S. Matthew 10 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Ac wedi galw Atto Ei ddeuddeg disgybl, rhoddes iddynt awdurdod dros ysprydion aflan, i’w bwrw hwynt allan, ac i iachau pob clefyd a phob afiechyd.

2Ac enwau y deuddeg apostol yw y rhai hyn: Cyntaf, Shimon, yr hwn a elwir Petr, ac Andreas ei frawd; Iago mab Zebedëus, ac Ioan ei frawd;

3Philip, a Bartholemëus; Thomas, a Matthew y treth-gymmerwr; Iago mab Alphëus, a Thadëus;

4Shimon y Cananead, ac Iwdas Iscariot, yr hwn hefyd a draddododd Ef.

5Y deuddeg hyn a ddanfonodd yr Iesu, wedi gorchymyn iddynt, gan ddywedyd, I ffordd y cenhedloedd nac ewch; ac i ddinas o eiddo’r Shamariaid nac ewch i mewn:

6ond ewch yn hytrach at ddefaid colledig tŷ Israel.

7Ac wrth fyned pregethwch, gan ddywedyd, Nesaodd teyrnas nefoedd.

8Cleifion iachewch; meirw cyfodwch; gwahanglwyfusion glanhewch; cythreuliaid bwriwch allan: yn rhad y derbyniasoch, rhad-roddwch.

9Na cheisiwch aur, nac arian, na phrês i’ch gwregysau,

10nac ysgrepan i’r daith, na dwy bais, nac esgidiau, na ffon, canys haeddu ei fwyd y mae’r gweithiwr.

11Ac i ba ddinas bynnag, neu bentref, yr eloch i mewn, chwiliwch allan pwy ynddi sydd deilwng; ac yno arhoswch, hyd onid eloch allan.

12Ac wrth fyned i mewn i’r tŷ, cyferchwch well iddo:

13ac os bydd y tŷ yn deilwng, deued eich tangnefedd arno; ond os na fydd deilwng, bydded i’ch tangnefedd ddychwelyd attoch.

14A phwy bynnag na’ch derbynio, ac na wrandawo eich geiriau, wrth fyned allan o’r tŷ neu y ddinas honno, ysgydwch ymaith lwch eich traed.

15Yn wir meddaf i chwi, Mwy goddefadwy fydd i dir Sodom a Gomorrah yn nydd y farn nag i’r ddinas honno.

16Wele, Myfi wyf yn eich danfon fel defaid ynghanol bleiddiaid; byddwch, gan hyny, yn gall fel y seirph, ac yn ddiniweid fel y colommenod.

17Ond gwyliwch rhag dynion, canys rhoddant chwi i fynu i gynghorau, ac yn eu sunagogau y’ch ffrewyllant;

18a cher bron llywiawdwyr a brenhinoedd y’ch dygant o’m hachos I, er tystiolaeth iddynt ac i’r cenhedloedd.

19Ond pan draddodant chwi, na phryderwch am ba fodd neu ba beth a lefaroch: canys rhoddir i chwi yn yr awr honno ba beth a lefaroch:

20canys nid chwychwi sy’n llefaru, eithr Yspryd eich Tad yr Hwn sydd yn llefaru ynoch.

21A thraddoda brawd frawd i farwolaeth, a thad ei blentyn; a chyfyd plant yn erbyn rhieni, ac a barant eu marwolaeth.

22A byddwch gas gan bawb o achos Fy enw; ond yr hwn a barhao hyd y diwedd, efe fydd gadwedig.

23A phan erlidiant chwi yn y ddinas hon, ffowch i’r llall; canys yn wir y dywedaf wrthych, na orphenwch ddinasoedd Israel nes dyfod Mab y Dyn.

24Nid yw disgybl yn uwch na’r athraw, na’r caethwas yn uwch na’i arglwydd;

25digon i’r disgybl fod fel ei athraw, ac y caethwas fel ei arglwydd. Os perchen y tŷ a alwasant “Beelzebub,” pa faint mwy ei dylwyth?

26Am hyny, nac ofnwch hwynt; canys nid oes dim wedi ei orchuddio, yr hwn ni ddatguddir; na chuddiedig, yr hwn ni wybyddir.

27Yr hyn yr wyf yn ei ddywedyd wrthych yn y tywyllwch, mynegwch yn y goleuni; a’r hyn a glywch yn y glust, cyhoeddwch ar bennau’r tai.

28Ac nac ofnwch rhag y rhai sy’n lladd y corph, ond yr enaid na allant ei ladd; ond ofnwch yn hytrach yr Hwn sy’n abl i ddistrywio enaid a chorph yn Gehenna.

29Onid yw dau aderyn y tô i’w gwerthu er assar? ac un o honynt ni syrth ar y ddaear heb eich Tad:

30ond hyd yn oed gwallt eich pen chwi ydynt i gyd wedi eu cyfrif.

31Gan hyny, nac ofnwch; ar lawer adar y tô yr ydych chwi yn rhagori.

32Pob un, gan hyny, a’m haddefo I ger bron dynion,

Addefaf Finnau hefyd ef ger bron Fy Nhad y sydd yn y nefoedd:

33A phwy bynnag a’m gwado I ger bron dynion,

Gwadaf Finnau hefyd ef ger bron Fy Nhad y sydd yn y nefoedd.

34Na thybiwch y daethum i ddanfon heddwch ar y ddaear:

35ni ddaethum i ddanfon heddwch, eithr cleddyf: canys daethum i wahanu dyn yn erbyn ei dad, a merch yn erbyn ei mam, a gwaudd yn erbyn ei chwegr;

36a gelynion dyn a fydd tylwyth ei dŷ.

37Yr hwn sy’n caru tad neu fam yn fwy na Myfi, nid yw deilwng o Honof Fi; a’r hwn sy’n caru mab neu ferch yn fwy na Myfi, nid yw deilwng o Honof Fi:

38a’r hwn nad yw yn cymmeryd ei groes ac yn canlyn ar fy ol I, nid yw deilwng o Honof Fi.

39Yr hwn sy’n cael ei einioes, a’i cyll; a’r hwn a gollo ei einioes o’m hachos I, a’i caiff.

40Yr hwn sydd yn eich derbyn chwi, Myfi y mae efe yn ei dderbyn; a’r hwn sydd yn Fy nerbyn I, derbyn yr Hwn a’m danfonodd y mae.

41Yr hwn sy’n derbyn prophwyd yn enw prophwyd, gwobr prophwyd a gaiff efe; a’r hwn sy’n derbyn un cyfiawn yn enw un cyfiawn, gwobr un cyfiawn a gaiff efe.

42A phwy bynnag a roddo i’w yfed i un o’r rhai bychain hyn phiolaid o ddwfr oer yn unig yn enw disgybl, yn wir meddaf i chwi, Ni chyll mo’i wobr.