S. Marc 14 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Ac yr oedd y Pasg, a gwyl y bara croyw, ar ol deuddydd: a cheisiai yr archoffeiriaid a’r ysgrifenyddion, pa fodd,

2wedi Ei ddal Ef trwy dwyll, y lladdent Ef: canys dywedasant, Nid ar yr wyl, rhag ysgatfydd i gynnwrf o’r bobl fod.

3A phan yr oedd Efe yn Bethania, yn nhŷ Shimon y gwahanglwyfus, ac Efe yn ei led-orwedd, daeth gwraig a chanddi flwch alabastr o ennaint o nard gwlyb tra-chostus; ac wedi torri’r blwch alabastr, tywalltodd ef ar Ei ben Ef.

4Ac yr oedd rhai yn sorri ynddynt eu hunain, gan ddywedyd, I ba beth y mae’r golled hon o’r ennaint wedi ei gwneuthur?

5canys gallasai’r ennaint hwn gael ei werthu am uwch law tri chan denar, a’i roddi i’r tlodion. A ffrommasant yn ei herbyn hi. A’r Iesu a ddywedodd, Gadewch iddi:

6paham iddi hi mai blinder a berwch? Gweithred dda a wnaeth hi Arnaf.

7Canys peunydd y mae’r tlodion genych gyda chwi; a phan ewyllysioch, iddynt hwy y gellwch wneuthur daioni, ond Myfi nid beunydd yr wyf genych.

8Yr hyn a allodd a wnaeth hi; achubodd y blaen i enneinio Fy nghorph erbyn y claddedigaeth.

9Ac yn wir y dywedaf wrthych, Pa le bynnag y pregethir yr Efengyl yn yr holl fyd, yr hyn hefyd a wnaeth hi, a adroddir er coffa am dani.

10Ac Iwdas Ishcariot, un o’r deuddeg, a aeth ymaith at yr archoffeiriaid, er mwyn Ei draddodi Ef iddynt.

11A hwy, wedi clywed, a lawenychasant, ac a addawsant roddi iddo arian; a cheisio yr oedd efe pa fodd y byddai iddo yn gyfleus Ei draddodi Ef.

12A’r dydd cyntaf o wyl y bara croyw, yr amser yr aberthent y Pasg, dywedodd Ei ddisgyblion Wrtho, Pa le yr ewyllysi fyned o honom a pharottoi i Ti, i fwytta o Honot y Pasg?

13A danfonodd Efe ddau o’i ddisgyblion, a dywedodd wrthynt, Ewch i’r ddinas, a chyferfydd â chwi ddyn yn dwyn piser o ddwfr: canlynwch ef;

14a pha le bynnag yr elo i mewn, dywedwch wrth ŵr y tŷ, Yr Athraw a ddywaid, Pa le y mae Fy ystafell, lle y bwyttawyf y Pasg ynghyda’m disgyblion?

15Ac efe a ddengys i chwi oruwch-ystafell fawr wedi ei thanu ac yn barod: ac yno parottowch i ni.

16Ac aeth y disgyblion allan, a daethant i’r ddinas, a chawsant fel y dywedodd Efe wrthynt; a pharottoisant y Pasg.

17A’r hwyr wedi dyfod, daeth Efe ynghyda’r deuddeg; ac a hwy yn eu lled-orwedd ac yn bwytta,

18dywedodd yr Iesu, Yn wir y dywedaf wrthych, Un o honoch a’m traddoda I; yr hwn sy’n bwytta gyda Mi.

19Dechreuasant dristau a dywedyd Wrtho, bob yn un, Ai myfi?

20Ac Efe a ddywedodd wrthynt, Un o’r deuddeg, yr hwn sydd yn gwlychu gyda Mi yn y ddysgl.

21Mab y Dyn sydd yn myned, fel yr ysgriferiwyd am Dano: ond gwae’r dyn hwnw trwy’r hwn y mae Mab y Dyn yn cael Ei draddodi: da fuasai iddo, pe nas ganesid y dyn hwnw.

22Ac wrth fwytta o honynt, wedi cymmeryd bara, ac ei fendithio, torrodd ef, a rhoddes iddynt, a dywedodd, Cymmerwch: hwn yw Fy nghorph.

23Ac wedi cymmeryd cwppan, ac wedi rhoi diolch, rhoddes iddynt; ac yfasant o hono, bob un.

24A dywedodd Efe wrthynt, Hwn yw Fy “Ngwaed y Cyfammod,” yr hwn sydd er llaweroedd yn cael ei dywallt allan.

25Yn wir y dywedaf wrthych, Ddim mwyach nid yfaf o ffrwyth y winwydden, hyd y dydd hwnw pan yfaf ef yn newydd yn Nheyrnas Dduw.

26Ac wedi canu hymn, aethant allan i fynydd yr Olewydd.

27A dywedodd yr Iesu wrthynt, Yr oll o honoch a dramgwyddir, canys ysgrifenwyd,

“Tarawaf y bugail, a gwasgerir y defaid;”

28eithr ar ol cyfodi o Honof, af o’ch blaen i Galilea.

29A Petr a ddywedodd Wrtho, Os hefyd pawb a dramgwyddir, eithr nid felly myfi.

30A dywedodd yr Iesu wrtho, Yn wir y dywedaf wrthyt, Tydi, heddyw, yn y nos hon, cyn na fu i geiliog ddwy waith ganu, tair gwaith y gwedi Fi.

31Ac efe yn ychwaneg dros ben a lefarodd, Os bydd rhaid i mi gydfarw â Thi, nis gwadaf Di ddim. A’r un modd hefyd yr oll o honynt a ddywedent.

32A daethant i le enw yr hwn oedd Gethshemane; a dywedodd wrth Ei ddisgyblion, Arhoswch yma nes gweddïo o Honof.

33A chymmerodd Petr, Iago ac Ioan gydag Ef, a dechreuodd orsynnu ac ymofidio;

34a dywedodd wrthynt, Tra-athrist yw Fy enaid, hyd angau: arhoswch yma a gwyliwch.

35Ac wedi myned ychydig ymlaen, syrthiodd ar y ddaear, a gweddïodd, o bai bosibl, ar fyned o’r awr Oddiwrtho,

36a dywedodd, Abba Dad, pob peth sydd bosibl i Ti: dwg heibio y cwppan hwn Oddiwrthyf: eithr nid y peth yr wyf fi yn ei ewyllysio, eithr y peth yr wyt Ti.

37A daeth, a chafodd hwynt yn cysgu, a dywedodd wrth Petr, Shimon, ai cysgu yr wyt? oni allit, am un awr, wylied?

38Gwyliwch a gweddïwch, fel nad eloch i demtasiwn: yr yspryd yn wir sydd barod, ond y cnawd yn wan.

39Ac etto, wedi myned ymaith, y gweddïodd gan ddywedyd yr un ymadrodd.

40A thrachefn, wedi dyfod attynt, y cafodd hwynt yn cysgu, canys yr oedd eu llygaid wedi trymhau, ac ni wyddent pa beth a attebent Iddo.

41A daeth y drydedd waith, a dywedodd wrthynt, Cysgwch weithian, a gorphwyswch: digon yw: daeth yr awr: wele, cael Ei draddodi y mae Mab y Dyn i ddwylaw’r pechaduriaid.

42Cyfodwch, awn; wele, yr hwn sydd yn Fy nhraddodi I, agos yw.

43Ac yn uniawn, ac Efe etto yn llefaru, daeth Iwdas, un o’r deuddeg, ac ynghydag ef dyrfa â chleddyfau a ffyn, oddiwrth yr archoffeiriaid a’r ysgrifenyddion a’r henuriaid.

44A rhoisai yr hwn oedd yn Ei draddodi Ef arwydd iddynt, gan ddywedyd, Pwy bynnag a gusanwyf, hwnw yw; daliwch Ef, a dygwch ymaith yn sicr.

45Ac wedi dyfod o hono, gan fyned yn uniawn Atto, dywedodd, Rabbi, a chusanodd Ef.

46A hwythau a roisant Arno eu dwylaw, ac a’i daliasant Ef.

47A rhyw un o’r rhai yn sefyll gerllaw, wedi tynu ei gleddyf, a darawodd was yr archoffeiriad, a thorrodd ymaith ei glust ef.

48A chan atteb, yr Iesu a ddywedodd wrthynt, Fel at leidr y daethoch allan â chleddyfau ac â ffyn, i’m dala I.

49Peunydd yr oeddwn gyda chwi yn y deml, yn dysgu, ac ni ddaliasoch Fi. Eithr — fel y cyflawner yr ysgrythyrau.

50A chan Ei adael Ef, yr oll o honynt a ffoisant.

51A rhyw ŵr ieuangc oedd yn Ei ganlyn Ef, wedi ymwisgo â lliain main am ei gorph noeth;

52a daliasant ef: ac efe wedi gadael y lliain main, a ffodd yn noeth.

53A dygasant ymaith yr Iesu at yr archoffeiriad; a daeth ynghyd atto yr holl archoffeiriaid a’r henuriaid a’r ysgrifenyddion.

54A Petr oedd, o hirbell, yn Ei ganlyn Ef hyd tu mewn i gwrt yr archoffeiriad, ac yr oedd yn cyd-eistedd ynghyda’r gweinidogion, ac yn ymdwymno wrth y tân.

55A’r archoffeiriaid a’r holl gynghor a geisient dystiolaeth yn erbyn yr Iesu, i’w roi Ef i farwolaeth;

56ac ni chawsant: canys llawer a au-dystiolaethasant yn Ei erbyn Ef, a’u tystiolaethau nid oeddynt gyfartal.

57A rhai, wedi cyfodi, a au-dystiolaethasant yn Ei erbyn Ef, gan ddywedyd,

58Nyni a’i clywsom Ef yn dywedyd, Myfi a chwalaf y deml hon a wnaethpwyd â dwylaw, ac mewn tridiau un arall, heb ei gwneud â dwylaw, a adeiladaf.

59Ac hyd yn oed felly, nid oedd eu tystiolaeth yn gyfartal.

60Ac wedi cyfodi o’r archoffeiriad yn y canol, gofynodd i’r Iesu, gan ddywedyd, Onid attebi ddim? Pa beth y mae y rhai hyn yn ei dystiolaethu yn Dy erbyn Di?

61Ac Efe a dawodd, ac nid attebodd ddim. Trachefn yr archoffeiriad a ofynodd Iddo, ac a ddywedodd Wrtho, Ai Tydi yw y Crist, Mab y Bendigedig?

62A’r Iesu a ddywedodd, Myfi wyf: a chewch weled Mab y Dyn yn eistedd ar ddeheulaw y Gallu, ac yn dyfod ynghyda chymmylau’r nef.

63A’r archoffeiriad, wedi rhwygo ei ddillad, a ddywedodd, Pa raid sydd genym mwyach wrth dystion?

64Clywsoch y gabledd. Pa beth a ymddengys i chwychwi? A hwy oll a’i condemniasant Ef Ei fod yn ddyledwr i farwolaeth.

65A dechreuodd rhai boeri Arno, a gorchuddio Ei wyneb Ef, a’i gernodio Ef, a dywedyd Wrtho, Prophwyda. A’r gweinidogion a’i dyrnodiasant Ef.

66A phan yr oedd Petr i wared, yn y cwrt, daeth un o forwynion yr archoffeiriad;

67a chan weled Petr yn ymdwymno, ac wedi edrych arno, dywedodd, A thithau hefyd, ynghyda’r Natsaread yr oeddit, yr Iesu.

68Ac efe a wadodd gan ddywedyd, Nid adwaen i, ac nis gwn pa beth yr wyt ti yn ei ddywedyd; ac aeth allan i’r porth; a cheiliog a ganodd.

69Ac y forwyn, gan ei weled ef, a ddechreuodd etto ddywedyd wrth y rhai yn sefyll gerllaw,

70Hwn, o honynt y mae. Ac efe etto a wadodd. Ac ar ol ychydig etto, y rhai yn sefyll gerllaw a ddywedasant wrth Petr, Yn wir, o honynt yr wyt; canys Galilead wyt.

71Ac efe a ddechreuodd regu a thyngu, Nid adwaen i y dyn hwn, yr hwn y dywedwch am dano;

72ac yn uniawn am yr ail waith, ceiliog a ganodd, a chofiodd Petr yr ymadrodd, y modd y dywedodd yr Iesu wrtho,

“Cyn i geiliog ganu ddwywaith, tair gwaith y’m gwedi I;” a chan ystyried hyny, gwylodd.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help