1Job het weer gepraat:
2“Hoe lank gaan julle
my nog martel?
Hoe lank gaan julle nog probeer
om my te verpletter
met julle woorde?
3Tien keer het julle nou bedoel
om my te verneder.
Julle kan julle skaam
om so ongevoelig
teenoor my te wees.
4Selfs al het ek gesondig,
is dit my saak,
nie julle s’n nie.
5Julle probeer my oorweldig
deur my vernedering
te gebruik
as bewys van my sonde.
6Maar dit is God
wat kwaad aan my doen,
want ek is soos
’n beleërde stad.
7“Ek roep hard om hulp,
maar niemand
hoor my nie.
Ek skreeu,
maar daar is geen
geregtigheid nie.
8God het my pad versper,
ek kan nie beweeg nie.
Hy het dit donker
op my weë gemaak.
9Hy het my gestroop
van my eer
en my kroon van my kop verwyder.
10Hy breek my af van alle kante.
Dis klaar met my.
Hy vernietig my hoop
soos ’n ontwortelde boom.
11Sy toorn brand teen my.
Hy beskou my as sy vyand.
12Sy soldate kom op my af
en bou paaie
om my aan te val.
Hulle slaan kamp op
rondom my tent.
13“My broers bly ver weg,
my vriende
het teen my gedraai.
14My familie is ver weg,
my bure het my vergeet.
15My gaste en diensmeisies
beskou my as ’n vreemdeling.
Ek is soos ’n uitlander vir hulle.
16Ek roep my bediende,
maar hy kom nie,
selfs al smeek ek hom hardop!
17My asem is aanstootlik
vir my vrou.
Ek is walglik
vir my eie familie.
18Selfs jong kinders
verag my.
As ek opstaan om iets te sê,
draai hulle die rug op my.
19My naaste vriende
het ’n afsku aan my.
Dié wat ek liefhet,
het teen my gedraai.
20Ek is nog net vel en been.
Ek het die dood net-net
vrygespring.
21“Bejammer my tog, my vriende,
wees tog jammer vir my!
Want die hand van God
het my getref.
22Waarom vervolg julle my ook
soos wat God doen?
Is dit nie genoeg vir julle
dat ek so ly nie?
23“Ag, dat al my woorde
neergeskryf sou word;
dat dit gegraveer sal word
op ’n monument,
24uitgekap met ’n ysterbeitel,
en gevul met lood,
vir altyd gegraveer in ’n rots.
25Maar ek, ek weet
dat my Verlosser leef,
en dat Hy aan die einde
op die aarde sal staan.
26Nadat my liggaam vergaan het,
sal ek persoonlik God sien!
27Ek sal Hom self sien.
Ja, ek sal Hom sien
met my eie oë.
Dié gedagte oorweldig my!
28“Hoe durf julle dan aanhou
om my te vervolg
deur te sê:
‘Dis sy eie skuld
dat hy so swaarkry.’
29Ek waarsku julle:
Julle is self in gevaar
om gestraf te word
vir julle gesindheid.
Daardie dag sal julle weet
dat reg gaan geskied!”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
