Eshaiah 33 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1 Gwae di anrheithiwr, a thi heb dy anrheithio!

A thi yspeiliwr, ac nid yspeiliodd (neb) dydi!

Pan ddarffo it’ anrheithio, y’th anrheithir;

Pan flinych âg yspeilio, hwy a’th yspeiliant dydi.

2 O Iehofah, bydd raslawn wrthym; wrthyt y disgwyliasom;

Bydd fraich i ni bob bore,

Ein hiachawdwriaeth yn amser cyfyngder.

3 Wrth y llais terfysglyd gwibiodd y bobloedd,

Wrth ymddyrchafu o honot gwasgarwyd y cenhedloedd;

4Cynhullir eich yspail fel cynhulliad lindys,

Fel gwibiad ceiliogod rhedyn, y rhêd (dyn) atto.

5 Dyrchafwyd Iehofah, canys preswylio y mae yn yr uchelder,

Llanwodd Tsïon o farn a chadernid.

6A bydd sicrwydd i’th amserau,

Digonedd iachawdwriaeth, doethineb a gwybodaeth.

Ofn Iehofah! hyn (yw) ei drysor ef.

7 Wele, eu rhai dewrion sy’n gwaeddi oddi allan,

Y cenhadon heddwch sy’n chwerw-wylo.

8Gwaghâwyd y prif-ffyrdd, darfu cynniweirydd llwybr.

Diddymmodd y cyfammod, dirmygodd y dinasoedd;

Ni wnaeth gyfrif o ddynion.

9Galaru a llesghâu y mae ’r ddaear;

Cywilyddiodd Lebanon, gwywo y mae efe;

Aeth Sharon megis anialwch;

Ac yn ddiddail yr aeth Bashan a Carmel.

10 Yn awr cyfodaf, medd Iehofah,

Yn awr ymddyrchafaf, yn awr dyrchefir Fi.

11 Chwi a ymddygwch us, chwi a esgorwch ar sofl,

Eich yspryd, yn dân, a’ch ysa chwi.

12A bydd y bobloedd fel llosgiad calch;

(Fel) drain wedi eu torri, mewn tân y llosgir hwy.

13Gwrandeŵch belledigion yr hyn a wnaethum,

A gwybyddwch, y rhai sy’n agos, Fy nerth.

14Yn 2Tsïon 1arswydodd y pechaduriaid,

Daliodd dychryn y rhagrithwŷr;

Pwy o 2honom a 1drig gyd â’r tân ysol?

Pwy o 2honom a 1drig gyd â’r llosgfeydd tragywyddol?

15Yr hwn a rodia (mewn) cyfiawnder, ac a draetha uniondeb,

Yr hwn a ddirmygo elw gorthrymder,

Yr hwn a ysgydwo ei law oddi wrth ariandag,

Yr hwn a gauo ei glust rhag clywed am waed,

Yr hwn a gauo ei lygaid rhag edrych ar ddrygioni:

16Hwn yr uchelderau a breswylia,

Cestyll y creigiau (a fydd) ei uchel ymddiffynfa;

Ei fara a roddir (iddo); ei ddwfr (a fydd) sicr:

17Ar y brenhin yn ei degwch yr edrych ei lygaid,

Cânt weled tir y rhai pell.

18Dy galon a fyfyria ar yr hyn oedd ei hofn, (sef)

Pa le (y mae) y cyfrifwr? pa le y (mae) y pwyswr?

Pa le (y mae) y rhifwr tyrau?

19Y bobl gadarn (hynny) nis gweli mwy,

Pobl ddyfnach ei hiaith nag a ddeallych di,

Bloesg dafod fel nad amgyffrych hi.

20Gwêl Tsïon, dinas ein gwyliau nodedig,

Dy lygaid a welant Ierwshalem,

Y breswylfa lonydd, y babell na thynnir i lawr,

Ni syflir ei hoelion am byth,

Ac o’i holl raffau ni thorrir (un).

21Eithr enw gogoneddus Iehofah (a fydd) i ni

Yn fangre afonydd, ffrydiau llydain,

Trosti nid aiff llong rwyfedig

A llong odidawg nid aiff drwyddi;

22Canys Iehofah ein Barnwr, Iehofah ein Deddfwr,

Iehofah ein Brenhin, Efe fydd ein Hiachawdwr.

23 Gollyngwyd dy raffau, ni sicrhêir hwy;

Felly y mae dy hwylbren, ni thaenasant yr hwyl;

Yna y rhennir ysglyfaeth yspail fawr;

Y cloffion a ysglyfaethant ysglyfaeth,

24Ac ni ddywed y preswylydd, Claf ydwyf.

Y bobl a drigant ynddi, maddeuwyd (eu) hanwiredd.