1Tamin’izany andro izany, dia narary efa ho faty i Hezekià. Tonga nitsidika azy i Isaià mpaminany, zanakalahin’i Amôtsa, ary nilaza taminy ny tenin’ny TOMPO hoe: «Ataovy ny fara hafatrao amin’ny ankohonanao, satria efa ho faty ianao fa tsy ho velona.»
2Dia nitodika tany amin’ny rindrina i Hezekià ka nivavaka tamin’ny TOMPO,
3ary nanao hoe: «TOMPO ô, mba tsarovy fa nandeha tamim-pahamarinana sy tamin-kitsimpo teo anatrehanao aho ary nanao izay tsara eo imasonao!» Dia nitomany nanao ranomaso havozona i Hezekià.
4Ary nisy tenin’ny TOMPO tamin’i Isaià nandidy
5handeha hilaza amin’i Hezekià hoe: «Izao no lazain’ny TOMPO Andriamanitr’i Davida razambenao: Reko ny vavakao ary hitako ny ranomasonao, ka hampiako 15 taona ny andro hiainanao.
6Ny tenanao sy i Jerosalema dia hafahako eo an-tanan’ny mpanjakan’i Asiria; ary ity tanàna ity dia harovako noho ny amin’ny tenako sy i Davida mpanompoko.»
21Ary nampaka ampempan’aviavy i Isaià mba hapetaka eo amin’ny vay ka hahasitrana ny mpanjaka.
22Dia hoy i Hezekià taminy: «Inona no famantarana fa afaka hiakatra ao an-tranon’ny TOMPO aho?»
7Dia novaliany hoe: «Izao no famantarana omen’ny TOMPO anao mba hahalalanao fa hotanterahiny tokoa izay nolazainy.
8Ny tohatr’i Ahaza, izay azon’ny masoandro anikeheo, dia efa nidinan’ny aloka; indro fa hampihemorin’ny TOMPO ambaratonga folo izany aloka izany.»
Dia azon’ny masoandro indray ny ambaratonga folo izay efa nidinan’ny aloka teo.
Vavaka nataon’i Hezekià taorian’ny fahasitranany9Ity tononkalo ity dia nosoratan’i Hezekià mpanjakan’i Joda, rehefa avy narary izy ka sitrana tamin’ny aretiny:
10Hoy aho anakampo hoe:
Amin’izao andro mbola iadanako izao
no tsy maintsy hahalasanako!
Eo am-baravaran’ny fonenan’ny maty
no hamaranako ny taonako sisa rehetra.
11Hoy koa aho hoe: Tsy hahita ny TOMPO intsony aho
eto amin’ny tanin’ny velona;
ary any amin’ny fiafaran’ny zavatra rehetra
dia tsy hahita endrik’olona intsony aho.
12Fa nongotanao ny fonenako
ka nafindranao lavitra ahy
toy ny lain’ny mpiandry ondry.
Ahoronao toy ny tenona ny fiainako
ka efa ho tapaka ny haraka.
–Indray andro monja, TOMPO ô
no anaperanao ny aiko;
13ka alohan’ny maraina,
dia ho vita ny amiko.–
Toy ny liona mihitsy ny TOMPO
nanapatapaka ny taolako rehetra.
–Indray andro monja, TOMPO ô,
no anaperanao ny aiko.–
14Koa mikiakiaka toa sidintsidina aho
ary mitoloko toa voromahailala.
Tsy mahajery lanitra intsony ny masoko,
–Tompo ô, tena trotraka aho,
ka aoka mba hiantohanao.–
15Inona àry no holazaiko
sy hoteneniko amin’ny TOMPO?
Eny, Izy no nanao an’izao.
Handeha mijoretra aho
amin’ny taonako sisa rehetra
fa mangidy amiko loatra izao.
16–TOMPO ô, fantatrao izay nanjo ahy
ka namelona ahy indray Ianao;
naverinao ny heriko
ary notahirizinao ny aiko.
17Indro niova ho fahasambarana
ilay fahoriako nangidy dia nangidy.
Fatra-pitia ahy Ianao ka tsy namela ahy ho faty;
fa narianao any ivohonao ny heloko rehetra.
18Any amin’ny fonenan’ny maty tokoa
dia tsy misy afaka midera Anao;
ireo nindaosin’ny fahafatesana
tsy mba afaka mankalaza Anao;
izay tafidina any am-pasana
tsy hanantena ny toetranao mahatoky.
19Ny velona ihany no afaka hidera Anao,
dia tahaka ahy izao anio izao
sy tahaka ireo ray aman-dreny
izay hampahalala ny zanany
fa tena mahatoky tokoa Ianao.
20TOMPO ô, efa namonjy ahy Ianao.
Koa hankalaza Anao izahay
miaraka amin’ny feon-dokanga
ao an-tranonao, TOMPO ô,
amin’ny androm-piainanay rehetra.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
