Eshaiah 30 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Gwae ’r meibion cyndyn, medd Iehofah,

Am lunio o honynt gyngor ond nid oddi wrthyf Fi,

A thywallt diod-offrwm ond nid (â) ’m hyspryd I,

Er mwyn chwannegu pechod at bechod,

2Y rhai sydd yn myned i ddisgyn i’r Aipht,

Ac â Fy ngenau I nid ymofynasant,

I ymnerthu yn nerth Pharaoh,

Ac i ymddiried yng nghysgod yr Aipht;

3Ond i chwi bydd nerth Pharaoh yn gywilydd,

A’r ymddiried yng nghysgod yr Aipht yn waradwydd.

4Canys yn Tsöan y bu ei dywysogion ef,

A’i genhadau at Hanes a ddaethant.

5Pob un a gywilyddiwyd o herwydd y bobl na fuddiodd iddynt;

Nid (oeddynt) yn gymmorth nac yn llesâd,

Ond yn gywilydd ac yn warth.

6 Baich yr anifeiliaid (sydd yn) y dehau

Mewn tir cystudd ac ing,

Y llewes a’r llew (sydd) o honynt,

Y wiber a’r sarph danllyd hedegog:

Dygant ar gefnau asynod ieuaingc eu golud,

Ac ar hwrwg camelod eu trysorau,

At bobl na wna les.

7Canys yr Aipht tarth (yw), ac ofer y cynnorthwyant hwy,

Am hynny y gelwais hi Rahab y Ddioglyd.

8Yn awr dos, ysgrifena hyn mewn llêch ger eu bron hwynt,

Ac mewn llyfr noda hyn:

Fel y byddo hyd ddyddiau i ddyfod,

Yn dystiolaeth yn dragywydd.

9Canys pobl wrthryfelgar (yw) y rhai hyn, plant celwyddog,

Plant na fynnant wrando cyfraith Iehofah,

10Y rhai a ddywedant wrth y gweledyddion Na welwch,

Ac wrth y prophwydi, Na phrophwydwch i ni bethau uniawn,

Traethwch i ni weniaith, prophwydwch hudoliaethau;

11Ciliwch or ffordd, tröwch o’r llwybr,

Atteliwch o’n golwg Sanct Israel.

12Am hynny fel hyn y dywed Sanct Israel,

Am wrthod o honoch y gair hwn,

Ac ymddiried mewn trais a chamdroi,

A phwyso ar hynny;

13Am hynny y bydd i chwi yr anwiredd hyn

Fel rhwygiad ar syrthio, chwyddedig mewn mur uchel,

Yr hwn yn ddisymmwth, mewn amrant, y daw ei ddrylliad;

14A’i ddrylliad fydd fel drylliad llestr crochennyddion,

Gan chwilfriwio ni thosturia efe,

Fel na chaffer ym mysg ei friwsion

Gragen i gymmeryd tân o’r aelwyd,

Neu i godi dwfr o’r ddyfrgist.

15Dïau fel hyn y dywed yr Arglwydd Iehofah Sanct Israel,

Trwy ddychwelyd a gorphwys y bydd iachawdwriaeth i chwi,

Mewn llonyddwch a gobaith y bydd eich cadernid;

Ond ni fynnech.

16Eithr dywedasoch, “Nage; ond ar feirch y ffown;”

Am hynny y cewch ffoi;

“Ac ar (feirch) buain y marchogwn;”

Am hynny buain y bydd eich erlidwŷr.

17Un mil wrth gerydd un,

Wrth gerydd pump deng mil o honoch a ffŷ,

Hyd oni’ch gadawer megis hwylbren ar ben y mynydd,

Ac fel llumman ar y bryn uchel.

18Er hynny y disgwyl Iehofah i fod yn raslawn wrthych,

Ac er hynny y saif efe o hirbell i dosturio wrthych;

Canys Duw cyfiawnder (yw) Iehofah,

Gwyn eu byd y rhai a ddisgwyliant wrtho.

19Canys pobl sanctaidd yn Tsïon a drig;

Yn Ierwshalem gan wylo y wyli atto Ef;

Gan fod yn raslawn y bydd Efe yn raslawn wrthyt ar lef dy waedd,

Pan y’i clywo, Efe a’th ettyb.

20Er rhoddi 『2o’r Arglwydd』 『1i chwi』 fara ing a dwfr gorthrymder,

Etto ni orchuddir mwy dy athrawon,

Ond bydd dy lygaid yn gweled dy athrawon,

21A’th glustiau a glywant air o’th ol yn dywedyd,

Hon (yw) ’r ffordd, rhodiwch ynddi,

Ac na thrôwch i’r llaw ddehau, ac na thrôwch i’r aswy.

22A chwi a halogwch lafnau cerf-ddelwau dy arian,

A gwisg tawdd-ddelwau dy aur,

Gwasgeri hwynt fel cadach misglwyf,

“Dos ymaith,” dywedi wrthynt.

23Ac Efe a rydd wlaw i’th hâd

Â’r hwn y heui’r tir,

A bara cnwd y ddaear,

Ac efe a fydd yn dew ac yn aml;

A phawr dy anifeiliaid yn y dydd hwnnw (mewn) porfa helaeth;

24A’r ychen a’r asynod ieuaingc, llafurwŷr y tir,

Ebran halenaidd a borant hwy,

Yr hwn a nithiwyd â gwỳntyll ac â gogr.

25A bydd ar bob mynydd uchel,

Ac ar bob bryn dyrchafedig,

Nentydd a ffrydiau dyfroedd,

Yn nydd y lladdfa fawr, pan syrthio ’r tyrau.

26A bydd llewyrch y lloer megis llewyrch yr huan,

A llewyrch yr huan a fydd saith mwy,

Megis llewyrch saith niwrnod,

Yn y dydd y rhwyma Iehofah friw Ei bobl,

Ac yr 3iachao 1archoll Ei 2darawiad.

27Wele enw Iehofah yn dyfod o bell,

Llosgi (y mae) Ei ddigofaint, ac ardderchog y fflam,

Ei wefusau a lanwyd o ddigter,

A’i dafod megis tân ysol:

28A’i anadl megis afon lifeiriol,

Hŷd hanner y gwddf y cyrraedd hi;

I wỳntyllio ’r cenhedloedd â gwỳntyll oferedd,

A ffrwyn gam-arweiniawl (a fydd) yngenau ’r bobloedd.

29Y gân a fydd gennych megis y noswaith y sancteiddir uchel-wyl,

A llawenydd calon megis pan elo un â phibell,

I fyned ar fynydd Iehofah, at Graig yr Israel.

30Ac Iehofah a bâr glywed ardderchowgrwydd Ei lais,

A disgyniad Ei fraich a bâr Efe ei weled,

Mewn digter llid, a fflam dân ysol,

Llifeiriant, a gwlaw tymhestlog, a cherrig cenllysg.

31Canys â llais Iehofah y distrywir yr Assyriad,

Â’r wialen y tery Efe.

32A bydd, lle bynnag yr elo ’r wialen geryddawl,

Yr hon a esyd Iehofah arno ef,

Gyd â thympanau a thelynau (y bydd),

Ac â rhyfel tost yr ymladd Efe yn eu herbyn.

33 Canys darparwyd Tophet er ys hir amser,

Hyd y nod hi i’r brenhin a barottôwyd;

Efe a’i dyfnhâodd; Efe a’i ehangodd,

Pentwr tân a choed lawer,

Anadl Iehofah, megis afon o frwmstan, a i cynheu.