Isaia 59 - Malagasy Protestant Bible 2011

Ny heloka mampisaraka amin’Andriamanitra

1Indro, ny tanan’NY TOMPO tsy fohy fa mahavonjy,

ary ny sofiny tsy lalodalovana fa mahare.

2Fa ny helokareo no mampisaraka anareo amin’Andriamanitrareo,

ary ny fahotanareo no mampiafina ny tavany aminareo ka tsy mihaino Izy.

3Fa ny tananareo dia voaloto amin’ny ra,

ary ny rantsantananareo amin’ny heloka;

miteny lainga ny molotrareo,

ary mibedibedy faharatsiam-panahy ny lelanareo.

4Tsy misy mitory olona araka ny fahamarinana,

na mandahatra eo amin’ny fitsarana araka izay tena izy;

matoky ny misavorovoro

sy miteny zava-poana izy;

torontoronina fampahoriana izy

ka miteraka loza.

5Mikotrika atodin’ny menarana izy

ary manenona tranon-kala.

Ho faty izay homana ny atodin’ireny,

fa raha vakina iny

dia menarana no miporitsaka avy ao.

6Ny tranon-kalany dia tsy azo atao fitafiana,

ary tsy mahatafy azy ny asany;

ny asany dia asa mampahory,

ary herisetra no eny an-tanany.

7Ny tongony dia miriotra ho amin’ny ratsy

sy milomay handatsaka ny ran’ny tsy manan-tsiny;

ny fisainany dia fisainana fampahoriana,

fandravana sy fandringanana no eo amin’ny alehany.

8Tsy fantany ny lalan’ny fiadanana

ary tsy misy rariny ao amin’ny alehany;

nataony miolakolaka ny lalany,

koa na iza na iza mandia izany dia tsy mahita fiadanana.

Manaiky ny fahadisoany ny vahoakan’Andriamanitra

9Noho izany dia lavitra antsika ny rariny,

ary tsy mahatratra antsika ny fahamarinana;

miandry ny mazava isika

nefa indro ny maizina,

ary miandry ny fahazavana

nefa mbola ao amin’ny haizim-pito ihany no andehanantsika.

10Mitsapatsapa manara-drindrina tahaka ny jamba isika;

eny, mitsapatsapa tahaka ny tsy mana-maso;

tafintohina amin’ny mitataovovonana tahaka ny amin’ny maizimaizina isika,

ary ao anatin’ny hery sy tanjaka nefa tahaka ny maty.

11Mierona tahaka ny bera isika rehetra

ary mitoloko tahaka ny voromailala;

miandry ny rariny isika nefa tsy misy,

ary miandry ny famonjena nefa lavitra antsika izany!

12Fa betsaka eo anatrehanao ny fikomianay

ary miampanga anay ny fahotanay;

eny, tsaroanay ny fahadisoanay

ary fantatray ny helokay:

13Fikomiana sy fandavana NY TOMPO,

fialana amin’ny fanarahana an’Andriamanitray,

teny mampahory sy fikomiana,

famoronana sy famoahana teny lainga avy ao am-po.

14Mihemotra ny rariny

ary mijanona eny lavitra eny ny hitsiny;

fa tafintohina eny an-kalalahana ny fahamarinana

ary tsy mahazo miditra ny hitsim-po.

15Eny, tsy eo ny fahamarinana

ary izay mifady ny ratsy dia manolo-tena hobaboin’ny sasany.

Misy Mpanavotra tonga ho an’i Ziona

Hitan’NY TOMPO ny tsy fisian’ny rariny

ka tsy nankasitrahany izany.

16Eny, hitany fa tsy nisy olona na iray aza,

ary talanjona Izy, satria tsy nisy mpanelanelana,

koa ny sandriny ihany no nanao famonjena ho Azy,

ary ny fahamarinany no nanohana Azy.

17Niakanjo fahamarinana tahaka ny fiarovan-tratra Izy,

ary fiarovan-doha famonjena no teo amin’ny lohany;

niakanjo ny akanjo famaliana Izy;

eny, nandray ny fahasaro-piaro ho akanjo ivelany Izy.

18Araka ny asa natao no hamaliany,

dia fahatezerana mirehitra ho an’ny fahavalony

ary famaliana ho an’ny rafiny;

ny nosy dia hovaliany tokoa araka ny nataony avy.

19Hatrany andrefana dia hatahotra ny anaran’NY TOMPO ny olona

ary ny voninahiny dia hatramin’ny fiposahan’ny masoandro;

ny fiaviny dia ho toy ny rano maria,

ampandehanin’ny Fanahin’NY TOMPO.

20Dia hisy Mpanavotra ho tonga any Ziona,

ho amin’ny taranak’i Jakoba izay miverina avy amin’ny fikomiany,

hoy NY TOMPO.

21Raha Izaho dia izao no fanekeko aminy, hoy NY TOMPO: Ny Fanahiko izay ao aminao sy ny teniko izay nataoko teo am-bavanao dia tsy hiala amin’ny vavanao, na amin’ny vavan’ny taranakao, na amin’ny vavan’ny taranaky ny taranakao, hatramin’izao ka ho mandrakizay, hoy NY TOMPO.