Philippieit 4 - Welsh New Testament and Psalms 1567 (William Salesbury)

Pen. iiij.Y mae yn ei hannoc y vod o ymwreddiat syberw, Ac yn diolwch yddyn am yr ymgeledd a wnaethoeddynt yddaw ac ef yn‐carchar, Ac velly y mae yn dibennu gan

ymiachau.

1GAn hyny veu‐broder, caredigion a’ damunedigion, veu llawenydd a’m coron, velly y safoch yn yr Arglwyð, garedigion.

2Atolygaf y Euodias, ac ervyniaf y Syntyche, synnyet yn gytun yn yr Arglwydd.

3Ac ys archaf arna‐tithe, ffyddlawn gydweddawc cymporth y gvvragedd hyny, yr ei a lavuriesont y gyd a mi yn yr Euangel, y gyd a Chlement hefyt, a’ chyd ac erail o’m cyd weithwyr, yr ei ’sy ei henwae yn scrivenedic yn y llyfer y bywyt.

Yr Epistol y iiij. Sul yn Aduent.

4Llawenhewch yn yr Arglwydd yn ’oystadawl, a’ thrachefn y dywedaf, llawenewch.

5Bit eich gestyngeiddrwydd yn gydnabyddus y gan bop dyn. Y mae yr Arglwydd yn agos.

6Na ’ofelwch am ddim, eithr ym pop dim dangoser eich gofynion y Dduw yn‐gweddi, a’ deisyfiad gyd a diolwch.

7A’ thangneddyf Duw yr hwn ’sy uwchlaw pop dyall, a gaidw eich calonae, a’ch meðyliae in‐Christ Iesu.

8Eb law hyn, vroder, pa bethæ pynac ’sy gywir, pa bethe bynac sy sybervv, pa pethæ pynac ’sy gyfiawn, pa pethe pynac, ’sy pur, pa bethe pynac ’sy garuaidd, pa petheu pynac sydd o enw da, ad oes vn rhinweð, ac a’d oes dim moliant, meðyliwch am y petheu hyn,

9yr ei’n a ðyscesoch ac a ðerbyniesoch, ac a glywsoch, ac a welsoch yn y vi: y petheu hyny gwnewch, a’ Duw benavvdur tāgneðyf a vyð y gyd a chwi.

10A’llawē wyf hefyt yn yr Arglwyð yn ddirvawr, gan y chwi yr awrhon or dyweð ymadnewyðu i synnied arnaf, am yr hyn cyd baech yn synniet, nyd oeddech yn cahel enhyd.

11Nyd wy yn dywedyt erwyð eisieu: can ys dyscais ym‐pa gyflwr bynac ydd wyf, vot yn voddlawn yddaw.

12Sef y metraf ymostwng, a’ metraf amlhau: ym‐pop lle, ac ym pop dim im addyscir y vot yn llawn, a’ bod yn newynoc, a’bot yn helaeth, a’ bod mewn eisiae.

13Ys pop dim a allaf trwy borth Christ, rhwn’sy im nerthu.

14Eithyr ys da y gwanaethoch, ar yvvch gyfrannu i’m gorthrymder i.

15A’ chwi Philippieit, a wyddoch can ys yn dechreuad yr Euāgel, pan aethym i ymaith o Vacedonia, ny chyfrannawdd vn Eccles a mi o bleit devnydd rhoddy a’ derbyn, amyn chwichvvi yn vnic.

16Can ys‐a myvi yn Thessalonica, chwi a hebrynesshch, vnwaith, ac eilwaith er mwyn veu angenraid i,

17nyd erwydd yr archaf rodd: anyd ys archaf y ffrwyth rhwn all amlhau yn borth i chwi:

18Pellach ys derbyniais oll, ac mae genyf helaethrwydd: ’sef im cyflavvnwyt, gwedy ym’ dderbyn y gan Epaphroditus y petheu a ddaeth y wrthych, arogl per‐ar wynt, aberth gymradwy a’ thirion gan Dduw.

19A’r Duw meuvi a gyflanwa eich oll angenraid chvvi erwydd y ’olud ef, gan ’ogoniant yn‐Christ Iesu.

20I Dduw ’sef ein Tad, y bo gogoniant yn oesoedd oesoedd, Amen.

21Anerchwch yr oll Sainctæ in‐Christ Iesu. Y mae’r broder ’sy gyd a mi, yn eich anerch.

22Yr oll Sainctæ ach anerchant, ac yn bennaf yr ei ynt o tuylu Caisar.

23Rat ein Arglwydd Iesu Christ y gyd a chwi oll, Amen.

O Ruuein yr escriuenwyt at y Philippieit, ac yd anvonvvyt y gan Epaphroditus.