Matthew 18 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. xviij.Y mwyaf yn terynas nef. Ef yn dyscy ei ddiscipulon y vot yn uvyddyon ac yn ddiniwed. Ymoglyd rhac achosiaw drwc. Na thremyger yr hai bychain. Paam y daeth Christ. Am gosp broderawl. Am awturtot yr Eccles. Moliant gweddi a’ chynulleidfae dwywol, Am vaddeuant brawdol.Yr Euangel ar ddydd Mihacael.

1YR amser hynny y deuth y discipulon at yr Iesu, can ddywedyt, Pwy ’sy vwya yn‐teyrnas nefoedd?

2A’r Iesu a alwawdd ataw vachcenyn, ac ei gosodes yn ei cyfrwng,

3ac a ðyvot, Yn wir y dywedaf wrthych, a ddieithyr eich ymchwelyt, a’ bot mal bachenot nid ewch i deyrnas nefoeð.

4Pwy bynac can hyny a ymestyngo mal y bachcenyn hwn, hwnw yw’r mwyaf yn‐teyrnas nefoedd.

5A’ phwy pynac a dderbyn gyfryw vachcenyn yn vy Enw, a’m derbyn i.

6A’ phwy bynac a rwystro vn or ei bychein hynn a credant yno vi, gwell oedd, iddaw pe crogit maē melin am ei vwnwgl, a’ ei voddy yn eigiawn y mor.

7Gwae’r byt o bleit rhwystrae: can ys angenreit yw dewot rhwystrae: er hyny gwae’r dyn hwnw. y gan yr vn yd ef y rhwystr.

8Can hyny a’s dy law nai dy droet ath rhwystra, tor wy ymaith, a’ thavl y wrthyt: gwell yw yty vynet i vywyt, yn gloff, ai yn anafus, nath tavly ac yty ddwy law, a’ dau droet i dan tragavythawl.

9Ac a’s dy lygat ath rwystra, tynn allan, a’ thavl y wrthyt: gwell yw yty vynet i vywyt ac vn llygat, na’c a dau lygat, dy davly i dan yffern.

10Gwelwch na thremygoch yr vn o’r ei bychein hynn: canys dywedaf y chwi, pan yw yn y nefoeð vot y Aggelō wy bop amser yn gwelet wynep vy‐Tat yr hwn ys y yn y nefoedd.

11Can ys daeth Map y dyn i gadw yr hyn a gollesit.

12Beth a dybiwchvvi? A’s byddei i ddyn gan davat, a’ myned o vn o hanynt ar ddisperot, a ny ad ef y namyn vn pemp ugain, a’ myned ir mynyddedd a’ cheisio yr hon aethesei ar ddysperot?

13Ac a’s byð yddo y chael hi, yn wir y dywedaf y‐chwi, mae mwy llawen yw ganthaw am y ddavat hono, nag am y namyn vn pemp vcain nyd aethent ar ddispirot.

14Velly nid yw ewyllys eich Tat ysy yn y nefoedd, bot cyfergolli yr vn or ei bychainhyn.

15Eb law hyny a’s pecha dy vrawt ith erbyn, does, a’ cherydda ef ryngot ac ef wrth y vn: a’s ef ath wrendy, enilleist dy vrawt.

16Ac as ef ni’th wrendy, cymer gyd a thi eto vn nei ðau, val y bo gan enae dau nei dri o testion ally sefyll o bop gair.

17Ac a’s ef ny bydd gwiw gantaw eu gwrandaw, dywait wrth yr Eccleis: ac a’s ef ny vynn wrandaw ’r Eccleis chwaith, bit ef y‐ty megis Cenedlic a Phublican.

18Yn wir y dywedaf, ychwi, Pa bethe pynac a rwymoch ar y ddaiar, a rwymir yn y nefoedd, a’ pha bethae bynac a ellyngwch ar y ddaiar, a ellyngir yn y nef.

19Trachefyn, yn vvir y dywedaf wrthych, a’s cydsynnia dau o hanoch yn y ddaiar ar ddim oll, beth bynac ar a archant, y rhoðir yðynt y gan vy‐Tat yr hwn ’sy yn y nefoedd.

20Can ys ymp le pynac ydd ymgynnull dau n’ei dri, yn vy Enw i, yno ydd wyf yn ei cenol wy.

Yr Euangel y xxij. Sul gwedy Trintot.

21¶ Yno y daeth Petr ato ef, ac a ddyvot, Arglwydd, pa sawl gwaith y pecha vy‐brawt im erbyn, ac y maddeuaf yddaw? ai yd seithwaith?

22Yr Iesu a ddyvot wrthaw, Ny ddywedaf y‐ty, yd seithwaith, anid yd seithwaith ddecwaith seithwaith.

23Am hynny y cyffelypir teyrnas nefoedd i ryw Frenhin, pwy vynnei gael cyfrif can ei weision.

24A’ phan ddechreysei gyfrif, e dducpwyt vn attaw, a oedd yn ei ddylet o ddec mil o talentae.

25A’ chā nad oeð ganto ddim oei daly, e ’orchymynawdd ei Arglwydd y werthy ef, a’ ei wreic, a’ ei blant, ac oll a veddei, a’ thaly yr ddlet.

26A’r gwas a gwympawdd i lawr, ac atolygawdd iddaw, can ddywedyt, Arglwydd, oeda dy ddigoveint wrthyf, a’ thalaf y‐ty y cvvbl oll.

27Yno Arglwydd y gwas hwnw a drugarhaodd wrtho, ac ei gellyngawdd, ac a vaddeuawdd iddaw y ddled.

28A’ gwedy myned y gwas ymaith, e gavas vn oe gyveillion, yr hwn oedd yn y ddlet ef o gant ceiniawc, ac a ymavlawdd yntaw ac ei llindagawdd, gan ddywedyt, Tal i mi dy ddlet.

29Yno y syrthiawdd ei gyfeill wrth y draet ef, ac a atolygwadd yðaw, can ddywedyt, Oeda dy ddigoveint wrthyf, a’ thalaf y‐ty y cvvbyl oll.

30Ac ny’s gwnai ef, anyd myned a’ ei vwrw ef yn‐carchar, y ’n y dalei yr ðlet.

31A’ phan weles ei gyveillion ereill y pethau a ddaroedd, ydd oedd yn ddrwc dros pen ganthwynt, ac a ddeuthant, ac a vanegesant y ew h’ arglwydd yr oll pethae a ddarvesynt.

32Yno y galwawdd ei Arglwydd arnaw, ac a ddyvot wrthaw, A was drwc, maddeueis yty yr oll ddyled, can yty weddiaw arnaf.

33Ac a ny ddylesyt tithe tosturiaw wrth dy gyfeill, megis ac y tosturiais i wrthy ti?

34A’ llitiaw a wnaeth ei Arglwydd, ac ei rhoddes ef ir poenwyr, y’n y dalei ei holl ddylet iddaw.

35Ac velly yr vn ffynyt y gwna veu nefawl Dat i chwithae, any vaddeuwch o’ch calonae, pop vn y’w vrawd eu camweddae.