Bena-Siràka 48 - Malagasy Bible Interconfessionelle

I Elià mpaminany

1Taorian’izany no nisehoan’i Elià,

ilay mpaminany mirehidrehitra hoatra ny afo;

nandoro tahaka ny harendrina ny teniny.

2Nantsoiny ny mosary hamely ireo foko tavaratra;

ary fatratra tokoa ny fitiavany ny Tompo,

hany ka nahavitsy isa ny vahoaka izy.

3Tamin’ny baikon’ny Tompo no nisakanany ny orana

ary koa nampilatsahany afo intelo avy any an-danitra.

4Voninahitra manao ahoana, ry Elià,

no azonao tamin’ny zava-mahagaga vitanao!

Iza no afaka hihambo ho mitovy aminao?

5Tamin’ny baikon’ilay Avo Indrindra

no nampitsangananao ny maty anankiray

hiala amin’ny fahafatesana indray

sy ho afaka amin’ny toeran’ny maty.

6Ny mpanjaka navarinao ho amin’ny faharavana

ary ny manamboninahitra nampidininao

avy eo am-pandriany mba ho any am-pasana.

7Tany Sinay, teo amin’ny tendrombohitra Hôreba,

no nandrenesanao ny Tompo nanome tsiny anao

sy namoaka didim-pitsarana hamaizana olona.

8Ianao no nanosotra mpanjaka ho solon’ny hafa

sy nanokana mpaminany handimby anao.

9Ianao no voapaoka tamin’ny tadio afo

tao anaty kalesy tarihin-tsoavaly afo.

10Araka ny voalazan’ny Soratra Masina,

dia ianao no voatendry ho an’ny vaninandro ho avy

mba hampitsahatra ny fahatezeran’Andriamanitra

alohan’ny fotoana hirehetan’izany;

ianao no hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka

sy hampiverina ireo fokon’i Jakôba amin’ny toerany.

11Sambatra izay hahita anao

ka hodimandry hombàn’ny fitiavan’Andriamanitra!

Fa izahay koa dia ho velona aina tokoa.

I Elisà mpaminany

12Rehefa nosaronan’ny tadio i Elià,

dia i Elisà no nanjary feno ny Fanahiny.

Nandritra ny andro niainan’i Elisà,

dia tsy nisy filoha izay nihorohoroany;

tsy nisy olona afaka naneritery azy.

13Tsy nisy zavatra tsy azony natao;

ary ny vatany tafandry tao am-pasana aza

dia mbola afaka naneho ny maha mpaminany azy.

14Fony mbola velona i Elisà, dia nanao zava-mahagaga;

ary rehefa maty izy, dia nahavita zava-mahatalanjona.

15Kanefa, na dia teo aza izany rehetra izany,

dia tsy niverina tamin’Andriamanitra ny vahoakany

ary tsy niala tamin’ny fahotana fanaony

mandra-pitondra azy lavitra ny taniny

ary mandra-pieliny eran’ny tany tontolo.

Nisy vahoaka vitsy tavela ihany ho an’ny fokon’i Joda

ary mpanjaka iray tao amin’ny fianakavian’i Davida.

16Ireo mpanjakan’i Joda nifanesy indray kosa,

ny sasany nanao izay sitrak’Andriamanitra

fa ny sasany nampiavosa ny fahotana.

I Hezekià mpanjaka sy i Isaià mpaminany

17I Hezekià dia nanamafy an’i Jerosalema renivohiny

sady nitarika rano hankao anatiny;

nampandavaka vatolampy tamin’ny vy fihadiana izy

ary nampanao dobo fitahirizan-drano.

18Tamin’ny androny no niakaran’i Sanekeriba

mba hamely ny tanànan’i Jerosalema;

dia nirahin’i Sanekeriba ny komandin-tafiny,

izay nanangan-totohondry hiady amin’i Tsiôna

ary nirehaka fatratra nentanim-piavonavonana.

19Fa nihorohoro kosa tamin’izay

ny fo aman-tanan’ny mponina tao Jerosalema;

nanaintaina toy ny vehivavy miteraka ireo.

20Ny Tompo be indrafo no nantsoin’izy rehetra

sy nanandratany tanana hivavahana,

ary hatrany an-danitra ilay Masina

no namaly azy niaraka tamin’izay

ka nanafaka azy tamin’ny alalan’i Isaià.

21Nasian’ny Tompo ny tobin’ny Asirianina

ka naringan’ny anjeliny tokoa ireny;

22satria nanao izay sitraky ny Tompo i Hezekià

ary nifikitra mafy tamin’ny lalana

izay nizoran’i Davida razambeny,

araka ny nandidian’i Isaià mpaminany lehibe,

dia ilay mpaminany nahatoky tamin’ny fahitàny.

23Tamin’ny andron’i Hezekià koa

no nampihemoran’i Isaià ny masoandro

sy nanalavany ny fiainan’ny mpanjaka.

24Ilay Fanahy mahery no nahitany sahady ny andro farany

sy nampaherezany an’ireo tra-pahoriana tao Tsiôna.

25Nambarany ny tsy maintsy ho tonga

alohan’ny hahataperan’ny andro,

dia ny zava-hitranga mbola miafina

alohan’ny hahatanterahany.