Luc 22 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. xxij.Bwriad yn erbyn Christ. Wyntwy bwyta ’r Pasc. Gosodedigaeth Swper yr Arglwydd. Hwy yn ymryson pwy vyð mwyaf, ac ef yn ei ceryddu. Ef yn gweddiaw ar y mynyth. Brad Iudas. Wy yn ei ddaly ef, ac yn ei ddwyn i duy yr Archoffeiriat. Petr yn y wadu ef dairgwaith, ac yno yn ediuerhau. Dwyn Christ gar‐bron yr Eisteddvot, ac yntef yn gwneythur ynaw gyffes liosawc.Yr Euangel y merchur cyn y Pasc.

1AC ydd oedd gwyl y bara croyw yn agos, yr hon a elwir Pasc.

2A’r Archoffeiriait ar Gwyr‐llen oedd yn ceisiaw pa wedd y lleðynt ef: o bleit ydd oedd arnynt ofn y bobl.

3Yno ydd aeth Satan y mewn Iudas, yr hwn a elwit Iscariot, ac y oedd o rif y dauddec.

4Ac ef aeth ymaith, ac a ymðiddanawdd a’r Archoffeiriait, a’r llywodraethwyr y Templ, pa wedd y gwnai ei vrad ef yddwynt.

5Ac ydd oedd yn llawen ganthwynt, ac a gytunesont roddy arian iddaw.

6Ac ef a gytunoð, ac a gaisiawdd amser addas yw vradychy ef yddwynt, yn absen y popul.

7Yno y daeth y dydd y bara croyw, pan oedd angenrait aberthy’r Pasc.

8Ac ef a ddanvones Petr ac Ioan, can ddywedyt, Ewch, a pharatowch y ni y Pasc, val y gallom ei vwyta.

9Ac wy a ddywedesont wrthaw, P’le y myny di ei baratoi?

10Ac ef a ðyvot wrthwynt, Nycha, gwedy yd eloch y mewn i’r dinas, y cyfervydd a chwi ddyn, yn dwyn steneit o ddwfr: cynlynwch hwnw ir tuy ydd el y mewn,

11a’ dywedwch wrth wr y tuy, Yr Athro a ddywait wrthyt, Pl’e mae’r ystauell lle bwytavwyf vy-Pasc y gyd a’m discipulon?

12Ac ef a ddengys ywch ’goruch ystavell vawr wedy’r drwsiaw: ynovv ei paratowch.

13Yno ydd aethant ac y cawsant mal y dywedesei ef wrthynt, ac wy a paratoesant y Pasc,

14A’ gwedy dyvot yr awr, ydd esteddawdd, a’r daudec Apostol gyd ac ef.

15Yno y dyvot ef wrthynt, Mi a gwbl ðesyfais vwyta’r Pasc hwn gyd a chvvychwi, cyn dioðefwyf.

16Can ys dywedaf wrthych, na vwytawyf o hano mwy o hyn allan, yd y ny chyflawner yn‐teyrnas Duw.

17Ac ef a gymerth y cwpan ac a ddiolches, ac a ddyvot, Cymerwch hwn, a rhānwch yn eich plith.

18Can ys dywedaf wrthych, Nid yfaf o ffrwyth y winwydden, yd y ’n y ddel teyrnas Dduw.

19Ac ef a gymerth vara, a ’gwedy iddo ddiolvvch, ef ei tores, ac a roddes yddwynt, can ddywedyt, Hwnn yw vy‐corph: yr hwn a roddir trosoch: gwnewch hyn er cof am danaf.

20Yr vn modd hefyt wedi iddo swpery e gymerth y cwpan, can ddywedyt, Y cwpan hwn yw’r Testament newydd yn vy gwaet, yr hwn a ellyngir y trosoch.

21Eithyr nycha, llaw hwn am bradycha, ys y gyd a mi ar y vort.

22Ac yn wir Map y dyn a gerða megisy darparwyt: eithr gwae’r dyn hwnw trwy’r hwn y bradychir ef.

23Yno y dechraesont ymofyn yn ei plith ehun, pwy o hanwynt vyddei a wnei hyny.

Yr Euāgel ar ddydd S. Bartholomeus.

24Ac e gyvodes ymryson yn eu plith, pwy o hanaðynt a debygit ei vot yn vwyaf.

25Ac ef a ddyvot wrthynt, Brenhinoedd y Cenedloedd a deyrnasant arnynt, ar ei ai h’arglwyddiaethant a elwir yn Bendevigion da.

26Eithyr na vydd y chwi velly: anid byðet y mwyaf yn eich plith chwi megis y lleiaf: a’r pennaf, megis yr hwn a vo yn gweini.

27Canys pa‐vn vwyaf, ai hwn ys a’n eisteð ar‐y‐vort, ai ’r hwn ys y’n gweini? Anyd mvvyaf yr vn a vo yn eistedd‐ar-y‐vort? Ac ydd wyf vi yn eich mysc mal vn yn gweini.

28A’ chwychwi yw’r ei’n arosesoch gyd a mi yn vy‐provedigaethae.

29Am hyny y gosodeis y chwi deyrnas, megis y gosododd vy‐Tad i minef,

30mal y galloch vwyta, ac yfet ar vy‐bort yn vy‐teyrnas, ar eisteddvae, a’ barny dauddecllwyt yr Israel.

31Ar Arglwydd a ddyvot, Simon, Simon, nycha, Satan a’ch ðeisyfawdd, er eich nithiaw megis gwenith.

32An’d mi a weddiais trosot, na dðefficiai dy ffydd. Can hyny pan ith ymchweler ir iavvn, cadarnha dy vroder.

33Ac ef a ddyvot wrthaw, Arglwydd, ydd wyf yn parat y vynet gyd a thi y garchar ac angae.

34Eithyr ef a ddyvot, Ys dywedaf wrthyt, Petr, ny chan y ceiliawc heddyw, cyn y ti wady deirgwaith vy adnabot.

35Ac ef a ddyvot wrthwynt, Pan eich anvoneis eb gwd, ac yscrepan, ac yscidiae, a vu arnoch eisiau dim? Ac wy a ddywedesont, Na ddo ddim.

36Yno y dyvot ef wrthynt, Eithr yr awrhon y neb ys y gantaw gwd, cymeret, a’r vn ffynyt yscrepan: a’r nep ny bo gāthaw yr vn, gwerthet ei bais, a’ phrynet gleddyf.

37Can ys dywedaf ychwi, pan yw eto hyn ys y escrivennedic, ys angenrait ei gyflawni yno vi, Ac y gyd ar ei enwir y cyfrifwyt ef: can ys diamau bod diben yr awrhon am y pethae a yscrifenvvyt ohano vi.

38Ac wy a ddywedesont, Arglwydd, nycha, ll’yma ddau gleddyf. Ac ef a ddyvot wrthwynt, Digon yw.

39Ac ef a ddeuth allan, ac aeth (megis ydd oedd ef gynefin) i vonyth yr olewydd, a’ei ddiscipulon ei canlynesont.

40A’ gwedy y ddawot ef ir van, e ddyvot wrthwynt, Gweðiwch nad eloch ym‐provedigaeth.

41Ac ef a dynnawdd y wrthynt, yn‐cylch ergit carec, ac a roes ei ’liniae ar lawr ac a weddiawdd,

42can ddywedyt, Y Tad a’s ewyllysy, ys mut y cwpan hwn y wrthyf, eithyr nid vy ewyllys i, namyn dy ewyllys di a gyflawner.

43Ac a ymddangoses yddaw Angel o’r nef, yn ei confforddiaw ef.

44Eithyr ac ef mewn cyfingdra meddvvl, ef a weddiawdd yn ddyvalach: a’ ei chwys ef ytoedd megis deigreu gwaet, yn treiglo i lawr yd y ddaear.

45Ac ef a gyfodes o weðiaw, ac a ðauth at ei ddiscipulon, ac ei cafas wy yn cyscy gan dristit.

46Ac ef a ddyvot wrthwynt, Paam y cyscwch? Cyfodwch a’ gweddiwch nad eloch ym‐provedigaeth.

47A thra oeð ef etwa yn ymddiðan, nycha dorfa a’r hwn a elwit Iudas vn or dauðec, aeth o ei blaen wy, ac a nesaodd at yr Iesu y’w gusany.

48A’r Iesu a ddyvot wrthaw, Iudas, a vradychy di Vap y dyn a chusan?

49A’ phan welawdd yr ei oedd yn y gylch ef, beth a ddelei: wy ddywedesont wrthaw, Arglwydd, a drawom ni a chleddyf?

50Ac vn o hanwynt a drawodd was yr Archoffeiriat, ac a dores i glust ddehen ymaith.

51Yno ’r Iesu atepawdd, ac a ddyvot, Goddefwch hvvy yd hynn. Ac ef a gyfurddawdd a ei glust, ac ei iachaodd ef.

52Yno y dyvot yr Iesu wrth yr Archoffeiriat ac wrth lywodraethwyr y Templ, a’r Henurieit yr ei a ddauthesei attaw, A ddaetho‐chwi allan megis at leitr a chleddyfae ac a ffynn?

53Pan oeddwn paunydd gyd a chwi yn y templ, nyd estenesoch ddwylo ym erbyn: eithyr hon yw eich gwir awr, a’ gallu yr tywyllwch.

54Yno y cymersont ef, ac yr arwenesont, ac ei ducesont i duy ’r Archoffeiriat. Ac Petr ei canlynawdd o hirbell.

55Ac wedy yddynt gynnae tan yn cenawl y llys, a’ chydeistedd i lawr, ydd eisteddawdd Petr hefyt yn ei plith.

56A’ rhyw vorwyn vveini a y canvu ef val ydd oedd e yn eistedd wrth tan, ac wedy iði edrych yn graff arnaw, hi ddyvot, Ac ydd oedd y dyn hwn y gyd ac ef.

57Ac ef y gwadawdd ef, can ddywedyt, Ha wreic, nid adwaen i ddim hanaw.

58Ac ychydic yn ol, y gwelawdd dyn arall ef, ac y dyvot Ac ydd wyt tithef yn vn o hanwynt. An’d Petr a ddyvot, Ha‐ddyn, nag wyf.

59Ac yn cylch awr yn ol hynny, vn arall a gadarnhaodd, gan ddywedyt. Yn wir ac ydd oedd y dyn hwn gyd ac ef: can ys Galileat ytyw.

60Ac Petr a ddyvot, A ddyn, ny wn pa ddywedy. Ac yn y van ac ef eto yn ymddiddan, y canawdd y ceiliawc.

61Yno yr Arglwydd a ymchoelawdd, ac a edrychawdd ar Petr: ac a ddaeth yn‐cof Petr ymadrodd yr Arglwydd py wedd y dywedesei wrthaw, Cyn canu ’r ceiliawc, tu a ’m gwedy dairgwaith.

62Ac Petr a aeth allan, ac a wylawdd yn chwerw.

63A’r gwyr a ddaliesent yr Iesu, ei watwor a’ ei vaeddu a wnaethant.

64A’ gwedy yddwynt guddiaw ei lygait, y trawsōt ef ar y wynep, ac y govynesont yddaw, gan ddywedyt. Prophwyta pwy ath trawodd.

65A’ llawer o gabl ’airie eraill a ddywetesont yn y erbyn ef.

66Ac er cynted ydd oedd hi yn ddydd, ydd ymgynullawdd Henurieit y popul, a’r Archoffeiriait a’r gwyr llen, ac yr arwenesont ef y’w Seneddr hwy, can ddywedyt.

67Ai tu yw’r Christ? dywait i ni. Ac ef a ddyvot wrthwynt, P’es dywedwn y chwy, ny’s credech.

68A’ phe hefyt ydd holaf, nim atepwch ac ni’m gellwngwch ymaith.

69Gwedy hynn yr eistedd Map y dyn ar ddeheulaw gallu Duw.

70Yno y dywedesont oll, Yw‐ti can hynny yn Vap Duw? Ac ef a ddyvot wrthynt, Ydd yw chwi yn dywedyt vy‐bot.

71Yno y dywedesont wy, Pa reid i ni mwy wrth testoliaeth? canys clywsam ein hunain o ei enae ehun.