Eshaiah 43 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Er hynny yn awr fel hyn y dywed Iehofah,

Dy Greawdwr di, Iacob, a’th Luniwr di, Israel;

Nac ofna canys Mi a’th adbrynais,

Gelwais di erbyn dy enw, eiddo Fi (wyt) ti.

2Pan elych trwy ddyfroedd gyda thi Myfi (a fyddaf),

A (phan) drwy afonydd ni lifant drosot;

Pan rodiech trwy ’r tân ni ’th losgir,

A’r fflam ni ’th ysa.

3Canys Myfi, Iehofah dy Dduw di,

Sanct Israel, dy Iachawdwr,

A roddais yn iawn drosot yr Aipht,

Cwsh a Seba am danat.

4O herwydd i’t fod yn werthfawr yn Fy ngolwg,

Gogoneddwyd di, a Mi a’th hoffais;

Am hynny y rhoddaf ddynion am danat ti,

A phobloedd am dy einioes di.

5Nac ofna, canys gyda thi Myfi (a fyddaf),

O’r dwyrain y dygaf dy hâd,

Ac o’r gorllewin y’th gasglaf;

6Dywedaf wrth y gogledd, “Dod,”

Ac wrth y dehau “Nac attal;

Dwg Fy meibion o bell,

A’m merched o eithaf y ddaear;

7(Sef) pob un a elwir ar Fy enw,

Ac i’m gogoniant a greais,

A luniais, Ië, ac a wnaethum.”

8 Dygwch allan y bobl ddall er (bod)llygaid ganddynt,

A’r byddariaid er (bod) clustiau ganddynt;

9Bydded yr holl genhedloedd wedi eu casglu ynghŷd,

A chynnuller y bobloedd.

Pwy yn eu mysg a fynega hyn

Ac a 『2draetha i』 ni 『1y pethau cyntaf』 (a ddigwydd)?

Dygont eu tystion fel y cyfiawnhâer hwynt,

Neu gwrandawed hwy, a dywedont “Gwir (yw,)”

10Chwychwi yw Fy nhystion I, medd Iehofah,

A’m gwas yr hwn a ddewisais,

Fel y gwypoch, ac y credoch Fi,

Ac y dealloch mai Myfi (yw) Efe:

O’m blaen I ni ffurfiwyd Duw,

Ac ar Fy ol I ni bydd.

11Myfi, Myfi (yw) Iehofah,

Ac nid (oes) heblaw Fi Iachawdwr,

12Myfi a fynegais, ac a fûm Iachawdwr,

Ac a draethais, ac nid 『2un dieithr』 『1yn eich mysg;』

A chwychwi (yw) Fy nhystion, medd Iehofah, a Myfi (yw) Duw,

13Ië, cyn (bod) dydd Myfi (yw) Efe,

Ac nid (oes) o’m llaw a weryd;

Gwnaf, a phwy a ’i dychwel?

14Fel hyn y dywed Iehofah,

Eich Prynwr, Sanct Israel,

Er eich mwyn chwi ’r anfonais i Babilon,

Ac y tynnaf i lawr (ei) barrau oll,

A’r Caldeaid, (y rhai) yn eu llongau (y mae) eu gorfoledd;

15Myfi Iehofah, eich Sanct chwi,

Creawdydd Israel, eich Brenhin.

16Fel hyn y dywed Iehofah,

Yr Hwn a roddodd 2ffordd 『1yn y môr.』

Ac yn y dyfroedd cryfion Iwybr:

17Yr Hwn a ddug allan y cerbyd a’r march, y llu a’r cadarn,

Ynghŷd y gorweddasant, ni chodant,

Darfuont, fel llin y diffoddasant.

18Na chofiwch y pethau o’r blaen;

A’r pethau gynt, nac ystyriwch hwynt;

19Wele Fi yn gwneuthur peth newydd,

Yr awr hon y tyr allan; onid adnabyddwch ef?

Ië gwnaf yn yr anialwch ffordd,

Yn y diffaethwch afonydd.

20Gogoniant i Mi a rydd bwystfil y maes,

Y dreigiau, a chywion yr estrys,

Am roddi o honof yn yr anialwch ddwfr,

Afonydd yn y diffaethwch,

I roddi dïod i’m pobl, Fy newisedig.

21Y bobl hyn a luniais im’ Fy hun;

Fy moliant a fynegant.

22Eithr 2arnaf Fi 1ni elwaist, Iacob,

Ac (ni) flinaist dy hun o’m hachos I, Israel.

23Ni ddygaist i Mi oen dy boeth-offrwm,

Ac â ’th ebyrth ni ’m hanrydeddaist;

Ni wasgais arnat mewn offrymmau,

Ac ni ’th flinais âg arogl-darth:

24Ni phrynaist i Mi âg arian gorsen beraroglaidd,

Ac â brasder dy ebyrth ni ’m llwyr-fwydaist;

Ond yn ddiau gwasgaist ti arnaf Fi â ’th bechodau,

Blinaist Fi â ’th anwireddau.

25Myfi Myfi (yw) Efe,

Yn dileu dy gamweddau er Fy mwyn Fy hun,

A ’th bechodau ni chofiaf.

26Dwg ar gof im’, cydymddadleuwn;

Adrodd di, fel y ’th gyfiawnhâer.

27Dy dadau o ’th flaen a bechodd,

A’th athrawon a wrthryfelasant im’ herbyn,

28Ac halogodd dy dywysogion y cyssegr;

Gan hynny y rhoddaf 2Iacob yn 1ddïofrydbeth,

Ac Israel yn waradwydd.