1Hierdie boodskap het ek oor Moab gekry:
In een nag sal Moab se stede,
Ar en Kir,
verwoes word.
2Jou mense in Dibon
sal by hulle tempels
en heiligdomme huil.
Hulle sal huil
oor die lot van Nebo
en Medeba.
Hulle sal hulle koppe kaalskeer
uit verdriet,
en hulle baarde afskeer.
3Hulle sal rouklere dra
wanneer hulle op straat kom.
Want in elke huis
en op elke plein
sal mense bitterlik huil
van verdriet.
4Die geroep uit die stede
van Gesbon en Elale
sal van ver af gehoor kan word,
selfs tot in Jahas.
Die dapperste soldate van Moab
skreeu van angs.
5Ek huil oor Moab.
Sy mense vlug
na Soar en Eglat-Selisija.
Al huilende klim hulle
die skuinste na Lugit toe uit.
’n Mens kan hulle hoor huil
al die pad na Goronajim toe.
6Selfs die water van Nimrim
het opgedroog!
Die gras het verdroog
en die plante het verdwyn.
Niks groens het oorgebly nie.
7Die vlugtelinge is so desperaat
dat hulle net die besittings saamvat
wat hulle kan dra.
Hulle vlug oor die Wilgerspruit.
8Die hele land Moab huil
van een kant
tot die ander kant,
van Eglajim tot by Beër-Elim.
9Die stroom by Dibon
is rooi van die bloed,
maar Ek is nog nie klaar
met Dibon nie.
Daar sal die leeus
oorlewendes vang,
dié wat probeer weghardloop
en dié wat agterbly.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
