Ruueinieit 3 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. iij.Gwedy iddo ganiadu peth ragorvraint ir Iuddeon, o bleit

rrydd a’ dianwadal addewit Duw. Y mae ef yn provi wrth yr Scrythurae, bot pop vn yr Iuddaeon a’r Cenetloedd yn pechaturieit, A’ bot ei cyfiawnhau hwy

gan rad trwy ffydd, ac nid can weithredoedd, Ac velly bot cadarnhau y Ddeddyf.

1PA ragorieth gan hyny ’sy ir Iuðew? nei pa les ’sy o’r enwaediat?

2Llawer ym pop ryw vodd: can yn bennaf, am ’orchymyn yddwynt wy ymadroddion Duw.

3O bleit beth, er nad oedd ’rei yn credu? a wna y ancrediniaeth hwy ffydd Duw yn ddi rym?

4Na bo hyny: eithr bid Duw yn gywir, a’ phob dyn yn gelwyddoc, megis ydd scrivennwyt, Mal ith cyfiawnheir yn dy ’eiriae, ac yty ’orvot pan ith varner.

5Velly a’s ein anwiredd ni a gymenna wirionedd Duw, pa beth a ddywedwn? aydyw Duw yn ancyfiawn yr hwn ’sy yn rroi poen (dywedyt ydd wyf val yn ol dull dyn.)

6Ymbell yw: nei ynte pa wedd y barn Duw y byt?

7O bleit a’s gwirionedd Duw vu chelaethach trwy vy‐celwydd i yvv ’ogoniant ef, paam mwyach im bernir inef mal pechatur?

8Ac (megis in gogonir, ac megis y ’sygana rei ein bot yn dywedyt) paam na wnawn ddrwc, val y del da o hanavv? yr ei ’sy gyfion ei barnedigeth arnynt.

9Beth am hyny? a ym ni mwy ragorawl? Nag ym ddim oll: can ys provesam eisioes, vot pawp ys yr Iuddaeon a’r Cenetloedd y dan bechot:

10megis y mae yn scrivenedic, Nyd oes nep cyfiawn, nac oes vn.

11Nyd oes nep a ddyall: nyd oes nep a ymgais a Dduw.

12VVy aethont oll oddyar y ffordd: vvy aethon y gyd oll yn anvuðiol: nyd oes neb a wna ddaioni, nac oes neb un.

13Bedd agoret yvv eu mwngl: ei tauodae a arveresont er twyllo: gwenwyn nadroedd ys id y dan ei gwefusae.

14Yr ei ’sy a’ ei geneu yn llawn rhegy, a’ chwerweð.

15Ys buan yvv ei traet y ellwng gwaet.

16Artaith ac aflwyðion ’sy ar ei ffyrdd.

17A’ ffordd tangneddyf ny’s adnabuont.

18Nyd oes ofn Duw ger bron ei llygeit.

19A’ gwyddom mai pa pethe bynac a ddywait y ddeddyf, mae wrth yr ei ’sy dan y Ddeðyf y dywait hi, y n y chaeer pop geneu, ac y ny bo yr oll vyt yn euoc geir bron Duw.

20Am hyny can weithredoeð y Ddeddyf ny chyfiawnheir vn cnawd yn y ’olwc ef: o bleit can y Ddeðyf y cair adnabodedigeth pechot.

21Ac yr owon yr eglurwyt cyfiawnder Duw eb y Ddeðyf, y gan destiolaeth y Ddeðyf a’r Prophwyti,

22ys ef, cyfiawnder Duw trwy ffydd Iesu Christ, i bawb, ac ar bawp a credant. Can nad oes ’ohanieth:

23can ys pechoð pawp, ac ynt yn ol am ’ogoniant Duw,

24ac wy a gyfiawnir yn rhat sef drwy y rat ef, trwy’r prynedigaeth ysyð yn Christ Iesu,

25yr hwn a ’osodes Duw yn gymmot trwy ffydd yn y waed ef y ddangos y gyfiawnder ef, can vaddeuant y pechoteu oeddent gynt, drwy ddyoddefiat Duw,

26y ddangos y pryd hyn y gyfiawnder ef, mal y byddei ef yn gyfiawn, ac yn cyfiawnhau y neb ysydd o ffydd Iesu.

27P’le gan hyny y mae’r ffrost? E gaywyt allan. Trwy pa ddeddyf? Ai vn y gweithredoedd? Nac ef: eithr can ddeddyf ffydd.

28Ydd ym ni yn ddibenny gan hyn bod yn cyfiawnhau dyn eb weithredoedd y ðeddyf.

29Duvv, ai Duw ’r Iuddeon yw ef yn unic, ac nyd ir Cenetloead hefyt? Yn wir, y mae ef ir Cenetloedd hefyt.

30Can ys vn Duw ytyvv, yr hwn a gyfiawnha yr enwaediat o’r ffydd, a’ dienwaediat trwy ffydd.

31A ydym ni velly yn gwneuthur y ddeðyf yn ddirym trwy ’r ffydd? Ymbell oedd: ’sef ydd ym yn cadarnha y ddeddyf.