1Lozan’i Jerosalema ilay tanàna mpikomy,
feno fahalovana sy fampahoriana!
2Tsy nohenoiny ny tenin’ny TOMPO
tsy noraisiny ny fampitandremany!
tsy nametra-pitokiana taminy izy;
ilay Andriamaniny tsy nohatoniny.
3Toy ny liona mierona ireo lehibeny;
toy ny amboadia mihaza hariva ny mpitsarany,
ka tsy mitahiry remby ho tra-maraina.
4Mpieboebo sady mpamitaka ireo mpaminaniny;
zimbazimbain’ireo mpisorony kosa
ny zavatra voatokana ho an’Andriamanitra
ary dikainy ny lalàna.
5Kanefa ny TOMPO mpandala fahamarinana
no eo afovoan’ny tanàna;
ka tsy manao faharatsiana Izy,
fa isa-maraina tsy diso no amoahany ny fitsarany.
Na izany aza ny ratsy fanahy dia tsy mahalala menatra!
6Teny hentitra avy amin’ny TOMPO izao:
«Nahafongana firenena maro Aho,
narodako ny tilikambon’ny màndany,
navelako ho foana ny làlany,
ka tsy nisy mpandalo intsony;
noravako ny tanànany
ka tsy nisy mponina intsony.
7Dia hoy Aho anakampoko:
Raha manaja Ahy i Jerosalema
ary mandray ny fampitandremako,
dia tsy horavako ny fonenany
araka ny fandrahonana nataoko taminy!
Kanefa vao mainka nilomay
hanao ratsy ihany izy iray tanàna.
8Koa dia andrasonareo ny famaizako
amin’ny andro hiaviako hiampanga anareo.
Tapa-kevitra Aho hanangona ny firenena sy fanjakana
mba hampidinako manontolo ny fahatezerako mirehidrehitra;
ka handevona ny tany manontolo
ny afon’ny fahasaro-piaroko.
Ny hanovan’Andriamanitra ny firenena isan-tokony9«Amin’izany, dia hovako ny firenena isan-tokony
ka hodioviko ny molony;
dia hivavaka amiko TOMPO izy rehetra
ary hiray hina hanompo Ahy.
10Eny fa hatrany an-dafin’ny onin’i Etiôpia
ireo mpivavaka amiko izay naeliko
no ho avy hitondra fanatitra ho Ahy.»
Ny sisa amin’i Israely11«Amin’izany andro izany, ry vahoakako,
dia tsy ho menatra intsony ianao
tamin’izay ratsy rehetra nataonao
ka nanotanao tamiko.
Hoesoriko tsy ho eo aminao
ny mpirehareha rehetra
ary tsy hiavonavona intsony ianao
eo an-tendrombohitro masina.
12Nefa hisy olona ory sy malahelo
hataoko sisa tavela eo aminao,
dia olona hitady fialofana amiko TOMPO.
13Ny sisa velona amin’ny vahoaka Israely
dia tsy hanao heloka na hilaza lainga intsony,
ary tsy hanao teny mamitaka intsony.
Fa hihinana sy handry feizay izy
ka tsy hisy hampatahotra azy.»
Ny fanandratana indray an’i Jerosalema14Mihobia, ry tanànan’i Tsiôna!
Manaova firavoravoana, ry vahoakan’i Israely!
Mifalia sy mibitaha amin’ny fonareo manontolo,
ry mponin’i Jerosalema!
15Ny TOMPO efa nanaisotra ny fanamelohana
izay nitambesatra taminareo;
Izy efa nampandositra ny fahavalonareo.
Ny TOMPO, mpanjakan’i Israely, no momba anareo
ka tsy hisy loza hatahoranareo intsony.
16Io andro io no hilazana amin’i Jerosalema hoe:
«Aza matahotra, ry tanànan’i Tsiôna,
aza miraviravy tanana!
17Ny TOMPO Andriamanitrao no momba anao;
mahery Izy ka hampandresy anao.
Maneho ny hafaliany noho ny aminao Izy;
ny fitiavany no anavaozany anao;
noho ny aminao dia mientam-pihobiana Izy
18toy ny amin’ny andro fety.»
Hoy ny TOMPO hoe: «Hofoanako ny fahoriana,
hoesoriko ny henatra mitambesatra aminareo.
19Indro tonga ny fotoana hamelezako
izay rehetra nampahory anareo.
Hotsaboiko ny maratranareo,
hampodîko ny voasesitany;
eny, havadiko ho voninahitra sy laza
ny fanaovana tsinontsinona anareo
tany amin’ny tany rehetra.
20Amin’izany fotoana izany tokoa
no hampodiako sy hamoriako anareo.
Ho hitanareo fa hambiniko indray ianareo;
homeko voninahitra sy laza ianareo
any amin’ny firenena rehetra eto an-tany.»
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
