Iöb 32 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

XXXII.

1A pheidiodd y tri wŷr hyn âg atteb i Iöb, am ei fod ef yn gyfiawn yn ei olwg ei hun.

2Yna y cynneuodd digofaint Elihw mab Barachel y Bwziad, o deulu Ram; yn erbyn Iöb y cynneuodd ei ddigofaint ef am iddo gyfiawnhâu ei hun rhagor Duw;

3ac yn erbyn ei dri chyfaill y cynneuodd ei ddigofaint ef am na chawsent hwy hŷd i atteb, a barnu o honynt Iöb yn euog.

4Ac Elihw a arhosasai ar Iöb, yn (ei) leferydd, canys hŷn (oedd) y rhai hynny nag ef o ran dyddiau.

5Pan welodd Elihw nad (oedd) atteb yngenau y tri wŷr, cynneuodd ei ddigofaint ef:

6Yna yr attebodd Elihw mab Barachel y Bwziad, a dywedodd,

Bychan myfi o ran dyddiau, ond chwychwi (ŷch) benllwydion,

Gan hynny ymatteliais, ac ofnais

Adrodd fy ngwybodaeth i chwi;

7Dywedais “Dyddiau a lefarant,

A lliaws o flynnyddoedd a hyspysant ddoethineb:”

8Ond, yr yspryd, — (ïe) efe mewn dyn,

Ac anadl yr Hollalluog, a wna iddynt ddeall;

9Nid y lliosog (eu dyddiau) sydd ddoethion,

Neu’r hên sy’n deall yr iawn farn;

10Am hynny dywedais “Gwrando arnaf fi,

Adroddaf fy ngwybodaeth, — (ïe) hyd yn oed myfi.”

11Wele, disgwyliais am eich geiriau chwi,

Clust-ymwrandewais am eich deall chwi,

Nes yr holech ymadroddion (Iöb);

12Ac am danoch chwi y deliais sulw,

Ond, wele, nid (oes) i Iöb yr hwn a’i hargyhoedda,

Yr hwn a ettyb ei eiriau ef, (sef) o honoch chwi.

13 Na ddywedwch “Daethom ar draws doethineb,

Duw a’i tarf ef ac nid dyn:”

14Ond ni threfnodd efe ymadroddion yn fy erbyn i,

Ac yn eich geiriau chwi nid attebaf iddo.

15 Dychrynwyd hwynt, nid ŷnt yn atteb mwy,

Mudodd geiriau oddi wrthynt hwy:

16A ddisgwyliaf fi am nad ydynt hwy yn llefaru,

Am eu bod yn sefyll (ac) heb atteb o honynt mwy?

17Attebaf — hyd yn oed myfi, — fy rhan i,

Adroddaf fy ngwybodaeth, — (ïe) hyd yn oed myfi;

18Canys llawn wyf o leferydd,

Gwasgu arnaf y mae ’r yspryd (sef) ar fy mòl;

19 Wele, fy mòl (sydd) fel gwin nad agorwyd iddo,

Fel costrelau newyddion, ar hollti y mae efe;

20Llefaraf fel y rhodder gwŷnt i mi,

Agoraf fy ngwefusau ac attebaf;

21Ni ddygaf yn awr bleidgarwch i ddyn,

Ac wrth ddaearolyn ni wenhieithiaf,

22Canys ni fedraf ar wenhieithio,

Buan y dygai fy Ngwneuthurwr fi ymaith.