Yeremías 35 - Papiamentu Bible 2013(PB13)

Yeremías i e komunidat rekabita

1Den tempu ku Yoyakim,2 Reinan 23:36—24:6; 2 Krónikanan 36:5-7 yu di Yosías, tabata rei di Huda, ami, Yeremías, a haña e siguiente enkargo di SEÑOR:

2‘Bai serka e komunidat rekabita i invitá nan pa bai tèmpel ku bo. Aya bo ta hiba nan den un di e salanan i ofresé nan biña.’

3Mi a bai pues serka Yaazanías, yu di Yirmeya i ñetu di Habasinías, i mi a hiba e ku su ruman hòmbernan, tur su yunan i henter e famia dje rekabitanan

4tèmpel, den e sala destiná pa e alumnonan di profeta Hanan, yu di Yigdaliahu. E sala akí tabata banda di esun di e ofisialnan di tèmpel i riba e sala di Maasea, yu di Shalum. Maasea tabata na kabes di e empleadonan ku tabata vigilá portanan di tèmpel.

5Mi a pone labizjan di biña dilanti di e miembronan di e komunidat rekabita, duna nan beker i invitá nan pa bebe biña.

6Pero nan a bisa: ‘Nos no ta bebe biña. Nos antepasado Yonadab, yu di Rekab,2 Reinan 10:15; 1 Krónikanan 2:55 a duna nos i nos desendientenan e òrdu permanente: “Ni boso mes ni boso desendientenan no mag bebe biña.

7Boso no mag traha kas tampoko, ni sembra kunuku, planta hòfi di wendrùif ni tin nan komo propiedat tampoko. Boso mester keda biba semper den tènt. E ora ei boso lo biba pa largu tempu den e pais akí, ku no ta boso pais natal.”

8Semper nos a sigui e òrdu di Yonadab, yu di Rekab, al pie de la letra. Nos no ta bebe biña nunka i nos kasá- i yunan tampoko.

9Nos no ta traha kas, pero ta biba den tènt, nos no tin hòfi di wendrùif, ni kunuku ni simia pa planta.

10Nos ta tene nos na tur loke nos antepasado Yonadab a manda nos.

11Pero dia rei Nebukadnèsar di Babilonia a invadí nos pais, nos a disidí di bai Herusalèm, pa skapa di e ehérsitonan dje babilonio- i arameonan. P'esei nos ta biba awor na Herusalèm.’

12E ora ei SEÑOR a bisa Yeremías:

13‘Bai bisa pueblo di Huda i habitantenan di Herusalèm: “SEÑOR soberano, Dios di Israel, ta bisa boso: No a yega ora pa porfin boso tuma mi atvertensianan na serio i skucha loke Mi a bisa?

14Desendientenan di Yonadab, yu di Rekab, te dia djawe semper a hasi loke nan antepasado a enkargá nan, esta di no bebe biña. I enberdat niun di nan no ta bebe biña. Pero Ami a keda ripití pa boso ketu bai loke boso mester a hasi i sinembargo boso no a obedesé.

15Mi no a kansa di manda tur mi sirbidónan, e profetanan, serka boso pa atvertí boso: Kita for di boso mal kaminda, drecha boso bida, no kore tras di diosnan falsu, no adorá nan. E ora ei boso lo por keda biba den e pais akí, ku Mi a duna boso antepasadonan. Pero boso no a skucha Mi, boso no a hasi kaso na loke Mi tabata bisa boso.

16E desendientenan di Yonadab, yu di Rekab, sí a kumpli ku mandamentu di nan antepasado, pero boso, pueblo di Huda, no ta obedesé Ami.

17P'esei, Ami, SEÑOR soberano, Dios di Israel, ta anunsiá lo siguiente: Kere Mi, Mi ta bai manda pa boso, pueblo di Huda i habitantenan di Herusalèm, tur desaster, ku Mi a menasá boso kuné. Pasobra Mi a papia ku boso, pero boso no a skucha, Mi a yama boso, pero boso no a hiba ni trese.” ’

18E ora ei Yeremías a bisa e rekabitanan: ‘Ata e mensahe ku SEÑOR soberano, Dios di Israel, tin pa boso: Boso a sigui e stipulashonnan di boso antepasado Yonadab, boso a hasi tur kos ku el a ordená boso.

19P'esei Ami, SEÑOR soberano, Dios di Israel, ta primintí boso, ku semper lo tin un desendiente di Yonadab, yu di Rekab, den mi servisio.’

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help