1Indrisy! Mitoetra manirery izao
ilay tanàna feno olona fahiny!
Tonga toy ny mpitondratena
ilay nalaza tamin’ireo hafa firenena;
manao ny asan’ny mpanompo izao
ilay andriambavy nifehy faritany maro!
2Mitomany foana izy amin’ny alina,
mirotsa-dranomaso eny an-takolany;
izay rehetra tia azy
dia tsy misy mampionona azy.
Nanary azy avokoa ny sakaizany,
ary tonga fahavalony ankehitriny.
3Difotry ny fahoriana sy vesaram-panompoana
no lasan-ko babo ny fokon’i Joda.
Mitoetra any amin’ny hafa firenena izy izao
kanefa tsy mahita hifaharana.
Izay rehetra mpanenjika azy
dia nahatratra azy an-katerena.
4Misaona ny lalana mankany Tsiôna
satria tsy misy miakatra amin’ny fety.
Mangina avokoa ny kianjany
ary sentom-pahakiviana no ataon’ny mpisorony.
Ory fatratra ireo tovovaviny,
ka mangidy amin’i Tsiôna izany!
5Ny fahavalony no lasa ambony
ary ny mpiady aminy no miadana;
satria ny TOMPO no mampahory an’i Tsiôna
noho ireo fahadisoany maro.
Atosi-pahavalo ireo zanany madinika
no lasa ho any an-tsesitany.
6Miala avy ao Tsiôna
izay rehetra nireharehany;
ary ny mpitondrany dia toy ny diera
tsy mahita ahitra hiraofana,
ka tsy manan-kery no mandositra
eo anoloan’ny mpihaza azy.
7Amin’izany androm-pahoriana irenireneny izany
no ahatsiarovan’i Jerosalema
ireo zava-tsarobidy rehetra
izay nananany hatry ny ela.
Ireo vahoakany eo an-tanam-pahavalo kosa
dia tsy misy mamonjy;
ka rehefa mahita an’i Jerosalema ny fahavalony,
dia mihomehy ny amin’ny faharavàny.
8Efa nanota dia nanota i Jerosalema,
ka izany no mahatonga azy ho fako maharikoriko.
Izay rehetra nanaja azy mamingavinga
satria mahita azy mitanjaka.
Na ny tenany aza dia misento
sady lasa nihodina.
9Ny lotony dia eo amin’ny akanjony;
tsy nahatsinjo ny hoavy izy
ka gaga noho ny fietreny toy izao,
tsy misy mampahery azy akory.
«TOMPO ô, jereo ity fahoriako, hoy izy,
fa mirehareha ny fahavaloko!»
10Naninji-tanana ireo mpandresy
haka ny zava-tsarobidiny rehetra.
Hitan’i Jerosalema aza fa ny hafa firenena
dia nitsofoka tao amin’ny Toeramasina;
nefa noraranao ireny, Tompo ô
tsy hiditra ao amin’ny fiangonanao.
11Sentom-pahakiviana no ataon’ny vahoaka rehetra
eo am-pitadiavana izay hohaniny.
Efa nanome izay zava-tsarobidy indrindra izy
mba hatakalo hanina hampodîna hery.
Hoy izy hoe: «TOMPO ô, jereo ka diniho
fa efa voavingavinga loatra aho.»
*12Avia ianareo rehetra mpandalo eto,
diniho sy jereo raha mba misy fijaliana
tahaka ny fijaliana mihatra amiko,
dia ilay nampahorian’ny TOMPO ahy
tamin’ny andro firehetan’ny fahatezerany.
13Nandefa afo avy tany an-danitra Izy
mba haninteraka ny taolako.
Namela-pandrika haningotra ny tongotro Izy
ka nampitsinkasina ahy.
Nataony lao mihitsy aho,
ka mararirary isan’andro.
14Arahiny maso ny fahotako
izay toy ny vona eo an-tanany;
mitambesatra eo am-bozoko ny ziogan’ny Tompo,
ka nampiketraka ny heriko;
natolony eo an-tanam-pahavalo aho
ka tsy afa-manohitra ireny.
15Nailikiliky ny Tompo
ireo maheriko rehetra.
Nanainga andian-tafika iray Izy hamely ahy
mba afaka hanamontsana ireo zatovoko.
Nohosihosen’ny Tompo toy ny voaloboka am-pamiazana aho,
dia izaho Tsiôna, ilay tsara tarehin’i Joda.
16Izany no loza itomaniako,
sy mahatonga ahy hamarin-dranomaso;
fa lavitra ahy ilay mpampionona
izay afaka hamelombelona ny aiko.
Ringana ny zanako,
fa nahery ny fahavalo.
*17Mananty tanana miangavy i Tsiôna,
nefa tsy misy mampionona azy.
Nobaikoin’ny TOMPO ireo firenena manodidina
ho fahavalon’ny taranak’i Jakôba;
i Jerosalema, eo afovoan’ireo,
dia tonga fako maharikoriko.
*18Rariny ny nataon’ny TOMPO,
satria efa nanohitra ny baikony aho.
Mihainoa tsara, rey olona rehetra eto
ka jereo ny fijaliako:
ny tovovaviko sy ny tovolahiko
dia samy lasa ho any an-tsesitany.
19Niantso ireo tia ahy taloha aho,
nefa nilaozany fotsiny.
Niala aina tao an-tanàna
ny mpisoroko sy loholoko
raha iny mbola nitady hanina
hampodîna hery iny.
20TOMPO ô, jereo fa azom-pahoriana aho,
ka mandevilevy fiontanana.
Mihendratrendratra ato anatiko ny foko,
satria nikomy taminao tokoa aho.
Eny an-dalambe, naripaky ny sabatra ny zanako;
ato an-trano, toa hoatry ny any amin’ny maty.
21Henon’ny firenena manodidina fa misento aho;
nefa tsy misy mampionona ahy.
Henon’ny fahavaloko rehetra ny lozako;
ka nahafaly azy ny nampiharinao tamiko.
Ataovy tonga ilay andro nambaranao;
dia aoka hihatra aminy koa izay nanjo ahy!
22Ho tonga eo anatrehanao anie
ny faharatsiany rehetra ka valio izy
tahaka ny namalianao ahy
tamin’ny fahadisoako rehetra.
Satria maro loatra ny sentoko
ka mankararirary ny foko izany.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
