Ioan 5 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. v.Ef yn iachau yr dyn a vesei glaf amyn dwy blyddedd da’ugain. Yr Iuddaeon yn y gyhuvdaw ef. Christ yn atep trosdaw ehun, ac yn y argyoeddy hwy. Gan ddangos drwy destoliaeth ei Dat. Am Ioan. O y weithredoedd ef Ac o’r Scrythur ’lan pwy ’n yw ef.

1GWedy hyny, ydd oedd gwyl yr Iuddaeon, a’r Iesu a escendawð i Caerusalem.

2Ac y mae yn‐Caerusalem wrth y ðevaidiawc ’lyn a elwir in Ebreo Bethesda, ac iddo pemp porth:

3yn yr ei’n y gorwedei lliaws mawr o gleifion, o ddaillion, cloffion, a’ gwywedigion, yn dysgwyl am gyffroedigeth y dwfr.

4Can ys Angel yr Arglvvydd a ddescennei ar amsere ir llyn, ac a gynnyrfei ’r dwfr: yno pwy pynac yn gyntaf ar ol cynnyrfiat y dwfr, a ddescendai y mywn, a iachaijd o ba ryw haint bynac a vei arnaw.

5Ac ydd oedd yno ryw ddyn yr hwn a vesei yn glaf n’amyn es dwy vlwyðyn da’ugain.

6Pan ’welawdd yr Iesu ef yn gorwedd, a’ gwybot y vot ef ys cyhyd o amser yn glaf, ef a ddyuot wrthaw, A wyllysy dy wneuthu’r yn iach?

7Atepawdd y claf yddaw, Arglwyð, nyd oes genyf nep, pan gynnyrfer y dwfr, i’m dodi yn y llyn: eithy’r tra vwy vi yn dyuot, arall a ddescend o’m blaen.

8Dywedawdd yr Iesu wrthaw, Cyvot: cymer ymaith dy glwth a’ rhodia.

9Ac yn ebrwydd y gwnaed y dyn yn iach, ac ef gymerth‐ymaith ei ’lwth, ac a rodiawdd: a’r Sabbath oedd ar y diernot hwnw.

10Dywedyt am hyny o’r Iuðaion wrth hwn a wnaethesit yn iach, Dydd Sabbath yw hi: nyd yw gyfreithlawn y‐ti gymryd‐ymaith dy ’lwth.

11Attepawdd yddwynt, Hwn a’m gwnaeth i yn iach, ys ef a ðyuot wrthyf, Cymer dy ’lwth, a’ rhodia?

12Yno y gofynnesont iddaw, Pa ddvn yw hwnw a ddyvot wrthyt, Cymer‐ymaith dy ’lwth, a’ rhodia?

13A’hwn a iachaesit, ny wyddiat pwy ’n oedd ef: can ys yr Iesu a dynnesi ymaith y wrth y dyrfa ’oedd yn y van hono.

14Gwedy hyny y cafas yr Iesu ef yn y Templ, ac addyuot wrthaw, Wely ith wnaethpwyt yn iach: na phecha mwyach, rac dyvot y‐ty beth a vo gwaeth.

15Y dyn aeth ymaith, ac a venegawdd i’r Iuddaeon. may ’r Iesu oedd hwn a ei gwnaethesei ef yn iach.

16Ac am hyny ydd erlidiynt yr Iuddeon yr Iesu, ac y caisynt y ladd ef, can y‐ddaw wneuthyd y pethae hyn ar y dydd Sabbath.

17A’r Iesu y atepawð wy, Vy‐Tat ys y yn gweithiaw yd hyn, a’ minef ’sy y yn gweithiaw.

18Am hyny y caisiai’r Iuddaeon yn vwy y ladd ef? nyd yn vnic can ydd‐aw dori’r Sabbath: eithyr dywedyt hefyt mai Duw oedd ei Dat, a’i wneuthu’r y hun yn gydstat a y Duw.

19Yno ydd atepawdd yr Iesu, ac y dyuot wrthwynt, Yn wir y dywedaf y chwi, Nyd aill y Map wneuthu’r dim o hanaw ehun, anyd hyn a wyl ef y Tat yn y wneuthu’r: can ys pa bethae bynac a wna ef, y pethae hyny a wna’r Map hefyt.

20Can ys y Tat a gar y Map, ac a ðengys y‐ddo pop peth oll, a’r wna a yntef, ac ef a ddengys y‐ddaw weithredoedd mwy na ’r‐ein, val y bo y chwi ryveddu.

21Can ys mal y cyvyt y Tat y meirw, ac ei bywha, velly y bywha y Map yr ei a ewyllysa ef.

22Can ys ny varn y Tat nebun, eithyr yr oll varn a roddes ef ir Map.

23Yny bo i bawp anrydeðy y Map, mal yr anrydeddant y Tat: hwn nid yw yn anrydeddu ’r Map, nid yw hvvnvv yn anrydeddu ’r Tat, yr hvvn yd anvonawdd ef.

24Yn wir, yn wir y dywedaf y chwi, yr hwn a clyw vy‐gair, ac a gred yn hwn a’m danvonawdd, y mae yddaw vywyt tragyvythawl, ac ny ddaw i varn, eithyr ef aeth ffwrdd o yvvrth angae i’r bywyt.

25Yn wir, yn wir y dywedaf y chwi, y daw yr amser, ac yrowan yw, pan glyw ’r meirw lef Map Duw: a’r sawl a ei clywant, a vyddant vyw.

26Can ys megis y mae ir Tat vywyt ynddo y hun, velly hefyt y rhoddes ef i’r Map vot iðo vywyt ynddo y hun.

27Ac a roep y‐ddaw veddiant do y roi barn: can y vot ef yn vap dyn.

28Na ryveddwch hyn: can ys‐daw yr awr yn yr hon y bydd ir sawl oll ynt yn y beddae, glywet y leferydd ef.

29Ac e ddaw allan, yr ei a wnaethant dda, i gyfodiadigeth bywyt: a’r ei a wnaethant ddrwc i gyfodiadigaeth barn.

30Ny alla vi wneuthur dim o hanof vy hunan: mal y clywaf, y barnaf: am barn i ’sy gyfion, can na cheisiaf vy ’wyllys vy hun, eithyr ewyllys y Tat yr hwn a’m danvonawdd i.

31A’s testolaethwn am dana vy hun, nyd oedd vy‐testiolaeth i gywir.

33Chwichvvi a ddanvonesoch at Ioan, ac y ef a destolaethawdd ir gwirionedd.

34A’ mi ny chymeraf destoliaeth y gan ddyn: eithyr y pethe hyn a ddywedaf, val yr iachaijr chwi.

35Efe oeð ganwyll yn Lloscy, ac yn tywynu: a chwi chvvi a vynesech dros amser ymlawenychu yn y lewych ef.

36Eithyr y mae i mi testoliaeth mwy na thestolaeth Ioan: can ys y gweithredoedd a roes y Tat i mi y’w gorphen, ’sef y gweithredoedd hyny, a’r ydd wy vi yn ei gwneythur, a testolaethant am dana vi, may’r Tat am danvonawdd.

37A’r Tat yntef, yr hwn am danvonawdd, a destolaetha am danaf. Ny chlywsoch y leferydd ef vn amser, ac ny welsoch ei wedd.

38A’ y ’air ef nyd yw ychwi yn aros ynoch: can ys yr vn a ddanvonoð ef, hwnw ny chredwch.

39Chwiliwch yr Scrypthurae: can ys ynthwynt hvvy y tybiwchwi y ceffwch vywyt tragyvythawl a’ hwy ynt yr ei a destolaethant am dana vi.

40Ac ny ddewchwi ata vi, y gaffel o hanoch vywyt.

41Ny dderbyniaf vawl y gan ddynion.

42Eithr mi ach adwaen, nad oes genychgariat Duw ynoch.

43Myvi a ðaethym yn Enw vy‐Tat, ac ni’m derbyniwch vi: a’s arall a ddaw yn y enw hun, hwnw a dderbyniwch.

44Pa voð y gellw‐chwi gredu, a’ chwi yn derbyn anrydedd y gan y gylydd, eb ychvvy gaisiaw ’r anrydedd y sydd o Dduw yn vnic?

45Na thybiwch y cyhuðaf vi chwi wrth vy‐Tad: y mae vn a’ch cyhudda chvvi ’sef Moysen, yn yr hwn yr ymðiriedw chwi.

46Cans pe’s credyssech Moysē, chvvi am credyssech inef: can ys o hano vi ydd escrivenawdd ef.

47Ac a ny chredwch ei yscrifennae ef, py ’wedd y credwch vy‐gairiae i?