Ruueinieit 11 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. xj.Bot gan Duw ei Eccles cyd na’s gweler gan ’olwc dyn. Moð y dangosir Rad ir etholedigion. Barnedigeth y gwrthddodedigion. Darvod i Dduw ddallu yr Iuddaeon tros amser, ac ymddangos ir Cenetloedd. Yr ei y mae ef yn gorchymyn yddyn ymestwng ac ymvvyddhau. Bot doniae. Duw eb

ediueirwch Gorddufnder barn Duw.

1GOfynnaf gan hyny, A wrthddododawdd Duw ei bopul? Na ato Duw: can ys mine hefyt wyf Israeliat, o had Abraham, o dylwyth Ben‐iamin.

2Ny wrthddodawdd Duw ei bopul y racadnabu ef yn y blaen. Any wyddoch pa ddywait yr Scrythur am Elias? pa vodd y mae ef yn erchy ar Dduw yn erbyn yr Israel, gan ddywedyt,

3Arglwydd, wy lladdasant dy Prophwyti, ac a gloðiesont ir llawr dy allorae: a’ mi a adwyt yn vnic, ac y maent yn ceisio vy einioes?

4Eithyr pa ddywait atep Duw wrthaw? Gedewais y myhun saith mil gwyr, a’r ny phlygesōt y glinieu y ddelvv Baal.

5Sef y moð hyny yn yr amser hyn yr owhon y mae relyw trwy’r etholedigeth rhat:

6Ac a’s o rat y mae, nyd yw ynte ddim o weithredoedd: a’s amgen, ny byddei ddim rat yn rat: ac a’s o weithredoedd ymae, nyd yw e mwy yn rat: a’s amgen ny byddei gweithred mwy yn weithret.

7Beth ynte? Ny chafas Israel yr hyn a geisiawdd: and yr etholedigeth ei cafas, a’r llaill a galedwyt,

8megis y mae yn escrivenedic, Roddes Duw yddwynt yspryt trymgwsc: llygait val ny welent, a’ chlustieu val ny chlywent yd y dydd heddyw.

9Ac Dauid a ddywait, Byddet y bort hwy yn groclath, ac yn rhwyt, ac yn drancwyddfa, ’sef yn daledigeth yddynt.

10Tywyller y llygeit wy, val na welont, a’ chryma di eu cefnau yn ’oystat.

11Ys gofynnaf gan hyny, a dramcwyddesont wy, val y cwympent? Na ato Duw? eithr trwy y cwymp hwy y daeth iechyt ir Cenetloedd, er eu hanoc yw dilyn hwy.

12Erwydd paam a’d yvv y cwymp hwy yn ’olud i’r byd, ai lleihad wy yn ’olud i’r Cenetloeð, pa veint mwy y bydd y cyflawnder hwy?

13Can ys yn hyn y dywedaf wrthy‐chwi Genetloedd, yn gymeint am bot i yn Apostol y Cenetloedd, y mawrygaf vy swydd,

14er ceisio yn rhyw vodd annoc yr ei ’sy o’m cic am gvvaed y dylyn hwy, ac iachau ’r ei o hanwynt.

15Can a’s y gwrthddodiat wy vydd cysiliat y byt, pa vydd y add d derbyniat, anyd bywyt o veirw?

16O bleit a’s y blaenffrwyth ys y sanctaidd, velly ymae y cyffeith: ac ad yvv y gwreiddyn yn sanctaidd, velly y mae ’r y caingae.

17A’ chyd bod ’rei or ceingae wedy eu tori ymaith, a’ thitheu yn olewwydden ’wyllt, wedy dy himpio arnynt yn y lle hwy, ath wneuthur yn gyfrannoc o’r gwreiðyn, ac o vraster yr Olewydden,

18nag ymffrostia yn erbyn y caingen: ac a’s ymffrosty, nyd yw ti yn dwyn y gwreidyn, anyd y gwreiddyn dy di.

19Yno y dywedy, E dorwyt ymaith y ceingae er mwyn vy himpio i y mewn.

20Da: trwy ancrediniaeth y tored wy ymaith, a’ thithe ’sy yn sefyll gan y ffyð: na vydd vchelvryd, and ofna.

21Can ys a’s Duw nyd arbeddawdd y caingeu anianol ymogel, rac nad arbeto dithe chwaith.

22Gwyl am hyny vwyneidddra, a’ thostedd Duw: ir ei a gwympesont, dostedd: and y ti, vwyn‐eidddra, a’s arosy yn ei vwyneidddra: a’s amgen, ith torir dithe hefyt ymaith.

23A’ hwynteu hefyt, anyd arosant‐yn‐’oystat yn ancrediniaeth, a himpir y mewn: can ys gall Duw y himpio hwy y mewn drachefn.

24Can ys a’s tored tudi allan o’r olew wydden ’rhon oedd wyllt wrth anian, ath himpio yn erbyn anian yn‐gwir olew‐wydden, pa gymeint mwy y caif yr ei ’sy erwydd anian, ei himpio yn y olewwydden y hunain?

25Can na ewyllyswn, vrodur, y chwi anwybot y dirgelwch hyn (rac eich bot yn rryddoethion ynoch ych hunain) am o ran ddyvot yr anhydynder i’r Israel, y’n y ddel cyflawnder y Cenetloedd y mewn.

26Ac velly yr iacheir yr oll Israel, mal y mae yn scrivennedic, Y gwaredwr a ddaw allan o Tsion, ac a ddymchwel ymaith yr anwiredd y wrth Iaco.

27A’ hynn yw vy‐dygymmod yddynt, pan dduchwyf ymaith eu pechodeu.

28A’ thu ac at am yr Euangel y maent vvy yn ’elynion och pleit chwi: and erwydd yr etholedigeth, hwy gerir er mwyn y Tadeu.

29Can ys donieu a’ galwedigeth Duw syð ddiedifar ganto.

30Can ys megis yr oedde‐chwi gynt eb gredw y Dduw, ac yr owrhon wedy cael trugarhau wrthych trwy y ancrediniaeth wy:

31ac vel’ y yr owrhon ny chredesont y trwy’r drugareð yddangosvvyt y chwi, val y caen wythe hefyt drugaredd.

32Can ys Duw a gydgaeawdd bavvb oll yn ancrediniaeth, val y byddei ynddo drugarhau wrth pavvp oll.

33O veint dyfnder golud, ac o ðoethinep a’ gwybyddiaeth Duw? mor anchwiliadwy yw y varneu ef, ai ffyrdd yn anveidrawl?

34Can ys pwy a wybu veddwl yr Arglwydd? nei pwy a vu yn gyngorwr y‐ddaw?

35Nei pwy a roddes yddo ef yn gyntaf, ac y telir iddo?

36Can ys o hanaw ef, a’ thrwyddaw, ac ynddaw ymae pop dim oll: yddaw ef y bo gogoniant yn dragyvyth. Amen.