Ebraieit 11 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. xj.1 Pa yw ffyð, a chanmolieth yr vnryw. 9 Eb ffyð ny allwn ni rengu bodd Dyw. 16 Dwys grediniaeth y tateu yn y cynvyt.

1FFydd yn wir, yw ffyrfder y pethau a obeithir, ac egluriat ar y pethau nis gwelir.

2O blegid trwyddi hi yr enillason yr henafiaid air da.

3Wrth ffydd y ddym yn dyall wneuthyr y byd trwy ’air Dyw, ac nid o ddim ar oedd yn ymddangos y gwnaythbwyd y pethau y ddym yn y gweled.

4Drwy ffydd ir offrymmoð Abel y Ddyw aberth vwy no Chayn, trwy’r hon yr enillodd dyst y fod yn gyfion, Dyw yn testlauthn am y roddion ef, a’ thrwyr ffydd hon wedi marw, y may etto yn ymddiddan.

5Trwy ffydd y cymerwyt Enoch ymaith, rrag gweled ange: ac ni chad ef: am ðarfod y Ddyw y gymeryd ef ymaith: eithr cyn y gymeryd ef ymaith, ef a gowser gair, y fod yn bodloni Dyw.

6Eithr heb ffydd ni ellir y fodloni ef: o blegid credu sydd rraid ir neb a ddel at Ddyw, y fod ef, ay fod yn ’obrwywr irrai a ymgais ac ef.

7Noe wedi y Ddyw y rebuddio am y pethau nis gwelsid etto, yn llawn o referens, a ddarparhaoð long y achub eu deulu, trwy’r hon long y barnodd ef ar y byd, ac a wnaythbwyd yn ytifedd ir cyfiawnder sy o ffydd.

8Drwy ffydd gwedi galw Abraham, yr vfyddhaodd y Ddyvv, y fyned ir man, a gay ef ryw amser yn tretad, ac ayth y ffordd, heb wybod y ble y roedd yn myned.

9Trwy ffydd yr arosawdd ef yn tir yr addewid, megis yn lle dierth, ac y trigodd mewn lluestai gidag Isaac ac Iaco, cydytifeddion yr vn rryw addewid.

10Can ys discwyl y rydoeð am ðinas ac iddi sail, Saer ac edyladwr yr hon, yvv Dyw.

11Trwy ffydd Sara hithau a dderbyniodd nerth y ymddwyn had, ac a hiliodd wedi amser oedran, am y bod hi yn barnu yn ffyðlon yr hwn aðowsay.

12Ac herwydd hynny o vn a hwnw yn awr wedi marweiddio y ganed epil, cynniuer a ser yr wybr mewn rrifedi, ac megis y tyvot aneirif ar ’lann y mor.

13Mewn ffydd y bu farw y rrain oll, heb ðerbyn yr addaweidion, eithr o bell y gweled hwynt, ai credu, ay cymeryd hwynt yn ddiolchys, a chyfaddef y bod yn bererinion ac yn ddieithred ar y ðayar.

14Can ys y rrai ’sy yn doydyt hyn, ysbys yw y bod hwynt yn keisio gwlad.

15Pe biasentwy fyddylgar am vvlad y doythant y maes o hani, hwynt a gowson amser y ddymchwelyd.

16Eithyr yn awr gvvlad ’sy well y mayntwy yn y chwenychu, sef yw nefawl: achos pam nid quilið can Ddyw y hun y alw y Dyw hwyntwy, o blegid paratoi a wnaeth ef ddinas yddynt.

17Trwy ffydd yr offrymodd Abraham Isaac, pan fu braw arno, ay vn mab a offrymodd yr hwn a dderbyniase yr addaweidion.

18(Wrth yr hwn y doydesid, Yn Isaac y gelwir y ti had)

19Ystyrio a wnaeth ef y galle Ddyw y gyfodi ef o feirw: or lle y derbyniawdd e fe hefyt ar ryw gyfflybrwydd.

20Trwy ffydd y bendithiawdd Isaac ei vap Iaco ac Esau, am y pethe a ddele rrag llaw.

21Trwy ffydd pan oedd Iaco yn marw, y rroes fendith y bob vn o veibiō Ioseph, ac ai bvvys ar ben eu ffon, yr addolawdd ef Ddyvv.

22Trwy ffydd pan oedd Ioseph yn marw, y coffaodd am ymadawiad plant Israel, ac a roes ’orchymyn am eu escyrn.

23Trwy ffydd pan aned Moses, y cuddiwyd ef drimis can eu rieni, achos y bod yn y weled yn fachcen tlws, ac nid ofnesont orchymyn y brenin.

24Trwy ffydd Moses gwedi mynd yn fawr, a wrthodes y alw yn vab mecrh Pharao,

25Yn ddewisach cantho ’oddef adfyd gid a phobl Ddyw, no chael mwyniant pechawd tros amser,

26Yn barnu yn fwy golud dirmig Christ no thresawr yr Aifftvvyr: can ys edrych y ddoedd ef ar taledigaeth y gobrwy.

27Trwy ffydd y gadewis ef yr Aifft, heb ofni ffromder y brenin: cyfryw ydoedd y emynedd ef, a phe biase ef yn gweled y neb sydd anweledig.

28Trwy ffydd y gwnaeth ef y pasc, a gollyngiad y gwaed, rrac ir hwn ydoedd yn dianyddu y genedigon cynta, gyfwrdd ac wynt.

29Trwy ffydd yr aythont trwyr mor coch megis trwyr tir sych, rrwn pan brovasont yr Aifftied wneuthr, boði a wnaythont.

30Trwy ffyð y cwympasont cayray Iericho wedi y compasu hyd saith diwrnod.

31Trwy ffydd ni ddihenyðwyd Rahab y puttain gidar rrai ni buon vfydd, pan dderbyniodd hi yr espiwyr yn heddychol.

32A pheth mwy a ddoydaf? can ys yr amser a ddyffygiay y mi y fenegi am Gedeon, am Barac a’ Samson, a’ Iephte, am ðafydd hevyd, a’ Samuel, a’r prophwydi:

33Rrain trwy ffydd a orescynasont tyrnasoedd, a wnaythant gyfiownder, a freiniasont yr aðeweidion, a stopiason safnau’r llewod,

34A ddiffoddason angerth y tan, a ddianghason rrac miny cleddyf, o wendid a ymnerthasawnt, ac aython yn ddewrion yn y frwydr, ag a ddymchwelasont ar gil vyddinay yr estronion.

35Gwragedd a dderbyniasont eu meirw gwedi eu codi yn fyw eilwaith: eraill a ðirdynnwyd, heb vynnu ei ymwared, fal y gallentwy gael ailgyfodiat a fai woll,

36Ac eraill a gaynt y profi trwy watwaray ac yscyrsiau, ie trwy rwymay a’ charchary.

37Y llabuddio a gowson, y dryllio a wnaed, y tentio a wnaed, o angayr cledddef y buon feirw, crwydro y buon mewn crwyn defaid a geifr, yn ddiddym, a chael gorthrymder, a bod yn ddrwc wrthynt:

38Rrain ni hayðer byd eu cael: crwydro yr oeðent yn y diffaythay ac yn y mynyddoedd, mewn tyllay, a gogofydd y ddayar.

39Ar rrain y gydoll wedi heuddu testioleth trwy ffydd, ni freiniasont yr addewid,

40Dyw yn rragweled peth gwell am danomi, val na theilyngid hwynt heibom ninay.