1Felis ta esun ku ta kòrda riba pobernan:
si kos ta malu p'e, Dios lo yud'é.
2SEÑOR ta ward'é, ta dun'é bida,
lo e ta felis den su pais;
ai, no laga enemigu hasi wega kuné!
3SEÑOR ta sosten'é riba su kama di malu
su enfermedat lo E kambia na salú.
4Mi di: ‘SEÑOR, ai tene piedat,
kura mi, maske mi a peka kontra Bo!
5Mi enemigunan ke pa kos bai malu ku mi:
“Ki dia lo e muri i l'e ta lubidá?” ’
6I si un bin mira mi, e ta papia ko'i trastu,
su kurason ta loko pa tende mal nobo;
pareu e sali pafó e ta plam'é riba kaya.
7Esnan ku ta odia mi ta kuchikuchi riba mi,
kosnan di mas malu nan ta pensa di mi:
8‘Un malesa mortal a kohe su kurpa,
drumí na kama asina e no ta lanta mas.’
9Asta mi amigu ku mi a duna mi konfiansa
i ku m'a parti mi pan kuné, a bira kontra mi.
10Ma Abo, SEÑOR, mustra mi kompashon,
lanta mi, anto e dia ei lo mi haña nan!
11Asina so lo mi sa ku Bo ta stima mi:
ku Bo n' ta laga mi enemigunan kanta viktoria!
12Ma ami, inosente, lo Bo sostené mi
i mantené mi pa semper dilanti di bo kara.
13Bendishoná sea SEÑOR, Dios di Israel,
den tur siglo di siglo. Amèn, sí, amèn!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.