’m henaid:

8Deued arno ddistryw heb ragwybod o hono,

A’i rwyd yr hon a guddiodd, a’i dalio;

Yn y distryw, (ïe) syrthied efe ynddo!

9A’m henaid i a lawenycha yn Iehofah,

A orfoledda yn Ei waredigaeth Ef;

10Fy holl esgyrn a ddywedant, “O Iehofah, pwy (sydd) fel Tydi

Yn achub y cystuddiol rhag y neb sydd drech nag ef,

A’r cystuddiol a’r anghenus rhag ei yspeiliwr?”

11Cyfododd tystion treisig,

Ynghylch yr hyn nis g’wn yr holant fi;

12Adtalant i mi ddrwg dros dda:

Amddifad (yw) fy enaid!

13Eithr myfi,—yn eu selni hwy, fy ngwisg (oedd) sachlïain,

Cystuddiais fy enaid mewn ympryd,

A’m gweddi, ar fy mynwes yr aeth hi;

14Fel (pe buasai) ’n gymhar, neu yn frawd i mi, yr ymrodiais,

Fel un yn galaru am (ei) fam, mewn ffieiddwisg yr ymgrymmias:

15Ond yn fy nghwymp i,—llawenychu y maent hwy, ac ymgasglu,

Ymgasglu i’m herbyn y mae frewyllwyr nad adwaenwn,

Rhwygant (fi) heb dewi o honynt,

16Ynghyda rhagrithwyr o ysmaldodwyr llygad y bwyd,

Gan ysgyrnygu arnaf â’u dannedd.

17O Arglwydd, pa hyd yr edrychi?

Dychwel fy enaid oddi wrth eu distryw hwynt,

Oddi wrth y llewod ieuaingc (dychwel) fy mywyd!

18Diolchaf i Ti yn y gynnulleidfa fawr,

Ymhlith y bobl aml y’th foliannaf.

19Na fydded i’m gelynion gau lawenychu drosof,

I’m casawŷr dïachos ysmicio â llygad!

20Canys nid am heddwch yr ymddiddanant hwy,

Ond yn erbyn y rhai llonydd yn y tir

Pethau twyllodrus a amcanant hwy:

21A lledasant arnaf eu safn,

Dywedasant “Ah! Ah!

Gweled y mae ein llygad:”

22Gweled yr wyt Ti, O Iehofah; na thaw!

O Arglwydd, nac ymbellhâ oddi wrthyf!

23Deffro, dihuna i’m barn,

O fy Nuw a’m Harglwydd,—i’m dadl!

24Barn fi, O Iehofah fy Nuw,

Ac na lawenhâent o’m hachos;

25Na ddywedant yn eu calon, “Ha! ein henaid!”

Na ddywedant, “Llyngcasom ef!”

26Cywilyddier, a gwrided ynghyd y rhai a lawenychont yn fy nrygfyd,

Gwisger â chywilydd a gwaradwydd y rhai a ymfalchiont i’m herbyn:

27Llawen-ganed, a llawenyched hoffwyr fy ngwaredigaeth;

Dywedont beunydd “Mawryger Iehofah,

Yr Hwn sy’n ymhyfrydu yn llwyddiant Ei was!”

28A’m tafod innau a adrodda Dy waredigaeth,

Pob dydd (yr adrodda efe) Dy fawl.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help