Datguddiad 21 - University of Wales Guild of Graduates Translation 1945 (NT, Hosea, Amos)

1A gwelais nef newydd a daear newydd, canys diflannodd y nef gyntaf a’r ddaear gyntaf, a’r môr nid yw mwyach.

2A’r ddinas sanctaidd, Jerwsalem newydd, a welais yn disgyn o’r nef oddi wrth Dduw, wedi ei pharatoi fel priodferch a addurnwyd i’w gŵr.

3A chlywais lais mawr o’r orsedd yn dywedyd: Wele babell Duw gyda dynion, a phabella gyda hwynt, a hwy fyddant ei bobl, a bydd Duw ei hun gyda hwynt,

4sych ymaith bob deigryn o’u llygaid hwynt, ac angau ni bydd mwyach, na galar na gwaedd na phoen ni bydd mwyach; canys diflannodd y pethau cyntaf.

5A dywedodd yr un a eisteddai ar yr orsedd: Wele, yn newydd y gwnaf bopeth. Yna dywed: Ysgrifenna, canys y geiriau hyn, ffyddlon a chywir ydynt.

6A dywedodd wrthyf: Daethant i ben. Myfi yw’r Alffa a’r Omega, y dechrau a’r diwedd. I’r hwn sydd sychedig rhoddaf o ffynnon dwfr y bywyd yn rhad.

7Yr hwn sy’n gorchfygu, etifedda’r pethau hyn, a byddaf iddo’n Dduw, a bydd yntau’n fab i mi.

8Ond am y rhai llwfr ac anffyddiog a ffiaidd a llofruddion a phuteinwyr a swyngyfareddwyr ac eilunaddolwyr a phawb celwyddog, bydd eu rhan yn y llyn yn llosgi gan dân a brwmstan, sef yw hynny, yr ail farwolaeth.

9A daeth un o’r saith angel y sydd ganddynt y saith ffiol yn llawn o’r saith bla diwethaf, ac ymddiddanodd â mi, gan ddywedyd: Tyred, dangosaf iti’r briodferch, gwraig yr Oen.

10A dug fi ymaith yn yr ysbryd i fynydd mawr ac uchel, a dangosodd imi’r ddinas sanctaidd, Jerwsalem, yn disgyn o’r nef oddi wrth Dduw,

11a gogoniant Duw ganddi; ei disgleirdeb oedd debyg i faen o’r gwerthfawrocaf, megis maen iaspis yn disgleirio fel grisial;

12a’i mur oedd fawr ac uchel, ac iddi ddeuddeg porth, ac wrth y pyrth ddeuddeg angel, ac enwau yn ysgrifenedig, sef enwau deuddeg llwyth meibion Israel;

13o du’r dwyrain tri phorth, ac o du’r gogledd tri phorth, ac o du’r de tri phorth, ac o du’r gorllewin tri phorth.

14Ac i fur y ddinas y mae deuddeg sylfaen, ac arnynt ddeuddeg enw deuddeg apostol yr Oen.

15Ac yr oedd gan yr un a ymddiddanai â mi fesur, corsen aur, i fesuro’r ddinas a’i phyrth a’i mur.

16Ac y mae’r ddinas wedi ei gosod yn bedair-onglog, a’i hyd yn ogymaint â’i lled. A mesurodd y ddinas â’r gorsen yn ddeuddeng mil o ystadau; ei hyd a’i lled a’i huchder sydd gyfartal.

17A mesurodd ei mur hi yn gant pedwar deg a phedwar o gufyddau, wrth fesur dyn, hynny yw, eiddo angel.

18Ac yng ngwneuthuriad ei mur yr oedd iaspis, a’r ddinas sydd o aur pur cyffelyb i wydr gloyw.

19Y mae sylfeini mur y ddinas yn addurnedig â phob rhyw faen gwerthfawr; y sylfaen cyntaf iaspis, yr ail saffir, y trydydd chalcedon, y pedwerydd smaragdin,

20y pumed sardonycs, y chweched sardion, y seithfed chrusolith, yr wythfed beryl, y nawfed topas, y degfed chrusopas, yr unfed ar ddeg huacinth, y deuddegfed amethyst.

21A’r deuddeg porth, deuddeg perl oeddynt; pob un o’r pyrth oedd o un perl. A heol y ddinas oedd o aur pur fel gwydr tryloyw.

22A theml ni welais ynddi; canys yr Arglwydd Dduw hollalluog yw ei theml hi, a’r Oen.

23Ac nid rhaid i’r ddinas wrth yr haul na’r lleuad i dywynnu arni; canys goleuodd gogoniant Duw hi, a’i llusern yw’r Oen.

24A rhodia’r cenhedloedd wrth ei golau hi, a dwg brenhinoedd y ddaear eu gogoniant iddi;

25a’i phyrth hi nis caeir y dydd, canys ni bydd nos yno;

26a dygant ogoniant ac anrhydedd y cenhedloedd iddi.

27Ac nid â i mewn iddi ddim cyffredin na neb a wna ffieidd-dra na chelwydd, neb ond y sawl a ysgrifennwyd yn llyfr bywyd yr Oen.