1 Chwant a gais yr ymddidolwr,
Yn erbyn pob cynghor yr ymgecra.
2Nid ymhyfryda ’r ynfyd mewn deall,
Ond yn natguddiad ei galon ei hun.
3Pan ddaeth y drygionus, daeth hefyd ddirmyg,
Ac ynghyda gwarth, waradwydd.
4 Dyfroedd dyfnion (yw) geiriau genau gwr,
Afon yn bwrlymu (yw) ffynnon doethineb.
5Derbyn gwyneb yr annuwiol, nid da (yw),
I grymmu ’r cyfiawn, mewn barn.
6Gwefusau ’r ynfyd a ddygant gynhen,
A’i enau, am bwyadau y geilw.
7Genau ’r ynfyd (sy) ddinystr iddo,
A’i wefusau (ŷnt) fagl i’w enaid.
8Geiriau ’r hustyngwr (sydd) megis cellweiriawl,
Ond hwynt-hwy a ddisgynant i’stafelloedd y bol.
9Ac a ymollyngo yn ei waith,
Brawd (yw) hwnnw i’r hunanandwyawl.
10Tŵr cadarn (yw) enw Iehofah,
Iddo y rhêd y cyfiawn, a dïogel fydd.
11Cyfoeth y goludog (yw) ei ddinas gadarn,
Ac fel mur uchel (yw), yn ei dyb ei hun.
12Cyn chwilfriwiad y dyrchefir calon gwr,
Ond cyn anrhydedd (y mae) gostyngeiddrwydd.
13A ddychwelo atteb cyn clywed o hono,
Ffolineb (fydd) hyny iddo, a gwarth.
14Yspryd gwr a gynnal ei glefyd,
Ond yr yspryd briwiedig,—pwy a’i dïoddef?
15Calon y synhwyrol a ennill wybodaeth,
A chlust y doethion a gais wybodaeth.
16Rhodd dyn a wna ffordd iddo,
A cher bron y mawrion y’i dwg ef.
17 Cyfiawn (yw) ’r cyntaf yn ei gynghaws,
Ond fe ddaw ei gyd-ddadleuwr, ac a’i hola ef.
18Dadlau a ddiwedda ’r coelbren,
A’r galluogion a wahana efe.
19Brawd sydd gyndynach na dinas gadarn,
A dadlau, fel trosol castell (y maent).
20A ei ffrwyth.
22A gaffo wraig sy’n cael peth da,
Ac a dderbyniodd ffafr gan Iehofah.
23Ymbiliau a adrodd y tlawd,
Ond y goludog a ettyb yn erwin.
24Gwr â chyfeillion (lawer), i’w ddinystr ei hun (y mae),
Ond y mae carwr a lŷn yn well na brawd.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
