Psalms 22 - Die Bybel 2020-vertaling

1Vir die •musiekleier. Op “Die rooi takbok van die dagbreek”. 'n Psalm. Van Dawid.

2 My God, my God,

waarom het U my verlaat?

Waarom is U ver daarvan

om my te verlos,

ver van die woorde

wat ek uitskreeu?

3My God, ek roep bedags,

maar U antwoord nie,

ook snags,

maar daar is geen rus vir my nie.

4U is tog die •Heilige,

U heers waar die lofliedere

van Israel opklink.

5Op U het ons voorouers vertrou,

hulle het vertrou

en U het hulle bevry.

6 Tot U het hulle om hulp geroep

en hulle het ontvlug;

op U het hulle vertrou

en hulle het nie beskaamd gestaan nie.

7Maar ek is 'n wurm en nie 'n mens nie,

bespot deur die mense,

verag deur die volk.

8 Almal wat my sien,

dryf met my die spot;

hulle gryns en skud die kop:

9“Wend jou tot die Here!” en

“Laat Hy hom bevry,

laat Hy hom red

as Hy hom goedgesind is!”

10U is immers die Een wat my

uit die baarmoeder gehaal het,

my op die borste

van my moeder laat vertrou het.

11Op U is ek aangewese

van die moederskoot af;

van my geboorte af is U my God.

12Moenie ver van my bly nie,

want die nood is naby;

daar is immers niemand wat help nie!

13Baie bulle het my omsingel;

die sterkes van Basan het my vasgekeer.

14Hulle het hulle monde

teen my oopgesper

soos 'n leeu wat verskeur en brul.

15Soos water is ek uitgestort,

my hele gebeente val uitmekaar;

my hart het geword soos was,

dit het in my liggaam gesmelt.

16My krag het uitgedroog

soos 'n potskerf,

en my tong kleef

aan my verhemelte;

in die stof van die dood laat U my lê.

17 Inderdaad, honde het my omsingel.

'n Bende kwaaddoeners het my omring;

hulle het my hande en my voete

deurboor.

18Ek kan al my bene tel.

Hulle staar my aan met leedvermaak.

19 Hulle verdeel my klere

onder mekaar,

en hulle loot oor my boklere.

20U, Here, moet tog nie

ver van my bly nie;

my bron van krag,

kom my gou te hulp.

21Red tog my lewe van die swaard,

my enigste lewe uit die mag

van die honde.

22Red my uit die bek van die leeu,

en van die horings van buffels.

U het my geantwoord.

23 Ek wil u Naam verkondig

aan my •broers;

in die byeenkoms wil ek U loof:

24“Julle wat vir die Here

ontsag het, loof Hom!

Julle, die ganse nageslag

van Jakob, vereer Hom!

Vrees Hom, ganse nageslag van Israel!

25Want Hy het die lyding

van die magtelose

nie geminag of misken nie;

Hy het sy gesig nie vir hom verberg nie;

maar toe hy Hom om hulp gesmeek het,

het Hy gehoor.”

26U is die rede vir my lofprysing

in 'n groot byeenkoms;

my geloftes sal ek nakom

in die teenwoordigheid

van dié wat vir Hom ontsag het.

27Die verdruktes kan dan eet

en versadig word;

wie Hom raadpleeg,

kan die Here loof.

Mag julle harte vir altyd leef!

28Almal tot aan die uithoeke

van die aarde

moet daaraan dink

en hulle tot die Here bekeer.

Al die familiegroepe van die nasies

moet voor U in aanbidding buig;

29 want aan die Here

behoort die koningskap,

en Hy heers oor die nasies.

30Ja, voor Hom sal almal

wat oordadig leef,

in aanbidding neerbuig;

voor Hom sal alle sterflinge kniel,

elkeen wat nie die lewe kan behou nie.

31'n Nageslag sal Hom dien;

hulle sal van my Heer vertel

aan die volgende geslag.

32Hulle sal kom en sy geregtigheid

bekend maak aan mense

wat nog gebore moet word:

Hy het dit gedoen.