1Fel hyn y dywed Iehofah wrth Ei enneiniog,
Wrth Cyrus, yr hwn yr ymaflaf Fi yn ei ddeheulaw
I ddarostwng o’i flaen ef genhedloedd;
A llwynau brenhinoedd a ddadwregysaf;
I agoryd o’i flaen ef ddorau,
A’r pyrth ni cheuir.
2Myfi a âf o’th flaen di,
A ’r mynyddoedd a wastattâf,
Y dorau pres a chwilfriwiaf,
A’r barrau heiyrn a ddrylliaf.
3A rhoddaf i ti drysorau ’r tywyllwch,
A (chyfoeth) dirgeledig y cuddfëydd,
Fel y gwypych mai Myfi (yw) Iehofah,
Yr Hwn a’th alwodd erbyn dy enw, Duw Israel.
4 Er mwyn Iacob Fy ngwas,
Ac Israel Fy etholedig,
Y ’th elwais erbyn dy enw,
Y cyfenwais di er na ’m hadweinit.
5Myfi (yw) Iehofah, ac nid (oes) arall,
Heblaw Fi nid (oes) Duw.
Gwregysaf di, er na ’m hadweinit,
6Er mwyn iddynt wybod o godiad haul,
Ac o’r gorllewin, nad neb ond Myfi,
Mai Myfi (yw) Iehofah, ac nad arall,
7Lluniwr goleuni, a Chreawdydd tywyllwch,
Gwneuthurwr heddwch, a Chreawdydd drygfyd;
Mai Myfi Iehofah (yw) Gwneuthurwr yr holl bethau hyn.
8Defnynwch, nefoedd oddi uchod,
A bydded i ’r cymmylau dywallt i lawr gyfiawnder,
Ymagored y ddaear, a ffrwythed iachawdwriaeth,
A blodeued cyfiawnder ynghŷd:
Myfi Iehofah a’i creais.
9Gwae a ymrysono â ’i Luniwr,
Y briddell â gweithwŷr y pridd.
A ddywed y clai wrth ei luniwr, Beth a wnei?
Neu ’r gwaith, Nid (oes) dwylaw gennyt?
10Gwae a ddywedo wrth ei dad, Beth a genhedli?
Neu wrth y wraig, Ar beth yr esgoraist?
11Fel hyn y dywed Iehofah, Sanct Israel a’i Luniwr,
『2Gofynwch i Mi』 『1y pethau a ddaw』 ar Fy meibion,
Ac am waith Fy nwylaw rhoddwch orchymyn i Mi!
12Myfi a wnaethum y ddaear,
A dyn arni a greais I,
Fy nwylaw a estynasant y nefoedd,
A’u holl luoedd a orchymmynais.
13 Myfi a’i cyfodais ef mewn cyfiawnder,
A’i holl ffyrdd a wastattâf,
Efe a adeilada Fy ninas, a’m caethion a ollwng efe
Nid am werth na gobrwy;
Medd Iehofah y lluoedd.
14Fel hyn y dywed Iehofah,
Llafur yr Aipht, a marsiandiaeth Ethiopia,
A’r Sabeaid, dynion o faint;
Attat ti y deuant hwy, ac eiddot ti a fyddant,
Ar dy ol di y rhodiant, mewn cadwyni y deuant,
Ac i ti yr ymgrymmant, ac attat y gweddiant.
Yn ddïau, ynot ti (y mae) Duw,
Ac nid (oes) arall, na nid (oes) Duw.
15Yn ddïau, Tydi (wyt) Dduw yn ymguddio,
O Dduw Israel, Iachawdwr.
16Cywilyddiwyd, hyd y nod gwaradwyddwyd hwynt oll,
Ynghŷd yr ânt i waradwydd, (sef) gwneuthurwŷr delwau.
17Israel a gaiff Iachawdwriaeth yn Iehofah âg iachawdwriaeth dragywyddol,
Ni’ch cywilyddir, ac ni’ch gwaradwyddir byth bythoedd.
18Canys fel hyn y dywed Iehofah,
Creawdydd y nefoedd, Efe (sy’) Dduw;
Lluniwr y ddaear a’i Gwneuthurwr, Efe a’i sicrhâodd hi;
Nid yn ofer y creodd Efe hi; i’w phreswylio y lluniodd hi;
Myfi (sydd) Iehofah, ac nid neb amgen.
19 Nid mewn dirgelwch y lleferais, mewn man 2tywyll o’r 1ddaear,
Ni ddywedais wrth hâd Iacob yn ofer, Ceisiwch Fi;
Myfi (wyf) Iehofah, yn llefaru cyfiawnder, ac yn mynegi pethau uniawn,
20Ymgesglwch a deuwch,
Cydnesêwch, rai dïangol oddi wrth y cenhedloedd,
Dim ni ŵyr y sawl a ddyrchafant goed, eu cerf-ddelw,
Ac a weddiant dduw na rydd iachawdwriaeth.
21Mynegwch, a nesêwch (hwynt); ië cydymgynghorent.
Pwy a hyspysodd hyn er cynt, er ystalm a’i mynegodd?
Onid Myfi Iehofah? ac nid (oes) 2Duw 1arall ond Myfi;
Duw cyfiawn, ac Iachawdwr; nid (oes Duw) heblaw Fi.
22Trôwch attaf fel y caffoch iachawdwrieth, holl gyrrau ’r ddaear,
Canys Myfi (sy’) Dduw, ac nid (oes) arall.
23I’m Fy hun y tyngais, aeth allan o’m genau wirionedd,
Gair, ac ni ddychwel,
Mai i Mi y plyga pob glin, y twng pob tafod;
24Yn ddïau yn Iehofah, y dywed (dyn, y mae) i mi gyfiawnder a nerth.
Atto Ef y deuir; a chywilyddir pawb a ddigiant wrtho:
Yn Iehofah y cyfiawnhêir, ac yr ymffrostia holl hâd Israel.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.