Iöb 37 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

XXXVII.

1Yn ddïau o herwydd hyn y cryn fy nghalon,

Ac y dychlamma hi o’i lle.

2Gwrandêwch gan wrando ar dwrdd Ei lais Ef

Ac ar y treigldrwst sy’n dyfod allan o’i enau!

3Tan yr holl nefoedd y gollwng Efe ef allan,

Ac Ei dân hyd odrëon y ddaear,

4Ac ar ol hynny y rhua Ei lais Ef,

Y taranna Efe â llais Ei ardderchowgrwydd,

Ac nid ettyl Efe hwynt pan glywir Ei lais:

5Taranu y mae Duw â i lais yn rhyfeddol,

Yr Hwn sy’n gwneuthur pethau mawrion hyd na wyddom ni;

6Canys wrth yr eira y dywaid Efe “Syrth ar y ddaear,”

Ac wrth y gawod o wlaw,

Ac wrth gawodydd o wlaw Ei nerth Ef:

7 Llaw pob daearolyn a selia Efe

I beri gwybodaeth (o Hono) i holl ddynion Ei greadigaeth;

8Yna yr â ’r bwystfil i’w loches,

Ac yn ei drigfa y gorwedd efe;

9Allan o’i ystafell y daw y corwŷnt,

Ac allan o’r (gwyntoedd) gwasgarog oerni;

10Trwy anadliad Duw y rhydd Efe iâ,

Ac ehangder y dyfroedd mewn cyfyngder;

11Hefyd â gwlybaniaeth y llwytha Efe ’r cwmmwl,

Efe a wasgar gwmmwl Ei dân,

12A hwnnw yn ymdroi oddi amgylch

Yn ol Ei arweiniad Ef, er mwyn gwneuthur o honynt

Yr oll a orchymyno Efe iddynt,

Ar byd wyneb tir y ddaear,

13Pa un bynnag ai am wialen, — os (felly y bo) i’w ddaear Ef, —

Ai am radlondra, y pair Efe iddo ddyfod.

14Clust-ymwrando ar hyn, O Iöb,

Saf yn llonydd ac ystyria ryfeddodau Duw;

15A wyddost ti, pa bryd y meddylia Duw am danynt,

Ac y pair Efe i dan Ei gwmmwl ddisgleirio?

16A wyt ti yn deall mantoliadau ’r cwmmwl,

Rhyfedd weithredoedd y Perffaith mewn gwybodaeth?

17 (Ti) yr hwn y mae dy ddillad yn gynnes

Pan dawelo Efe ’r ddaear o’r dehau!

18A daenaist ti gydag Ef yr wybren

Yn ymlynawl fel drych toddedig?

19Hyspysa i ni pa beth a ddywedwn wrtho Ef;

Nid ŷm yn trefnu (geiriau), o herwydd tywyllwch.

20A fynegir iddo Ef fy mod i yn llefaru?

Pe dywedai dyn, yn ddïau fe ei difethid!

21Ac yn awr, nid edrych ar oleuni (’r haul) a fedr (dyn).

(Pan) y bo efe yn disgleirio yn yr wybren,

A’r gwŷnt yn myned heibio ac yn ei phuro hi!

22 Allan o’r gogledd yr aur a ddaw,

(Ond) am Dduw (y mae) ardderchowgrwydd ofnadwy:

23Yr Hollalluog, ni allwn gael hyd Iddo,

Y Dyrchafedig mewn nerth, a barn,

Ac amlder cyfiawnder, — nid ettyb Efe:

24Am hynny yr ofna dynion Ef,

Nid edrych Efe ar yr holl rai doeth eu calon.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help