1E ora ei Job a rospondé:
2‘Pa kuantu tempu mas boso ke sigui tormentá mi
i kaba ku mi ku palabra?
3Awor sí ta basta!
Boso a purba humiliá mi
mas ku dies mil be kaba.
Ni bèrgwensa boso no ta sinti mas
ora boso ta ataká mi!
4Sigur no, t'ami t'esun ku ta kometé fayo,
t'ami ta la kousa!
5Boso ta sinti boso mas ku mi
i ta insistí ku mi problemanan
ta prueba di mi kulpabilidat,
6pero komprondé ku ta SEÑOR a pone mi
keda malu den bista di hende,
t'E a rondoná mi ku aparatonan di guera.
Job ta akusá Dios di ta trat'é ku violensia7Maske mi grita: “Abusu! Ousilio!”,
mi no ta haña kontesta;
mi ta pidi yudansa,
pero no tin hustisia.
8Dios a blòkia mi kaminda
mi no por pasa.
El a kubri mi pasonan ku skuridat.
9El a laga mi keda malu den bista di hende,
kita korona di honor fo'i riba mi kabes.
10E ta garna mi na pida pida,
te ora mi kaba na nada;
e ta destruí mi speransa,
manera hende ta ranka palu
ku rais ku tur.
11Su rabia ta kima mi;
E ta konsiderá mi un di su enemigunan.
12Su trupanan ta avansá den formashon;
nan ta lanta un aparato di sitia kontra mi.
Pakiko tantu kos?
Pa stashoná batayon di sòldá
rondó di mi tènt kèns!
Job ta akusá Dios di ta lanta su famia i kriánan kontra dje13Dios a alehá mi rumannan fo'i mi;
tur hende ku konosé mi ta hui mi.
14-15Famia i amigu ta laga mi na kaya;
hende ku tabata drumi lanta na mi kas
a lubidá riba mi.
Mi kriánan ku mester sirbi mi
ta trata mi manera un hende straño,
mi ta un deskonosí pa nan.
16Si mi yama mi sirbidó,
e no ta bini,
ni maske kuantu mi rog'é pa yuda mi.
17Asta mi mera eksistensia
a bira un repudio pa mi kasá,
mi rumannan mes ta haña mi repugnante.
18Asta mucha chikí ta rechasá mi:
ora mi lanta pa papia,
nan ta bira lomba pa mi.
19Mi amigunan mas será ta detestá mi,
esnan ku mi tabata stima ta bisa:
“Nos no konos'é.”
20Mi wesu ta pega na mi kueru i karni
i ta ku mashá esfuerso
mi ta logra keda na bida.
21Amigunan, por fabor, tene duele di mi,
pasobra man di Dios a dal mi duru.
22Pakiko boso mester persiguí mi
meskos ku Dios ta hasi?
Boso no a habraká mi basta kaba?
23Ai, mare por a skibi mi protestanan!
Ai, mare mi palabranan por a keda inskribí den alabaster!
24Laga un hende graba mi palabranan
ku beitel riba piedra
i yena e lèternan ku chumbu dirtí,
di manera ku nan ta perdurá pa semper.
Speransa, konvikshon i deseo di Job25Ma mi sa ku mi defensor ta bibu
i ku al fin i al kabo e ta lanta para.
26Mi deseo ta di mira Dios,
tanten ku mi tin karni na mi kurpa ainda,
ounke a destrosá mi kueru di
e forma akí.
27Mi ke mir'É mi mes,
ku mi propio wowo,
no pa niun otro hende bin konta mi;
mi kurason ta kima di ansiedat.
Job ta atvertí su amigunan28Ora boso bisa: “Kon nos por pon'é sufri mas?”
i “Ta Job mes ta kousa di su propio sufrimentu”,
29boso mes mester tembla pa sentensia di Dios,
pasobra Dios lo rabia i kastigá pekadónan,
pa boso komprondé ku tin un huisio.’
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.