Ohabolana 11 - Malagasy Bible Interconfessionelle

1Halan’ny TOMPO ireo mizana mandainga;

fa ny lanja marina no tiany.

2Setrin’ny fiavonavonana ny fahafaham-baràka;

fa ao amin’ny manetry tena no misy fahendrena.

3Ny toetra vanona no mitarika ny olo-mahitsy;

fa ny haratsiana kosa mandringana ny mpamitaka.

4Tsy misy ilana ny harena amin’ny andro fitsarana;

fa ny fahamarinana no manafaka amin’ny fahafatesana.

5Ny fahamarinan’ny olom-banona manamora ny fiainany;

fa ny olon-dratsy kosa verin’ny faharatsiany.

6Ny fahamarinan’ny olo-mahitsy manafaka azy;

fa voafandriky ny filàn-dratsy kosa ny mpamitaka.

7Rehefa maty ny olon-dratsy, dia miara-maty aminy koa ny fanantenany,

indrindra fa izay nankininy tamin’ny harena.

8Ny olo-marina dia afahana amin’ny tebiteby;

fa ny olon-dratsy kosa no hiditra hisolo azy ao.

9Ny mpandà an’Andriamanitra dia manimba namana amin’ny teniny;

fa ny fahalalana kosa no hanafahana ny olo-marina.

10Mifaly amin’ny fahombiazan’ny olo-marina ny tanàna,

ary velom-pihobiana amin’ny fahafatesan’ny olon-dratsy.

11Ny tsodranon’ireo olo-mahitsy no isandratan’ny tanàna;

fa ny tenin’ireo olon-dratsy kosa no aharavany.

12Izay manambany ny namany no bado;

fa aleon’ny manan-tsaina mangina.

13Ny mpanely fanaratsiana no manambara tsiambaratelo;

fa ny olo-mahatoky kosa mahay manafin-javatra.

14Ho very ny vahoaka tsy misy mpitondra;

fa raha maro mpanolo-tsaina izy no handry feizay.

15Izay miantoka ny trosan’ny hafa dia hanenina mafy;

milamin-tsaina kosa izay tsy manaiky hanao izany.

16Ny vehivavy tsara tarehy mahazo haja;

ary ny lehilahy mavitrika mahazo harena.

17Ny olona tsara fanahy dia manasoa tena;

fa ny olona masiaka kosa mampahory tena.

18Karama manodoka no raisin’ny olon-dratsy;

fa valisoa azo antoka no an’izay mamafy fahamarinana.

19Izay mitandro fahamarinana dia ho velona;

fa izay mpanaraka ny ratsy kosa ho faty.

20Halan’ny TOMPO ny olona fetsifetsy;

fa izay manan-toetra vanona kosa no tiany.

21Azo antoka tokoa fa hofaizina ny ratsy fanahy;

fa ny taranaky ny marina kosa ho voavonjy.

22Ny hatsaran-tarehin’ny vehivavy tsy misaina

dia toy ny kavim-bolamena eo amin’ny oron-kisoa.

23Ny soa ihany no kendren’ny olo-marina;

fa ny fahatezeran’Andriamanitra kosa

no arehitry ny fanirian’ireo olon-dratsy.

24Misy izay malala-tanana nefa mitombo harena hatrany;

ary misy kahihitra loatra nefa mihamahantra ihany.

25Hiavosam-panambinana ny olona mpanao soa,

ary izay manome rano hosotroina dia ho afa-ketaheta.

26Ozonim-bahoaka izay mitahiry ny variny

fa tsofiny rano kosa izay mivarotra ny azy.

27Izay fatra-pikatsaka ny soa

dia misarika ny fanambinan’Andriamanitra;

fa izay mitady ny ratsy kosa dia hahita loza.

28Hihareraka izay mitoky amin’ny hareny,

fa ho tahaka ny ravin-kazo maitso kosa

no handrobonan’ny olo-marina.

29Izay mitondra korontana ao an-tranony dia adala,

ka handova rivotra sy ho tonga mpanompon’ny hendry.

30Ny vokatry ny fahamarinana dia toy ny hazon’aina;

ary ny hendry no mahataona olona.

31Omem-balisoa etỳ an-tany ny olo-marina;

koa ny ratsy fanahy sy ny mpanota

dia vao mainka hahazo ny setry sahaza!