1Dia niteny i Elifaza avy any Temàna ka nanao tamin’i Jôba hoe:
2Mba mahasoa an’Andriamanitra ve ny olona?
Tsia, fa mahasoa ny tenany izy raha hendry.
3Mampaninona an’ilay Tsitoha moa ny fahamarinanao?
Inona no soa azony na dia mahatoky aza ianao?
4Ny fanajànao Azy ve no hiarovany anao
sy hiandaniany aminao amin’ny fitsarana?
5Tsia, satria be loatra ny faharatsianao
ary tsy hita fetra ny helokao.
*6Fa naka antoka tsy an-drariny tamin’ny rahalahinao ianao
ka nanendaka ny hany fitafiana teny an-kodiny.
7Tsy nanome rano ho an’ny mangetaheta ianao
ary tsy nahafoy mofo kely ho an’ny noana.
8Fa ny be sandry no navelanao hahazo ny tany
ary ny mpiandranandrana no nekenao hitoetra eo.
9Noroahinao hitondra tanam-polo ny mpitondratena
ary norobainao ny teo an-tanan’ny kamboty.
10Izany no mahatonga anao ho voahodidim-pandrika
sy ho voafahiranon-korohoro tampoka.
11Na hoe rakotry ny haizina ianao
ka tsy mahita na inona na inona intsony;
fa rendrika ao anaty onjan-drano.
*12Tsy any an-danitra avo any ve Andriamanitra?
Igagana ny halaviran’ny kintana ambony indrindra.
13Ka hoy ianao hoe: «Inona no fantatr’Andriamanitra?
Afa-maninteraka ny raho-mainty ve Izy mba hitsara antsika?
14Takon’ny raho-matevina Izy ka tsy mahita,
rehefa mandehandeha mitety ny lanitra.»
15Tianao hizorana ve ny lalam-pahagola
izay falehan’ireo olon-dratsy,
16dia ireo voailika alohan’ny fotoana
ka lasan’ny riaka hatramin’ny fanorenany?
*17Eny, ireo olon-dratsy ireo indrindra
no nanao tamin’Andriamanitra hoe: «Mialà aminay!
Fa afaka ny hanao inona aminay moa ilay Tsitoha?»
18Kanefa Izy no nampanankarena ny ankohonany.
Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ny olon-dratsy.
19Ny marina mahita ny fahavoazany ka faly
ary ny tsy manan-tsiny mba maneso azy hoe:
20«Indreo fa ringana ny fahavalontsika!
Efa kilan’ny afo avokoa ny fananany.»
*21Ifankazaro sy ihavano re Andriamanitra
dia hiverina aminao ny fahasambarana.
22Mbola raiso ny fampianarana omeny anao
ary alatsaho ao am-ponao ny teniny.
23Miverena am-panetren-tena amin’ilay Tsitoha,
ampanalaviro ny lainao ny tsy fahamarinana.
24Ario amin’ny tany ny vongam-bolamenanao
na avelao eny amin’ny vaton-driaka;
25fa ilay Tsitoha no ho volamenanao
sy ho volafotsy miavosa ho anao.
*26Koa dia hifaly amin’ilay Tsitoha ianao
ary hanandra-tava mitoky amin’Andriamanitra.
27Raha mivavaka aminy ianao, dia hohenoiny;
ary hefainao aminy ny voadinao.
28Fa ho tanteraka aminao izay kasainao hatao;
ary ny mazava hamiratra eo amin’ny lalanao.
29Fa Andriamanitra manetry ny miavonavom-pisainana,
nefa kosa mamonjy ny manetry tena.
30Satria manafaka na dia ny olo-meloka aza Izy;
eny, ny fahadiovan’ny tananao no hanafaka azy.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
