1Señor, Bo a keda un refugio
di ún generashon te na otro.
2Fo'i promé ku serunan a nase
i mundu a mira lus di dia,
sí, fo'i tur semper i pa semper Bo ta Dios.
3Bo ta hasi hende bolbe na tera
bisando: ‘Bolbe bira stòf, yunan di hende.’
4Sí, den bo bista mil aña no ta mas
ku e dia di ayera ku a pasa,
no mas ku un warda di anochi.
5Bo ta kita hende su bida
manera un soño mainta;
nan ta manera yerba ku ta sali:
6mainta e ta sali i ta krese,
anochi ya e ta marchitá i ta seku.
7Nos ta kima pa e kalor di bo ira,
nos ta morto spantá pa bo furia.
8Bo ta tene nos maldatnan bo dilanti,
nos sekretonan den lus di bo Kara.
9Ai, tur nos dianan ta kaba bou 'i bo ira,
nos añanan ta pasa: un rosea!
10Setenta aña nos bida por dura,
ochenta pa esnan ku tin forsa
i mayor parti ta molèster i doló;
tempu ta bula, lihé nos ta bai.
11Ken konosé bo furia pisá,
bo indignashon tan spantoso?
12Siña nos konta nos dianan,
pa nos haña un kurason sensato.
13Bolbe bini, SEÑOR! Te ki dia?
Mustra nos, bo sirbidónan, kompashon.
14Yena nos mainta ku bo amor
i tur nos bida nos lo kanta i hubilá.
15Duna nos alegria pa e dianan
ku Bo a manda aflikshon pa nos,
tur e añanan ku nos a pasa malu.
16Mustra nos, bo sirbidónan, bo trabou,
laga nos yunan mira bo gloria!
17Mare Señor nos Dios
mustra nos su kariño!
Duna firmesa na obra di nos man,
sí, konfirmá obra di nos man.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.